دفن اموات؛ چالش گردشگری تنگه رازیانه

اما بتازگی مردم محلی در این تنگه اموات خود را به خاک سپرده‌اند که چالشی برای این تنگه محسوب می‌شود. در این خصوص با عبدالمالک شنبه‌زاده، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان ایلام گفت‌وگو کرده‌ایم.

تنگه رازیانه چه ویژگی‌هایی دارد که مورد استقبال گردشگران قرار گرفته است؟

تنگه رازیانه یکی از جاذبه‌های گردشگری استان ایلام است که در روزهای تعطیل بویژه ایام نوروز گردشگران زیادی برای تفریح در طبیعت به آن مراجعه می‌کنند. انبوه درختان بلوط جلوه خاصی به این منطقه بخشیده و رودخانه‌ای که در این دره جاری است، منظره زیبایی خلق کرده که توجه هر فردی را جلب خواهد کرد. جاده ارتباطی ایلام به دره‌شهر نیز از این تنگه می‌گذرد.

ماجرای دفن اموات در این تنگه چیست؟

متأسفانه تاکنون چهار، پنج تدفین در این منطقه انجام شده است. ما حدود دو ماه است که به جد پیگیر آن هستیم. افرادی که در آن منطقه زندگی می‌کنند، ادعای مالکیت آن را دارند اما در کارگروه گردشگری استان، نماینده سازمان منابع طبیعی استان بر ملی بودن آن تأکید داشتند.

افزون بر این، تنگه رازیانه کنار جاده قرار دارد و جزو حریم جاده به‌شمار می‌آید. همچنین رودخانه‌ای که در آن جاری است، حریم دارد. بر این اساس چند سازمان در این مسأله سهیم هستند، بنابراین تاکنون مخالفتمان را با دفن اموات در این تنگه اعلام و در این زمینه اطلاع‌رسانی کرده‌ایم در حالی‌که هیچ نفعی در آن منطقه نداریم.

مگر این منطقه ثبت ملی نشده تا هرگونه دخل و تصرف در آن ممنوع شود؟

نه، این منطقه جزو آثار طبیعی است اما آثار تاریخی در آن وجود ندارد که ثبت ملی شود و باید آن را جزو جاذبه‌های طبیعی به‌شمار آورد. البته یکی از برنامه‌های ما این است که با کمک سازمان منابع طبیعی پرونده این تنگه آماده کنیم و آن را در فهرست آثار طبیعی ملی به ثبت برسانیم.

اجازه یا صدور گواهی دفن در آن منطقه توسط چه دستگاهی صورت می‌گیرد؟

آن منطقه روستایی است و مردم طبق عرف خودشان در زمین‌های شخصی اموات را دفن می‌کنند و اجازه خاصی نمی‌گیرند. ولی روند جاری این است که از شهرداری یا اوقاف مجوز بگیرند. در حالی‌که در زمین‌های منابع ملی، دفن اموات مشکل شرعی دارد.

برنامه شما برای جلوگیری از ادامه این تدفین‌ها چیست؟

ما قصد داریم جلسه‌ای با حضور سازمان‌های دیگر در استان برگزار کنیم تا مالکیت این منطقه محرز شود و سپس به تعیین تکلیف آن بپردازیم. اگر این منطقه جزو منابع ملی است سازمان منابع ملی باید دخالت کند یا اگر جزو حریم راه به‌شمار می‌آید دستگا‌های دیگر بر اساس قانون می‌توانند از ادامه دفن اموات در این منطقه جلوگیری کنند. امیدواریم مردم نیز ما را در این راه همراهی کنند. مردم بیشتر برای تفریح به این منطقه رجوع می‌کنند و تفریح معمولا با شادی همراه است. ما نگرانیم روزی خدای نکرده مراسم افراد محلی برای امواتشان با حضور گردشگرانی که برای تفریح و شادی به آن منطقه رجوع کرده‌اند همزمان شود و این مسأله سبب بروز مشکلات اجتماعی شود.

کمیل انتظاری