تکواندو هیجان دارد و سوارکاری آرامش

به گزارش جام جم آنلاین ، هادی ساعی اینبار در رقابت های بین المللی پرش با اسب دیده شد. البته او نه به عنوان سوارکار که اینبار در نقش مربی ظاهر شد چرا که این دوره از رقابت ها ویژه رده سنی نونهالان، نوجوانان و جوانان برگزار شد. در حاشیه این رقابت ها فرصتی فراهم شد تا با این قهرمان تکواندوی المپیک 2008 پکن دقایقی همکلام شویم، قهرمانی که خیلی وقت است از تکواندو فاصله گرفته اما اکنون حضوری پررنگ در رقابت های سوارکاری کشور دارد.

چند سال است که در سوارکاری فعالیت دارید؟

17 سال است که در سوارکاری حضور دارم ولی اگر بخواهم به صورت حرفه ای حساب کنم باید بگویم از زمانی که تکواندوی قهرمانی را کنار گذاشتم در سوارکاری فعالیت می کنم. الان هشت سال است که به طور حرفه ای سوارکاری می کنم.

اما به نظر می رسد در چند وقت اخیر حضور شما در سوارکاری بیشتر از قبل پررنگ تر شده است.

بله. البته من از زمانی که از تکواندو خداحافظی کردم بیشتر در سوارکاری دیده می شوم اما چیزی هم که می گویید درست است. در چند مدت اخیر حضور من در رقابت های سوارکاری خیلی بیشتر از قبل شده است.

در تمام این سال هایی که به عنوان یک سوارکار حرفه ای فعالیت کردید چند عنوان و مقام به دست آوردید؟

در رقابت های مختلف کشوری بهترین مقامی که به دست آورده ام چهارمی بوده است. مقام های ششمی و هفتمی هم به دست آورده ام. در رقابت های هیات های استانی هم شرکت کرده ام و این رقابت های هیات های استانی به صورت هفتگی برگزار می شود و با حضور در این رقابت ها نیز عنوان هایی را به دست آورده ام.

به عنوان یک ورزشکار مطرح و فردی که قهرمان تکواندوی المپیک شده است فکر می کنید حضور ورزشکاران مطرحی مثل شما در عرصه سوارکاری باعث می شود تا این رشته به عموم بیشتر معرفی شود و البته جذب افراد عادی را به آن رقم بزند؟

بله درست است. اکنون بیشتر از هر زمان دیگری به سوارکاری بها داده شود.

تکواندو و یا سوارکاری؟ کدام یک هیجان بیشتری دارد؟

تکواندو هیجان دارد و سوارکاری آرامش.

با توجه به اینکه سوارکاری محدودیت سنی ندارد فکر می کنید یک فرد 30 ساله و حتی بیشتر می تواند بدون هیچ پیش زمینه و سابقه ای سوارکاری را شروع کند؟

بستگی به آمادگی جسمانی دارد. افراد زیادی را می شناسم که حتی با سن و سال هایی خیلی بالاتر از این سوارکاری را شروع کردند و اکنون هم در رقابت ها شرکت می کنند ولی اگر سوارکاری از سن پایین شروع شود آینده بهتری هم در انتظار این سوارکاران است. سوارکاری رشته خاصی است و در همه سنین افراد می توانند در آن حضور داشته باشند.

راه های رشد و توسعه سوارکاری در ایران را در چه چیزهایی می بینید؟

بزرگ ترین مشکل سوارکاری ایران بحث قرنطینه است. این مشکل اگر حل شود به یکباره می توانیم رشد بسیار خوبی را تجربه کنیم. سوارکاران خوب داریم اما نمی توانیم در رقابت های بین المللی شرکت کنیم و اگر هم سوارکاران ما به رقابت های برون مرزی بروند باید با اسب های قرضی شرکت کنند. این اتفاق از لحاظ هماهنگی بین سوار و اسب نتایج خوبی در بر ندارد. لازم است که اسب ، سوارش را بشناسد و با او هماهنگ باشد.

فکر می کنید تا چه زمانی بتوانید به حضورتان در رقابت های سوارکاری ادامه بدهید؟

ورزش سوارکاری حُسنی که دارد این است که سن و سال در آن مطرح نیست. سوارکاران بالای 60 سال هم می توانند در رقابت های المپیک شرکت کنند.یکی از دلایلی که سوارکاری را انتخاب کردم این است که سن و سال در این رشته مطرح نیست و فقط آمادگی بالای بدنی را می طلبد.