فرار به جلوی عربستان

عربستان با مشاهده این وضعیت برای این‌که ابتکار عمل را در دست بگیرد خود اقدام به چنین کاری کرد و از معارضان وابسته به خود و معارضانی که از سوی قطر حمایت مالی می‌شوند فهرستی را تهیه و آنها را در ریاض جمع کرد که در بین آنها معارضان مسلحی که هم‌اکنون در حال جنگ هستند نیز وجود داشتند و حتی گروه‌هایی نظیر احرار شام نیز دعوت شدند.

در خروجی نشست قرار شد کمیته‌ای متشکل از 36 نفر برای مذاکره بروند. 11 نفر از این 36 نفر کمیته عالی معارضان نامیده شدند که از تروریست‌ها هستند.

مشکلی که این نشست داشت این بود که بسیاری از مخالفان میانه‌رو در داخل سوریه دعوت نشدند. مشکل دیگر این بود که برخی از شرکت‌کنندگان با دستور کاری که عربستان برای این نشست تدوین کرده بود مخالف بودند. در این دستور کار عنوان شده بود که قبل از تشکیل دولت انتقالی باید بشار اسد برکنار شود در حالی که این مساله در نشست وین اصلا مطرح نبود و این موضوع به مردم سوریه واگذار شده بود.

امیر عبداللهیان، معاون وزیر امور خارجه ایران و سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه به این دستور کار واکنش نشان دادند و برخی گروه‌های شرکت‌کننده هم به این موضوع اعتراض داشتند. آنها معتقد بودند که دیگر با این دستور کار جایی برای حرف‌های احتمالی آنها باقی نمی‌ماند.

تصور ما بر این است که نشست ریاض یک فرار به جلو است تا اعضای شرکت‌کننده در نشست را در برابر یک عمل انجام شده قرار دهد که قطعا چنین اتفاقی نخواهد افتاد.

افزون بر مخالفت ایران و روسیه بشار اسد هم اعلام کرد دیگر با تروریست‌ها گفت‌وگو نخواهد کرد و این در حالی است که برخی مخالفان مقیم پاریس و هیثم مناع آن را اردوکشی خوانده و با آن مخالفت کردند.

سید هادی افقهی