انتخابات سودان و شانس بالای البشیر برای پیروزی

یکی از نکات مهم این انتخابات، تحریم آن از سوی احزاب مخالف و معارض است و به همین دلیل کارشناسان می گویند به احتمال زیاد عمر البشیر رئیس‌جمهور کنونی این کشور، بار دیگر در انتخابات پیروز شود. پس از برگزاری همه‌پرسی سال 2011 برای جدا شدن سودان جنوبی از سودان، این اولین انتخاباتی است که در سودان برگزار می‌شود. به گزارش جام جام به نقل از الجزیره انگلیسی، 11 هزار مرکز رای گیری طی این سه روز فعالیت می‌کنند. علاوه بر انتخابات ریاست‌‌ جمهوری، در این انتخابات با رای مستقیم مردم، 450 کرسی شورای ملی سودان و 50 عضو شورای قانونگذاری ایالت‌ها نیز برای یک دوره پنجساله انتخاب می‌شوند.

در این انتخابات 15 نامزد برای رسیدن به کرسی ریاست جمهوری با یکدیگر رقابت می کنند. به غیر از عمر حسن البشیر از حزب حاکم کنگره ملی، پنج نفر از سوی احزاب و 9 نامزد نیز مستقل هستند. پنج حزب دیگری که در این انتخابات با حزب حاکم و عمر البشیر رقابت می‌کنند، عبارتند از: حزب فدرال حقیقت، حزب اصلاح ملی، حزب ائتلاف قدرت ملی، حزب سوسیال دموکرات سودان و حزب عدالت. این احزاب از جمله احزابی است که در شورای امور احزاب به ثبت رسیده‌ است. این احزاب یا از معارضان جدا شده‌اند یا احزابی هستند که هم‌پیمان با حزب حاکم به شمار می‌روند و از نظر معارضان نقش «فرعی» را ایفا می‌کنند.

این در حالی است که احزاب معارض سودان انتخابات کنونی را جعلی دانسته و آن را تحریم کرده‌اند. ناظران نیز بر این باورند که میزان مشارکت در این انتخابات، به اندازه انتخابات 2010 اهمیت ندارد؛ زیرا احزاب معارض این انتخابات را تحریم کرده‌اند. به محض این‌که کمیساریای انتخابات سودان که مورد تائید معارضان نیست، هفته پیش اعلام کرد 44 حزب و 16 نامزد برای ریاست جمهوری و کرسی‌های پارلمان رقابت خواهند کرد، شور اشتیاقی که پیشتر در میان مردم این کشور وجود داشت، تقریبا از میان رفت و دیگر از تجمع‌های بزرگ انتخابی و الصاق پوستر بر روی دیوارها بجز افرادی که از عمر البشیر حمایت می‌کنند. خبری نبود. دلیل اصلی تحریم این انتخابات از سوی مخالفان، تحقق نیافتن خواسته هایی بود که آنها مطرح کردند. آنها چندی پیش توقف جنگ، تعویق انتخابات، لغو قوانین محدود کننده آزادی و تشکیل یک دولت انتقالی را شرط گذاشتند تا به گفته آنها انتخابات آزاد و شفافی برگزار شود.

این در حالی است که حزب عمر البشیر تعویق انتخابات را نپذیرفت و آن را «اصول قانون اساسی» عنوان کرد که نمی‌توان به تأخیر انداخت.