کمبود بودجه، سازمان را تحت فشار گذاشت

مدیریت سازمان صدا و سیما کار دشواری است چون نهادی منحصر به فرد است و باید در خدمت اهداف نظام باشد. این نهاد آن‌قدر مهم و حساس است که رئیس‌‌اش مستقیما از طرف مقام معظم رهبری انتخاب می‌شود و وظایفش در قانون اساسی قید شده است.

همه دولت‌ها تعابیر و توقعات خاص خود را از سازمان صدا و سیما دارند. آنها هر چند موقت هستند اما تمایل دارند صدا و سیما در خدمت دولت باشد و این درخواست و توقع می‌تواند تبعاتی برای رسانه ملی به وجود آورد و گاهی باعث شود سازمان صدا و سیما و دولت در برخی موارد رو در روی یکدیگر قرار گیرند.

این مواجهات در چند سال اخیر بیشتر شده و از دوره دوم ریاست جمهوری آقای احمدی‌نژاد شروع شد و همچنان ادامه دارد. در یک سال و نیمی هم که از دوره دولت یازدهم می‌گذرد زمزمه‌هایی از نارضایتی دولت از صدا و سیما شنیده می‌شود. به نظر من نگاه کلان صدا و سیما و تعریفی که برای آن شده است باعث چالش بین این سازمان و دولت می‌شود و متاسفانه این چالش‌ها به جامعه هم سرایت می‌کند و گاهی تاثیر منفی و بدی بر ذهنیت مردم می‌گذارد.

اما با همه اینها مدیریت آقای ضرغامی در این دوره خوب بود و ایشان با همه مشکلاتی که بر سر راه این سازمان بود توانست از بحران‌ها عبور کند. در دوره آقای لاریجانی توسعه سازمان صدا و سیما آغاز شد .اما زمانی که آقای ضرغامی سازمان صدا و سیما را تحویل گرفت باید تجهیزات جدید وارد می‌شد و سازمان صدا و سیما با تکنولوژی روز دنیا همخوانی پیدا می‌کرد و شبکه‌ها هم گسترش می‌یافت که همه اینها به بودجه و پول کافی نیاز داشت و از طرفی باید صدا و سیما که دولتی هم هست و نمی‌تواند مانند رادیو و تلویزیون‌های خصوصی تولید درآمد کند، تولیدات زیادی هم می‌داشت که همه شبکه‌ها را پر کند، اما در چند سال اخیر صدا و سیما با کمبود شدید بودجه روبه‌رو شد که همه بخش‌های این سازمان را تحت‌الشعاع قرار داد، هم بخش تولید و هم بخش توسعه فنی را.

ما شاهد بوده‌ایم که بخش زیادی از وقت آقای ضرغامی در دو، سه سال اخیر صرف این شد که به دولتمردان توضیح دهد سازمان صدا و سیما به بودجه نیاز دارد تا بتواند به کار خود ادامه دهد. مردم از صدا و سیما ارتقای تکنولوژی و تولیدات را طلب می‌کنند اما این شرایط با بودجه محدود امکان‌پذیر نیست، اما باید بپذیریم آقای ضرغامی با روابط عمومی خوبی که داشت توانست برنامه‌سازان، کارگردانان، تهیه‌کنندگان و... را با سازمان همراه کند و به تولیدات ادامه دهد و تا جایی که امکان داشت، سازمان را از لحاظ فنی نیز ارتقاء دهد.

من فکر می‌کنم در چند سال اخیر سازمان صدا و سیما از نظر نیروی انسانی خیلی حجیم شده است و مسلما این همه نیروی انسانی باید مدیریت شود و حتی کوچک شود. این سازمان به بودجه کافی نیاز دارد تا تولیدات را افزایش و کیفیت آنها را ارتقاء دهد.

به نظر من مدیران میانی سازمان صدا و سیما باید افرادی شجاع باشند تا بتوانند آثار خوبی تولید و از آثاری که تولید می‌کنند حمایت کنند. آنها باید بتوانند تصمیمات درست بگیرند و بر کارشان مسلط باشند. در دوره آقای ضرغامی چند مدیر بودند که این شجاعت را داشتند که از میان آنها می‌توانم به آقای فرجی مدیر شبکه یک اشاره کنم.

ضرغامی مدیری مردم‌دار و محترم و بسیار فروتن است و هیچ‌گاه از مقام رئیس سازمان با کارگردانان و افرادی که با این سازمان همکاری داشتند، برخورد نمی‌کرد. با این‌که انتقادهای زیادی از ایشان شد، اما هیچ‌وقت از کسی شکایت نکرد و همه سعی خود را کرد تا سازمان صدا و سیما گسترش کیفی و کمی داشته باشد، اما قبول کنیم که در پنج سال گذشته به دلیل کمبود بودجه با مشکلات زیادی روبه‌رو شد.

سیدضیاءالدین دری / کارگردان