چارلی چاپلین در یکی از سکانس‌های عصر جدید، صبح شاد و شنگول و با لباس شنا تصمیم می‌گیرد تنی به آب بزند و روزش را با تندرستی و شادابی آغاز کند. برای همین جست و خیزکنان روی تخته کنار رودخانه می‌رود و با ژست یک شناگر داخل آب شیرجه می‌رود، غافل از این که رودخانه عمقی ندارد و چاپلین با اصابت به زمین کم‌آب، مصدوم می‌شود و با ناامیدی و درد و دستی بر سر و لنگ لنگان راه رفتن به کلبه‌اش برمی‌گردد. این سکانس بارها از تلویزیون پخش شده و شاید آن را تماشا کرده باشید، اما باز هم مقاومت و نخندیدن به آن سخت است، با این که بر اثر این تکرار دیگر همه چیز صحنه برای شما لو رفته و چیز جدیدی برای تماشا وجود ندارد. با این حال چه می‌شود که با فیلم همراه می‌شوید و نمی‌توانید از آن دل بکنید؟ رمز چاپلین برای همراهی ابدی مخاطب چیست؟

با پیوستن امین حیایی به عنوان بازیگر نقش اول مرد فیلم «آدم باش» به کارگردانی مجید جوانمرد، این اثر سینمایی از فردا کلید می‌خورد.