احساساتی شدن یکی از جلوه های خاص خلق و خوی انسانی است. احساساتی شدن دلایلی دارد که این دلایل گاهی اوقات منطقی است و گاهی اوقات غیرمنطقی.
کد خبر: ۹۳۳۵۵۷
موج احساسات غیرمنطقی بر سر ورزش ایران

جام جم آنلاین ، اکنون المپیک 2016 برزیل جلوگاه عظیمی از ابراز احساسات است، احساساتی نه فقط برای مردمان یک کشور که سراسر جهان. اینجا و در ایران نیز احساسات برای ورزش هم غلیان کرده؛ البته این احساساتی شدن همیشه در جهت مثبت نیست و در اکثر مواقع به مرحله غیر منطقی بودن می رسد. در واقع آنچه که ما به عنوان احساساتی شدن می شناسیم چیزی نیست جز جوشش افکاری غیرمنطقی و زودگذر. جالب اینکه هر چقدر نتیجه گیری ها از یک واقعه ورزشی غیرمنطقی تر باشد به همان میزان فریاد احساسات بالاتر می رود.

چند روزی از ناکامی بزرگ حمید سوریان در المپیک می گذرد و همچنین از پرتاب های ضعیف لیلا رجبی و دیگر نتایج ضعیف ورزشکاران کاروان المپیک ایران. اکنون که واکاوی دلایل اصلی این نتایج ضعیف، بررسی عمیق تری می طلبد تا از تکرار آنها با این شرایط در آینده جلوگیری شود صدای بلند احساسات همه بلند شده است، از کارشناس و مربی گرفته تا مجری و روزنامه نگاران. در چند روز اخیر چقدر در وصف سوریان متن های پراز احساس نوشته شد؟ چند بار او را نابغه و پهلوان توصیف کردند؟ (آن هم پس از یک ناکامی بزرگ در المپیک). درباره این مهره تاریخ مصرف گذشته و امتحان پس داده که با صرف هزینه ای کلان و پس از ناکامی در چند گزینشی پی در پی به برزیل فرستاده شد چقدر مدح نامه در حال نگارش است؟

درباره لیلا رجبی هم اوضاعی بهتر وجود ندارد. بانویی که با سرمایه گذاری های فدراسیون دوومیدانی فرصت حضور در رقابت های معتبر را پیدا کرده و به افتخاراتی متعددی هم دست یافته حالا طلبکار بزرگ ورزش ایران است. حالا برخی از طلایه داران ابراز احساسات غیر منطقی، به جای لیلا رجبی بر سر ما بابت همه افتخاراتی که او زیر پرچم ایران به دست آورده منت می گذارند و اصلا به این دقت نمی کنند بانوی پرتابگر وزنه ورزش ایران بعد از سال ها تجربه و اعزام به رقابت های مختلف حتی توانایی این را نداشت که رکوردهای خودش را در المپیک بهبود ببخشد. خارج شدن کلمه "غیرت" از دهان کارشناس ناپخته یک برنامه باعث شکل گیری چنین فضایی به سود لیلا رجبی شده است. اگر آن کارشناس چنین چیزی را نمی گفت فضای بهتری برای نقد عملکرد ضعیف رجبی وجود داشت. اما فعلا دور، دورِ لیلا رجبی است. او می تواند در میان جماعت احساساتی ها تا هر زمان که دلش خواست بابت این موضوع که بلاروسی الاصل است و منت گذاشته و برای ایران مدال آوری کرده منت بگذارد و حتی پس از ناکامی در المپیک در بوشهر برای او بنرها و پلاکاردهای تشویقی و تمجیدی بزنند!

به سراغ حبیب الله اخلاقی می رویم، کسی که نه به اندازه سوریان اما به هر حال او را هم ستایش می کنند. کشتی گیری که در المپیک می بازد و برای دومین دوره پیاپی دستش از رسیدن به مدال کوتاه می ماند. او چهار سال پیش هم خداحافظی کرده بود. یکی از آفت های بزرگ ورزش ایران ورزشکارانی از این دست هستند. خداحافظی می کنند و برمی گردند. هزینه ای کلان صرف آنها می شود و وقتی ناکام می شوند احساساتی ها می آیند و مدح و ستایشش می کنند!

موج احساسات غیرمنطقی ادامه دارد این در حالی است که ورزش بیشتر از هر زمان دیگری به یک نقد فنی کاربردی نیاز دارد.

هیلدا حسینی خواه / جام جم آنلاین

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها