همزمان با سالروز تاسیس موزه ملی ورزش المپیک و پارالمپیک وصیت‌نامه تاریخی جهان پهلوان «غلامرضا تختی» و تندیس برخی قهرمانان و پیشکسوتان ورزشی رونمایی می‌شود.

«من بیشتر وقت‌ها با کتاب‌های پلیسی و یادداشت‌های فاتحین و مغلوبین جنگ‌های گذشته، خود را سرگرم می‌کردم و خواندن آنها همیشه اثر خوبی در روحیه من باقی می‌گذارد، به‌خصوص این‌که هیتلر را با تمام حماقتش دوست داشتم؛ این‌که می‌گویم دوست داشتم، نه این‌که خیال کنید او را آدمی لایق می‌دانم نه. من به او احترام می‌گذارم به واسطه این‌که او بزرگ‌ترین درس زندگی را به من یاد داد که چگونه باید با دشمنان ستیز کرد و در هر راه مشکلی، به هدف رسید.» غلامرضا تختی، کیهان ورزشی، دی‌ماه 46 فکر نمی‌کنم روزی برسد که مردم این سرزمین داستان بوئین‌زهرا، گل‌ریزان و زلزله را از یاد ببرند. اصلا چرا راه دور برویم مگر می‌شود کسی مردانگی، ایثار، شرافت، بزرگواری و عشق را فراموش کند؟ مگر انسانیت در این دنیا گم می‌شود؟ پهلوان، قهرمان، جهان پهلوان و... تمام القابی است که مردم این سرزمین برای اسطوره ورزشی‌شان گذاشتند. اسطوره‌ای که از هیچ‌چیز به همه چیز رسید، اما ریشه‌هایش را فراموش نکرد و سربلند ماند و رفت. سال‌ها پیش مرحوم علی حاتمی بنا داشت تا فیلمی درباره تختی بسازد که بیماری و در نهایت مرگ مهلتش نداد و بعد از ده سال بهروز افخمی این فیلم را با نگاه خودش به انتها رساند. نگاهی که بیشتر مستندگونه بود تا یک فیلم داستانی و ماجرایش دقیقا از جایی شروع می‌شد که علی حاتمی از دنیا رفته بود و یک کارگردان (با بازی فریبرز عرب‌نیا) قصد تمام کردن آن را داشت. افخمی فیلمش را با تم معمایی ـ جنایی ساخت، اما معمای مرگ تراژیک تختی حل نشده باقی ماند و مردم مدام در پی خودکشی یا قتل تختی بودند! انگار قرار بود نحوه مرگ تختی چیزی از ارزش‌های مردم دار بودنش، سرخم نکردنش و اسطوره بودن و ماندنش کم کند یا به آن بیفزاید. اوایل اردیبهشت امسال بود که خبر ساخت فیلم زندگی تختی توسط بهرام توکلی به طور رسمی رسانه‌ای شد. بهرام توکلی با همان جسارت همیشگی‌اش دست روی زندگی کسی گذاشت که باوجود محبوبیت مردمی و کاریزمای شخصیتی، اما و اگرهای پیرامونش زیاد بود، به قدری زیاد که کار را برای سازندگان اثر سخت می‌کرد. توکلی اما، بالاخره غلامرضا تختی را ساخت. اثری که قطعا متفاوت‌ترین فیلم در کارنامه بهرام توکلی است. برای توکلی چندان اهمیتی نداشت که تختی چطور مرد! کمااین‌که قبل از شروع داستان به مخاطب می‌گوید هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند همه چیز را درباره تختی می‌داند و از این طریق خود را از درستی یا غلط بودن روایت داستانش مبرا می‌سازد. برای توکلی مهم، نحوه زندگی کردن تختی است. این‌که چطور می‌شود «اسطوره شد» و «اسطوره ماند». این‌که تختی چطور زیست که بعد از گذشت پنج دهه مردم او را هنوز مرده نمی‌پندارند. در این میان شاهرخ شهبازی، نابازیگر نقش تختی با گریمی دلنشین به‌خوبی توانست تصویر زیبایی از این قهرمان ملی برای مخاطب به یادگار بگذارد. شهبازی شیفته تختی است و متولد یکی از محلات قدیمی کرمانشاه. او بازی در نقش اسطوره کشتی ایران را جزو آرزوی‌های تمام سال‌های زندگی‌اش می‌داند و من را به این باور می‌رساند که مثل این‌که راست می‌گویند که: «آرزوهای‌تان را جدی بگیرید.» شهبازی حرف‌های زیادی در مورد جهان پهلوان تختی دارد، حرف‌های او که کشتی در رگ و جانش جاری است حتما خواندنی است.

از تندیس جهان پهلوان غلامرضا تختی به عنوان نخستین اثر یک ورزشکار ایرانی در موزه آکادمی ورزش آمریکا و در حضور بابک تختی رونمایی شد.

از تندیس جهان پهلوان غلامرضا تختی به عنوان اولین اثر یک ورزشکار ایرانی در موزه آکادمی ورزش آمریکا و در حضور بابک تختی رونمایی شد.

شاید اگر اجل مهلت می داد و کاری که زنده یاد علی حاتمی شروع کرد به پایان می رسید امروز شاهد این نوع قضاوت ها در باره جهان پهلوان غلامرضا تختی نبودیم .

جام جم ورزشی: شاه‌حسینی نه قتل و نه خودکشی را محتمل نمی‌داند و می‌گوید: «او انسان معتقدی بود؛ اما احتمال سکته مغزی بر اثر فشار روحی و روانی را می‌توان داد و شاید در هتل آتلانتیک سابق و هتل استقلال امروز سکته کرده بود ...»

اصغر فرهادی در پیامی درگذشت شهلا توکلی (همسر جهان پهلوان غلامرضا تختی) را به پسرش بابک تختی تسلیت گفت.

تنها فرزند جهان پهلوان غلامرضا تختی در واکنش به برخی اخبار و اطلاعات درباره درگذشت مادرش گفت: متاسفانه روز سه‌شنبه پس از درگذشت مادرم،‌ برخی رسانه‌ها به انتشار مطالبی پرداختند که به هیچ عنوان صحت ندارد.

تنها فرزند جهان پهلوان غلامرضا تختی در واکنش به برخی اخبار و اطلاعات ضد و نقیض پیرامون درگذشت مادرش گفت: متاسفانه روز سه‌شنبه پس از درگذشت مادرم،‌ برخی از رسانه‌ها به مطالبی پرداختند که به هیچ عنوان صحت نداشته است.

پسر جهان پهلوان تختی از انتشار مطالب ناصحیح درباره مادرش در فضای مجازی و نشریات مکتوب، ابراز ناراحتی کرد.