در برج میلاد آری؛ در فرهنگسرا‌ها نه

تالار وحدت، سالن همایش‌های برج میلاد و سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی و البته گاهی سالن ایوان شمس.

هر خبری که از برگزاری کنسرت‌های موسیقی و یا گاهی اجرای تئاترهای پرمخاطب به گوش می‌رسد؛ در یکی از همین چند سالن برگزار می‌شود.

تهران در تمام مناطقش حداقل یک فرهنگسرا دارد. فرهنگسراهایی که تعدادشان به 34 مجموعه رسیده و اغلبشان نیز به سالن‌هایی هر چند کوچک مجهزند.

سالن‌هایی که می‌توانند در هر هفته میزبان یک رویداد موسیقایی هر چند کوچک باشند تا مردمان هر منطقه از تهران به آن‌ها دسترسی داشته باشند.

البته برخی از این فرهنگسرا‌ها سالن‌هایی دارند که کیفیت و ظرفیتشان باورکردنی نیست. برای مثال فرهنگسرای بهمن سالنِ «آوینی» را دارد که ظرفیتش 1500 نفر است.

این سالن امکانات صوتی مناسبی دارد. صحنهٔ این سالن مجهز به سیستم‌های صوتی فوق العاده و 8 خط نور است.

صندلی‌های این سالن به گونه‌ای طراحی و نصب شده‌اند که از هر قسمت سالن به صحنه اشراف دارند.

سالن آوینی در سال‌های گذشته در چندین مرحله مرمت و بازسازی شده اما هرگز آنگونه که باید از آن بهره‌برداری نشده است.

سالنی که به جرأت می‌توان گفت در بعضی زمینه‌ها از سالن مرکز همایش‌های برج میلاد هم برتر است.

تا همین چند ماه پیش هیچ خبری از فرهنگسرای بهمن نبود و امکانات این فرهنگسرا خاک می‌خورد اما اکنون مدیر این فرهنگسرا تغییر کرده است.

منصور احمدلو، مدیر جدید این فرهنگسرا از تمایلش به اجرای کنسرت‌های موسیقی در سالن آوینی می‌گوید، اما این مسئله را منوط به اجازهٔ برگزاری کنسرت از سوی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران می‌داند.

او چند سال قبل نیز در دوره‌ای مدیر این فرهنگسرا بوده است و از برگزاری 10 شب کنسرت علیرضا عصار در دوران مدیریت او خاطره‌های خوبی در ذهن اهالی تهران نقش بسته است.

به نظر می‌رسد در چند سال گذشته هیچ کدام از سالن‌های فرهنگسراهای تهران اجازه برگزاری کنسرت‌های موسیقی را نداشتند.

در حالی که هر کدام از سالن‌های موجود در فرهنگسراهای تهران می‌توانند میزبان گروه‌های جوانی باشند که دربه در دنبال جایی برای تمرین و اجرا هستند.

برخی بر این باورند که با توجه به حجم بالای مصرف موسیقی در جامعه ایرانی که بالاترین رده در مصرف محصولات فرهنگی را دارد، بهتر است که به جای بایکوت کامل در این باره دستگاه های مسئول وارد میدان شوند و عرضه نسخه‌های فاخر و سالم را در دست بگیرند تا ذائقه‌ها به سمت موسیقی پسندیده‌تر هدایت شود.

مسأله‌ای که چند سال پیش با حمایت از خوانندگان جوان راه را بر مصرف موسیقی های معروف به «لس‌ آنجلسی» بست.

به نظر می‌رسد در اختیار قرار دادن برخی از این امکانات و حمایت از گروه‌های فعال که محتوایی ارزنده تولید می‌کنند، می‌تواند مانع رهسپار شدن حتی گروه‌های دیگر به زیرزمین‌های تاریک و مخوف باشد و مشوقی برای آنان هم برشمرده شود.

اما فارغ از این بحث بنظر می‌رسد که ممنوعیت برگزاری کنسرت در سیستم شهرداری تهران به دلیل تعدد مدیریت‌های فرهنگی دچار سیاست‌های چندگانه شده است.

ممنوعیت برگزاری کنسرت در سالن‌های فرهنگسرا‌ها در حالی ادعا می‌شود که کنسرت‌های موسیقی در مرکز همایش‌های برج میلاد با جدیت پیگیری می‌شود.

چندی پیش که حجت الاسلام والمسلمین شهاب مرادی، رئیس سابق سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران کلاس‌های موسیقی در فرهنگسراها را تعطیل کرد، اقدام او با استقبال رسانه‌ها مواجه شد.

شهاب مرادی پایان دهنده مسیر اشتباهی بود که در حاشیه‌ای پررنگ‌تر از آموزش موسیقی در این کلاس در جریان بود و کسی جز او جسارت پایان بخشیدن به آن را نداشت اما پس از آن تعطیل نگه داشتن این کلاس‌ها با مذاق برخی جریانات سازگار نبود و توضیح آنان این بود که هیچ جریانی مخالفت بالذات با موسیقی ندارد و کافی است که او در دوران مدیریت خود کلاس‌هایی با تراز علمی و حرفه‌ای بالا و به دور از حواشی سابق را به راه بیاندازد.

مسأله‌ای که خبرهایی درباره آن در روزهای پایانی مدیریت او بر سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران منتشر می‌شد اما همچنان به راه نیافتاده است.

البته با تغییر مدیریتی که در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران انجام شد به نظر می‌رسد که این سازمان رویکرد و وعده روزهای پایانی مرادی را ادامه خواهد داد و از ظرفیت‌های بالای فرهنگسراها بهره خواهد برد.

جوانانی که در محوطه فرهنگسراهای بهمن حاضر بودند و عموماً تنها از امکانات ورزشی و کتابخانه آنجا بهره‌مند می‌شدند، می‌گفتند که «اگر کنسرت‌های موسیقی خوب در این‌جا برگزار شود، مردم جنوب شهرِ تهران هم می‌توانند از این برنامه‌ها به خوبی بهره ببرند و موسیقی فقط مختص مردم ثروتمند با دسترسی‌های بالا نخواهد بود.»

تحلیل محفلی برخی از فعالان رسانه‌ و موسیقی این است که محمود صلاحی رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در یک ماه گذشته که به این سازمان آمده است؛ چراغ سبزهایی به اهالی موسیقی نشان داده است.

یکی از کارهای او دستور بازگرداندن کلاس‌های آموزش موسیقی در ترم تابستان به برخی از فرهنگسرا‌ها بود. آن‌ها، رویکرد صلاحی را به دلیل توانمندی او در مدیریت اجرایی و برخورداری او از تحلیل میدانی، «موفق» پیش‌بینی می‌کنند.

باید منتظر ماند و دید که صلاحی اجازه برگزاری کنسرت در فرهنگسرا‌ها را می‌دهد؟ یا اینکه او هم ترجیح می‌دهد که سالن‌های متکثر شهرداری بیشتر خاک بخورند تا اینکه رویدادهای هنری ارزشمند برای اجرای در آن‌ها پرزنت شوند.(تسنیم)