به گزارش جام جم سرا ، «ماهندرا آهیروار»، پسر ۱۳ ساله اهل یکی از روستاهای هند به دلیل مشکل مادرزادی از سوی اهالی روستا طرد شده بود. گردن او تا ۱۸۰ درجه خم شده و ماهیچههای گردنش آنقدر ضعیف بود که تحمل وزن سرش را نداشت؛ اما بعد از سالها تحم رنج و سختی، سرانجام او تحت عمل جراحی خطرناکی قرار گرفت.
این عمل را یکی از جراحان سابق مؤسسه مرکز خدمات بهداشت انگلیس، از بیمارستان «آپولو»، دهلی بر عهده گرفت. یک زن لیورپولی که مادر دو فرزند بود نیز با راهاندازی صفحهای در شبکههای اجتماعی توانست حدود ۱۲ هزار پوند برای کمک به هزینه درمان او جمعآوری کند.
خانواده این نوجوان برای رسیدن به مرکز هند هزاران مایل را با قطار طی کردند. پزشکان اعلام کردند این عمل بسیار خطرناک ممکن است حتی جان وی را نیز به خطر بیاندازد ولی به دلیل سخت بودن شرایط جسمی او، خانواده خطر انجام عمل را پذیرفتهاند.
جراح و گروه پزشکی در طول عمل، بخش جلوی گردن «ماهندرا» را باز کردند تا به دلیل باریک بودن بیش از حد گردن، کاملا به نخاع دسترسی داشته باشند. این عمل جراحی ۱۰ ساعت به طول انجامید. پزشکان، مهرهها را از گردن او برداشتند و آنها را با استخوانهای پیوندی از ناحیه لگن جایگزین کردند؛ سپس صفحهای فلزی در گردنش قرار دادند تا آن را صاف نگه دارد.
«ماهندرا» به دلیل مشکلی که داشت سالها به مادرش وابسته بود و مادرش به او غذا میداد، حمامش میکرد و لباس میپوشاند. درد مداومی که او تحمل میکرد زندگی را برایش دشوار کرده بود. او به خاطر طرد شدن از سوی دوستان و همکلاسیهایش، حتی مدرسه را هم ترک کرد و بیشتر اوقات در خانه میماند.
مدتی پیش یک مادر انگلیسی صاحب دو فرزند، وقتی داستان «ماهندرا» را شنید، به یاری او و خانوادهاش شتافت و با راهاندازی یک کمپین، مبلغی را به عنوان کمک برای عمل «ماهندرا» تهیه کرد؛ به طوری که در عرض ۲۸ روز حدود ۱۲ هزار پوند جمعآوری شد.
«ماهندرا» بعد از عمل حدود دو هفته در بیمارستان بستری بود و سپس به روستای خود بازگشت. او باید تا ۶ ماه از گردنبند طبی استفاده کند و تحت بررسیهای مداوم قرار گیرد. او امیدوار است که در آینده زندگی موفقی را در پی داشته باشد.
منبع: سلامت آنلاین
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
گروسی: مشکل تیم روحی و روانی است
شاهین بیانی در گفتوگو با «جامجم»: