این مردم، هیچ‌وقت دست بسته نیستند

چه زمانی که این مردم در سال‌های ابتدایی انقلاب با شور و هیجان به‌جامانده از راهپیمایی‌های ضدرژیم پهلوی، به خیابان می‌آمدند و سالروز انقلابشان را جشن می‌گرفتند؛ چه زمانی که در سختی‌های دوران هشت ساله دفاع مقدس، سالگرد انقلاب را گرامی می‌داشتند و چه بعدها که این رویداد را هر سال پرشورتر از سال قبل، برگزار کردند، یک پیام را برای دنیا مخابره کردند و آن این‌که وجود برخی مشکلات نتوانسته میان مردم و انقلابی که در سال 57، پس از سال‌ها مبارزه محقق شد، فاصله بیندازد.

اما این پیام ظاهرا هنوز از سوی برخی کشورها دریافت نشده است و شاید بر همین اساس باشد که چند سالی است آنها حربه تحریم را که از همان سال‌های ابتدایی انقلاب، آزموده بودند با شدت بیشتری به‌کار گرفتند تا مگر به این وسیله در مذاکرات هسته‌ای، جمهوری اسلامی ایران را تسلیم و به امتیازدهی وادار کنند.

بر همین اساس این روزها که مذاکرات هسته‌ای به نوعی در آخرین مراحل خود قرار دارد و باید تا اواخر اسفند تکلیف آن روشن شود، مقامات غربی و از جمله باراک اوباما، رییس‌ جمهور آمریکا بیش از گذشته بر کارآیی تحریم‌هایشان می‌بالند و برخی نیز ایران را در مذاکرات، دست بسته می‌دانند البته طبیعی است که بخش زیادی از این اظهارنظرها، مصرف داخلی داشته و برای راضی کردن آن دسته از تندروهایی است که با مذاکرات مخالفند اما به هر حال حتی در این‌گونه اظهارنظرها نیز نباید آن‌قدر اغراق کرد که از نظر افکار عمومی، غیرقابل هضم باشد زیرا همان‌طور که رییس‌جمهور کشورمان در سخنرانی دیروز تاکید کرد این سوال برای خیلی‌ها پیش می‌آید که واقعا اگر تحریم‌ها این‌قدر کارآمد بود چرا غربی‌ها و بویژه آمریکا این‌قدر به تقلا افتاده‌اند که این مذاکرات را به سرانجام برسانند.

از سوی دیگر تا زمانی که مردم، از نظام و مذاکره‌کنندگان هسته‌ای حمایت می‌کنند مسلما سلاح تحریم که هدف اصلی آن فشار بر مردم و فاصله انداختن میان آنها و نظام است، چندان موثر نخواهد بود.

به نظر می‌رسد غرب و دیگر طرف‌های ایران در مذاکرات هسته‌ای باید رویکرد واقع‌بینانه‌تری پیشه کنند تا این مذاکرات که به قول خودشان بهترین فرصت برای حل و فصل مسالمت‌آمیز پرونده هسته‌ای ایران است با موفقیت همراه شود و از بازگشت به دور باطلی که در بیش از ده سال گذشته تجربه شده، جلوگیری شود.

حسین نیکپور - دبیر گروه سیاسی