نفسی تازه برای روح احیا شده

استودیوهای زیادی تلاش کردند ساخت این بازی را به دست بگیرند و در نهایت MachineGames موفق به این کار شد. نتیجه‌ زحمت این استودیو به محصولی تبدیل شد که حالا اسم این شرکت سازنده را به‌عنوان کاربلد‌های سبک تیراندازی اول شخص در ذهن متبادر می‌کند.

عنوان بازی: Wolfenstein: The Old Blood
پلتفرم: PC، Xbox One، PS4
ناشر: Bethesda Softworks
سازنده: MachineGames
سبک: تیراندازی اول شخص
امتیاز: 8

Wolfenstein: The Old Blood محتوای الحاقی است که پس از حدود یک سال برای بازی اصلی عرضه شده و با قیمت 20 دلار، اقبال خوبی در پی داشته است. نکته‌ جالب اینجاست که شرکت سازنده در حالی این رویکرد را اتخاذ کرده که این روزها عرضه‌ محتوای دانلودی برای بازی‌ها در همان روز اول عرضه، به یک سنت تبدیل شده است.

داستان این عنوان، وقایع قبل از بازی اصلی را روایت می‌کند و در واقع پیش درآمدی بر آن است. سازنده پیشرفت‌های گرافیکی جزئی برای نسخه‌ کنسولی روی بازی اعلام کرده که در نگاه اول شاید چندان به چشم نیاید ولی با دقت بیشتر می‌توانید متوجه آنها شوید. با وجود گرافیک خوب و جلوه‌های بصری زیبا، جای تحسین دارد که هر دو بازی اخیر مجموعه‌ ولفنشتاین با کیفیت 1080p و 60 فریم بر ثانیه اجرا می‌شود.

شما بار دیگر هدایت قهرمان این بازی‌ها B. J. Blozkowicz را به عهده می‌گیرید، رازهای مخفی برای کشف شدن و سیستم Perk نیز در بازی بهانه‌ای است برای بیشتر از یک بار تمام کردن خط اصلی داستان که حدود 8 ساعت به طول می‌انجامد.

کلیت این داستان به 2 قسمت تقسیم شده است؛ در قسمت اول که «Rudi Jager and the Den of Wolves» نام دارد، شما به قلعه‌ ولفنشتاین بازمی‌گردید و تلاش می‌کنید به اسناد و مدارکی دست یابید که پیش‌زمینه‌ حوادث و اتفاقات بازی قبلی است. همان طور که انتظار می‌رود این ماموریت طبق برنامه‌ریزی‌ها پیش نمی‌رود و با تعدادی دشمن‌های متنوع و‌ جدید مواجه می‌شوید که از این میان می‌توان به تک‌تیرانداز اشاره کرد. از طرفی هنر بازی آنجاست که بعضی از این درگیری‌ها ساختار معماگونه داشته و فقط به ماشه چکاندن خلاصه نمی‌شود.

در گیم‌پلی نیز تنوع خوبی بین بخش‌های اکشن و مخفی‌کاری وجود دارد که جذابیت بازی را افزایش داده است. البته منکر آن نمی‌شویم که بازی از نسخه‌ سال گذشته متفاوت‌تر نیست؛ بخصوص روند آن در ابتدا کند است، اما به‌عنوان یک محتوای الحاقی برای بازی اصلی، کیفیت قابل قبولی دارد. از طرف دیگر، تونل‌ها و راهرو‌های هزارتو مانند فضای قلعه در کنار محیط‌‌های بزرگ و پهناور بازی اصلی تنوع خوبی ایجاد کرده است. قسمت دوم داستان که The Dark Secrets of Helga Von Schabbs نام دارد، کمتر سنتی است. با وجود این، بازی در تلاش بوده حس و حال و فضای فیلم‌های درجه‌ 2 هالیوودی را به خود بگیرد و این قسمت نیز با وجود زامبی‌ها لطمه‌ای به این هدف نزده است.

در قسمت اول داستان، مناطق و محیط‌هایی که می‌بینید تا حد زیادی به شناختی که قبلا از آنها داشته‌اید وفادار مانده‌ و کمتر دستخوش تغییر شده‌ است؛ ولی این مساله در قسمت دوم داستان فرق می‌کند تا جایی که مثلا شهر Wulfburg را بسیار متفاوت‌تر از آنچه سال گذشته در بازی اصلی مشاهده کرده‌اید، خواهید یافت.

لحظات تنش‌زای اندکی وجود دارد و معمای «هلگا» و ماجراهای او برای کشف اشیای مخفی می‌تواند شما را سرگرم کند. تمام مکانیک‌های کلاسیک بازی‌های تیراندازی اول شخص اینجا دور هم جمع شده ‌است؛ از جمله امکان حمل‌کردن همزمان چرخه‌ بی‌پایانی از سلاح‌های متنوع که متفاوت با رویکرد اخیر بازی‌هاست که درنهایت امکان حمل 2 سلاح را به شما می‌دهد. سلاح‌های نسخه‌ قبلی بازنگری شده‌ است و حتی تعدادی سلاح جدید مثل لوله که روی مبارزات نزدیک تمرکز دارد یا تفنگ انفجاری به نام Kampfpistol به بازی اضافه شده‌است.

سیستم پِرک، ارتباط تنگاتنگی با چالش‌های گیم‌پلی مثلا کشتن مخفیانه یا کشتن با سلاح‌هایی خاص دارد و می‌تواند بهانه‌ خوبی دست بازیکن‌ها بدهد تا رویکرد خود را برای پیشبرد مراحل تغییر دهند. به نظر می‌رسد پایبندی به این جمله که «تا چیزی نشکسته، تعمیرش نکن» را در بازی بوضوع مشاهده می‌کنیم.

The Old Blood در مختصر و مفید بودن بخوبی می‌درخشد. هر دو قسمت داستان روی یک موضوع مشخص تمرکز کرده‌اند و همچون بعضی از ماموریت‌های بازی اصلی بی‌‌دلیل وقت شما را هدر نمی‌دهند.

قلعه‌ ولفنشتاین و شهر ولفسبورگ به اندازه‌ کافی پهناور و پرداخت شده‌ که تجربه‌ کل بازی را بخوبی پوشش دهد و هنر طراحان مرحله در برقراری تعادلی متناسب بین اکشن و مخفی‌کاری قابل قدردانی است.

ضعف عمده‌ بازی در شخصیت‌پردازی کاراکترهاست؛ هر دو کاراکتر منفی اصلی در قسمت‌های داستان دلایل کمتر قانع‌کننده و معقولی به نسبت Deathshead در بازی اصلی دارند، تجربه‌ای که از The Old Blood به دست می‌آورید خطی‌تر بوده و تشخیص این‌که کاراکترها چندان پرداخت نشده‌اند، دشوار نیست.Wolfenstein: The Old Blood همان گونه‌ است که یک محتوای الحاقی برای بازی سنتی PC باید باشد و اگر از بازی قبلی راضی بوده‌اید، پس بی‌تردید این را هم می‌پسندید و حتی ممکن است به دلیل فضایی که در قسمت دوم جاری است، بیش از بازی اصلی از آن خوشتان بیاید.

مجید رحمانی / کلیک (ضمیمه یکشنبه روزنامه جام جم)