اوایل دهه 70 در غیاب تنوع رسانه‌های اینترنتی و شبکه‌های مجازی و مجله‌ها و روزنامه‌های رنگارنگ، به معنای حقیقی کلمه دوران پادشاهی رادیو و تلویزیون بود. خوب یادم هست، وقتی رادیو پیام آغاز به کار کرد، چه شور و هیجانی در جامعه، بویژه میان راننده‌ها به راه افتاده بود. ما که انتخاب‌های رسانه‌ای متنوعی نداشتیم و روزها در تاکسی و محل کار، گوشمان به رادیو بود و شب‌ها سر سفره شام، ششدانگ حواسمان به سریال‌های تلویزیونی، چه چیزی برایمان از این جذاب‌تر می‌توانست باشد که پشت فرمان بنشینیم، پیچ رادیو را باز کنیم و صدای گوینده را بشنویم که از داخل جعبه سخنگو می‌گوید کجاها در این لحظه ترافیک سنگین است و چه خیابان‌هایی وضع ترافیک روانی دارد! چه لذت شیکی داشت آن دور زدن ترافیک با راهنمایی رادیو!