امروز در فضای جامعه انواع اطلاعات در حال پخش است که نیاز به آسیب‌شناسی دارد؛ ضمن این‌که کسب اطلاعات دقیق و علمی درباره مخاطب ضروری و لازمه یک رسانه موفق است.
کد خبر: ۹۰۳۶۶۳

تلویزیون، رادیو، روزنامه، شبکه‌های اجتماعی، موبایل و... دارای هنجارهای خاصی هستند که عوامل رسانه‌ای داخلی را ملزم می‌سازد با دانش و هوشیاری، اطلاعات جامعه را افزایش دهند.رسانه‌ها باید با تخصصی کردن و تربیت نیروی انسانی ماهر و توانمند به سمت گروه پیشرو و جهت‌دهنده پیش بروند تا تأثیرات و رسالت خود را بخوبی انجام دهند.رسانه باید از لایه‌های عمومی و سطحی به خبرها و حوادث و لایه‌های پشت صحنه‌ها وارد شود و با برخوردهای حرفه‌ای، علل و عوامل را بررسی کند و فقط انعکاس‌دهنده امور عادی نباشد. ما باید با سیاست و برنامه‌ریزی مشخص‌ کنیم که از چه الگو و هنجاری متابعت می‌کنیم و سیاست‌های اجرایی و اخلاقی ما کدام‌ها هستند تا به دور از اعمال سلیقه‌ها، امکان خطا کم شود.

احمدنجفی: ‌با بخشنامه‌کسی‌کتابخوان نشده‌است

در هیچ کجای دنیا کسی با بخشنامه و دستور کتابخوان نشده است. وقتی ما مردممان را نمی‌شناسیم، تصمیمات غلط هم می‌گیریم. مثلا این طرح که روزنامه و کتاب را رایگان در اختیار مردم قرار می‌دهند، برخلاف آنچه به نظر می‌رسد طرح خوبی نیست؛ چرا که فرهنگ مردم ما طوری است که هر چیز رایگانی را بی‌ارزش می‌دانند و به سمت آن میل و رغبتی ندارند. اشتباه بزرگ ما همین است که گمان می‌کنیم با رایگان کردن و دسترسی آسان می‌توانیم فرهنگ کتابخوانی را ترویج کنیم، اما می‌بینیم که طرح کتابخوانی رایگان شکست خورده است. تنها راه‌حل کتابخوان کردن ما، تمرکز روی آموزش و پرورش است. این مساله را باید به مدارس واگذار کرد تا نسلی کتابخوان تربیت کند. اما متاسفانه می‌بینیم به جای رسیدن به این‌طور مسائل فرهنگی، کتاب‌های عجیب و غریب درسی که فشار روحی به بچه‌ها وارد می‌کند و انرژی آنها را می‌گیرد در اختیار بچه‌هاست و مجبورند همه وقتشان را برای آنها صرف کنند.

وقتی این فشار روی دانش‌آموز و کودک ماست، چطور انتظار داشته باشیم وقت و انرژی و حوصله برایش باقی بماند و کتاب معمولی بخواند؟ زنجیره فرهنگی ما به هم پیوسته است. همان‌طور که در مملکتمان فیلم و سریال خوب تولید نمی‌شود، کتاب خوب هم کم داریم. اینها همدیگر را تکمیل می‌کنند. مگر می‌شود بدون داشتن ادبیات و کتاب و داستان و شعر و رمان، فیلمنامه خوب داشت؟ مگر می‌شود ادبیات را نشناخت و به فیلمنامه رسید؟ قصه‌هایمان تکراری شده و در کتاب و فیلم‌های قبلی بوده و هیچ چیز جدیدی ندارد.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها