کمدی‌های درخشان دهه 80، همچنان در بازپخش‌ها موفق هستند

نوستالژی‌های نه‌چندان دور

کارنامه یک کمدی‌ساز تلویزیونی

در سال‌های میانی دهه 70 و با آغاز تولید کمدی‌های 90 قسمتی که اساس آن را آیتم‌های کوتاه تشکیل می‌داد، گروهی از جوانان مستعد و توانا وارد این عرصه شدند که ازجمله آنها می‌توان به سروش صحت اشاره کرد.
کد خبر: ۸۰۰۸۴۴
کارنامه یک کمدی‌ساز تلویزیونی

او که فوق لیسانس آلودگی شیمیایی دریا از دانشگاه آزاد دارد با جنگ تلویزیونی ۷۷ به کارگردانی مهران مدیری وارد عرصه بازیگری شده و همزمان هم آیتم‌هایی را برای آن نوشت. این نقش‌های کوتاه در کار بعدی مدیری (ببخشید شما) نیز تکرار و به مرور صحت برای علاقه‌مندان برنامه‌های تلویزیونی به چهره‌ای آشنا تبدیل شد.

صحت در سری دوم داستان یک شهر در نقش مدیر تولید برنامه در شهر حضور پیدا کرده و با بهره‌گیری از طنازی ذاتی‌اش کمی از تلخی‌های قصه‌های آن کاست. او پس از حضوری درخشان در مجموعه کاکتوس به کارگردانی محمدرضا هنرمند، به‌عنوان نویسنده به کمدی 90 قسمتی زیر آسمان شهر ساخته مهران غفوریان پیوست. مجموعه‌ای با محوریت زندگی چند خانوار ساکن در یک آپارتمان چند واحدی که هر‌کدام از آنها تیپی کاملا اغراق شده از جامعه به حساب می‌آمدند و در هر قسمت ماجرایی را رقم می‌زدند. او در بدون شرح که بسیار هم مورد توجه مخاطبانش قرار گرفت، نویسندگی را ادامه داد و همزمان تلاش‌هایی را نیز برای حضور در نقش‌های جدی‌تر ادامه داد.

تب سرد، ساخته علیرضا افخمی و نقش کارآگاه پلیس ازجمله این نقش‌هاست که پیچیدگی خاصی نداشته و بازی صحت نیز چندان چنگی به دل نمی‌زند. جایزه بزرگ، تنگنا، باغ مظفر، ترش و شیرین و... از دیگر کارهای این بازیگر ـ نویسنده جوان در سال‌های ابتدایی و میانی دهه 80 بود که قابل تامل به نظر می‌رسد. صحت به سیاق برخی فیلمنامه‌نویسان سرانجام در سال ۱۳۸۶ روی صندلی کارگردانی نشست و چارخونه را ساخت؛ یک کمدی به سیاق کمدی‌های 90 قسمتی که حول محور چند شخصیت اصلی و ماجراهایشان می‌گذرد.

در چارخونه شخصیت‌ها بیش از اندازه اغراق شده از کار درآمده و رابطه میان شخصیت‌های اصلی نیز از آن تبعیت می‌کند. شکوه، جمالی، جمعه، شنبه و... از این لحاظ کاملا شبیه به یکدیگر بوده و تنها اندک شوخی‌های جذابی در هر قسمت میان آنها شکل می‌گیرد که بخش مهمی از آن به داماد خانواده و علاقه‌اش به خوانندگی بازمی‌گردد.

در این بین تنها بازی رضا شفیعی‌جم و حمید لولایی بهتر از بقیه از کار درآمده و تا حدودی از دام کلیشه‌های دست و پا گیر این‌گونه آثار جسته‌اند. صحت در نخستین تجربه کارگردانی‌اش به لحاظ فنی نسبتا موفق عمل و ریتم مناسبی بر چارخونه حاکم کرده، اما به لحاظ پرداخت داستان و شخصیت‌ها ضعیف عمل کرده است.

این تجربه نه‌چندان موفق بار دیگر سروش صحت را به دنیای بازیگری بازگرداند که 4 سالی از آن دور کرد. وی در این مدت حضور گرم و تاثیرگذاری در مجموعه‌های شمس‌العماره به کارگردانی سامان مقدم و گاوصندوق، ساخته مازیار میری داشته و در سینما نیز در فیلم‌هایی چون: تهران، طهران، پوپک و مش ماشاءالله و سن پطرزبورگ حضور پیدا کرد. صحت، دومین گام در کارگردانی را در پایان دهه 80 محکم برداشته و کمدی جذاب و دلنشین ساختمان پزشکان را روانه آنتن شبکه سوم سیما کرد.

یکی از وجوه شاخص ساختمان پزشکان فرم فانتزی قصه‌ها و شکل روایت آن است که تا آن زمان نمونه‌ای نداشته و به همین دلیل هم برای مخاطبانش جذاب و تازه جلوه می‌کرد.

موفقیت یک مجموعه تلویزیونی آن هم در گونه کمدی که بینندگان پرشماری دارد، برداشتن قدم‌های بعدی را برای سازنده‌اش دشوار می‌سازد. اتفاقی که برای صحت هم رخ داده و میان ساختمان پزشکان و پژمان 3 سالی فاصله انداخت.

وی در این مجموعه از همان فرمول امتحان پس داده ساختمان پزشکان بهره گرفته و قصه خود را به سمت یک فانتزی تمام‌عیار با بهره‌گیری از شخصیت‌های آشنا پیش برده است.

صحت و گروه نویسندگانش برای جلوگیری از اعتراض فوتبالیست‌ها به پژمان از یک بازیکن قدیمی و نام‌آشنای فوتبال ایران به نام پژمان جمشیدی سود جسته و تمام ماجراهای جذاب و بانمک خود را حول محور او شکل داده است.

شمعدونی آخرین کار تلویزیونی صحت در مقام کارگردان است که این روزها در حال پخش از شبکه سوم سیما‌ست. وی در این مجموعه به سیاق ساخته‌های پیشین خود پیش رفته و خانواده‌ای را محور داستان خود قرار داده که در عین واقعی بودن رگه‌هایی پررنگ از فانتزی در آنها به چشم می‌خورد. بخصوص شخصیت هوشنگ با بازی محمد نادری که میان این دو شکل از دنیا در نوسان بوده و بخش مهمی از شوخی‌های شمعدونی بر مبنای او شکل گرفته است.

صحت در اینجا هم از اغراق که ذات کمدی محسوب می‌شود بخوبی بهره گرفته و آن را به شکل‌های مختلف به شخصیت‌های گوناگون قصه‌اش تزریق کرده است. برای مثال می‌توان به عطا و همسرش اشاره کرد که فوق‌العاده از کار درآمده‌اند.

استفاده از بازیگران مستعد صحنه نمایش در ساخته‌های تلویزیونی صحت به یک سنت تبدیل شده که در شمعدونی هم شاهد آن هستیم. محمد نادری و حسن معجونی در نقش‌های هوشنگ و عطا از بازیگران مطرح تئاتر ایران هستند که بازی‌های متفاوتی را به نمایش گذاشته و مورد استقبال عموم مخاطبان نیز قرار گرفته‌اند.

قاب کوچک (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها