تکریم شهریار بدون برنامه

انتخاب خانه پروین اعتصامی برای برگزاری این بزرگداشت با توجه به کمبود جا، و رو باز بودن محل، برای دومین سال متوالی مشکلاتی را به وجود آورد که باعث شد برنامه مذکور با اما و اگرهای بسیاری روبرو شد.

مجری برنامه بارها از سخنرانان خواست تا به دلیل احتمال بارش باران زمان کوتاهی را به ارائه مقاله یا شعر خود اختصاص دهند.

پراکندگی میهمانان در محوطه و بازی کودکان و چینش نامناسب صندلی‌ها و سرپا ایستادن بسیاری از شاعران و محققان از جمله مشکلاتی بود که فضای نامناسب خانه پروین برای چنین بزرگداشتی، به وجود آورده بود.

مثل همیشه مجبور بودیم به سخنرانی خسته کننده و غیر مربوط مسئولینی گوش فرا دهیم که گویی به جز «همای رحمت» شهریار، شعر دیگری را نخوانده‌اند و آن را هم به هزار زحمت و لکنت می خوانند.

مسئولینی که تنها سالی یک بار و آن هم به خاطر لنز دوربین ها و خبر خبرگزاری ها به خود زحمت می‌دهند چند بیتی از شهریار خوانده و سپس به تعریف و تمجید از این شاعر بزرگ تبریزی بپردازند، در حالی که هیچ شناختی از سبک و سیاق شاعری و زندگی شهریار ملک ادب نداشته و ندارند.

برنامه های امسال طوری طراحی شده بود گویی دوباره به بازبینی بزرگداشت سال 94 نشسته ایم. استفاده از مجری سفارشی که تنها شاعران دعوت شده هرساله را می شناسد، باعث تکرار شعرخوانی سال های پیش شد.

اشعار اغلب شاعران در این برنامه، با موضوع بزرگداشت سنخیت نداشت، جالب اینکه از مجری برنامه رادیویی نیز به عنوان شاعر دعوت به شعرخوانی می شود و مجری مذکور شعری نامناسب از شهریار - که در وصف تهران سروده شده است - را می خواند، آن هم با لحن رادیویی.

واقعا جای تاسف دارد که در تبریز هر سال در 27 شهریور بزرگداشت هایی برگزار می شود که به نام شهریار و به کام .... است.

جعفر پور رضوی - خبرنگار جام جم آنلاین