امیدهای یک صعود تاریخی

بازی‌های جهانی از هشتم شهریور به میزبانی اسپانیا آغاز می‌شود و دیدار آغازین را تیم‌های اسپانیا و ایران برگزار می‌کنند. ایران در روزهای بعد با تیم‌های برزیل، صربستان، فرانسه و مصر بازی می‌کند. آنچه از تیم ملی بسکتبال انتظار می‌رود راهیابی به دور دوم بازی‌های جهانی است. ایران در صورت برتری برابر دو رقیب خود در گروه A بازی‌ها شانس زیادی برای صعود پیدا می‌کند.

برتری حریفان روی کاغذ

تیم‌های همگروه تیم ملی بسکتبال از بهترین‌های قاره اروپا و آمریکا هستند. فقط مصر از آفریقاست که پیروزی تیم ملی بر این تیم قابل پیش‌بینی است، اما درباره چهار تیم دیگر به سبب پیشینه و افتخاراتی که در جهان دارند، باید گفت هرگونه پیشداوری در مورد بازی با این تیم‌ها دشوار است. اسپانیا نایب‌قهرمان المپیک لندن در شرایطی میزبان بازی‌هاست که یک پای قهرمانی به شمار می‌رود. صربستان با تحولات فزاینده روبه‌روست و فرانسه با نفرات شاغل در NBA به همراه برزیل که تیم باتجربه‌ای را به گرانادا فرستاده است در پی حفظ هویت بسکتبال ملی هستند.

این مدعیان روی کاغذ برتری محسوسی از نظر فنی و تاریخی بر تیم ایران دارند که پیش از این فقط یک بار رقابت‌های جهانی را در سال 2010 تجربه کرده است و اینک در آستانه دومین حضور نبرد با غول‌های توپ و سبد قرار دارد. ایران چهار سال پیش در بازی‌های ترکیه با برزیل بازی کرد و مغلوب این تیم شد؛ اما نماینده آن روزهای بسکتبال آفریقا تونس بود که تیم ملی برتری مطلق خود را بر این تیم دیکته کرد و اولین پیروزی بسکتبال ایران در جام جهانی ثبت شد.

تیمی با پشتوانه آسیایی

تیم ملی بسکتبال 70 درصد ترکیب تیم 12 سال گذشته را حفظ کرده است. ترکیب اصلی تیم ملی با میانگین سنی 30 سال تجربه کافی برای رویارویی با تیم‌های جهانی دارد. مهدی کامرانی، حامد آفاق، صمد نیکخواه بهرامی، اوشین ساهاکیان و حامد حدادی ترکیب آشنای تیم ملی هستند و در واقع امید بسکتبال ایران به این بازیکنان و چند جوان آینده‌دار مانند ارسلان کاظمی است.

ایران در هشت سال گذشته سه بار قهرمانی در بسکتبال آسیا را جشن گرفت. بازیکنان تیم ملی مانند نیکخواه بهرامی و حدادی با ارسلان کاظمی در اندازه‌های بین المللی هستند، از این رو تیم ملی مستعد نتیجه‌گیری در میدان جهانی بسکتبال است که فقط باید استعدادهای خود را باور کند. این تیم در بهترین برهه خود برای عرصه پیکارهای جهانی قرار دارد، چرا که بعد از این دوره فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا) با منطقه بندی جدید، رقابت‌های آسیا ـ اقیانوسیه را برگزار می‌کند و تعداد تیم‌ها را برای بازی‌های جهانی 2019 به 32 تیم افزایش می‌دهد.

شاید تا آن زمان بسکتبال ایران دغدغه صعود به پیکارهای جهانی نداشته باشد، اما با اضافه شدن استرالیا و نیوزیلند به تیم‌های قاره کهن، قهرمانی ایران در بسکتبال آسیا ـ اقیانوسیه دشوار می‌شود. فیبا به دلیل تداخل جام جهانی فوتبال در سال‌های برگزاری رقابت‌های جهانی بسکتبال، مدت‌ها پیش تصمیم گرفت برگزاری دوره بعد بازی‌های جهانی را به جای چهار سال به پنج سال افزایش دهد. به این ترتیب بازی‌های دوره بعد در سال 2019 برگزار می‌شود و از این پس زمان برگزاری جام جهانی بسکتبال در سال های فرد خواهد بود.

تدارکات مناسب

تیم ملی در بازی‌های المپیک پکن و پیکارهای جهانی استانبول توانست بازی‌های خوبی به نمایش بگذارد. ایران در المپیک با آرژانتین، استعداد رویارویی با رقبای جهانی را به رخ کشید. پیش از این بازی‌ها در تورنمنت الماس چین، تیم ملی با صربستان بازی کرد که این تیم را شکست داد.

ایران در تاریخچه بازی‌های تدارکاتی موفق به شکست دادن تیم (ب) ایتالیا نیز شده است. در بازی‌های استانبول تیم ملی بسکتبال با اختلاف پنج امتیاز، نتیجه را به اسلوونی واگذار کرد که همین تیم در پایان رقابت‌ها در جایگاه هشتم جهان قرار گرفت. در همان سال ایران برابر برزیل بازی بسیار تماشایی ارائه کرد.

تیم ملی در روزهای آماده‌سازی پیش از رقابت‌های جهانی در تورنمنت اسلوونی باز هم برابر میزبان نتیجه را با فاصله هفت امتیازی واگذار کرد. با توجه به همگروهی ایران با صربستان و سبک نزدیک اسلوونی به این تیم، جای امیدواری دارد بازیکنان تیم ملی ذهن خود را برای غلبه بر حریف قدرتمند حوزه بالکان به کار گیرند و دست‌ها و پاهای پرتوان برابر این تیم داشته باشند آن هم در شرایطی که نمانیا ندویچ بازیکن بیست و سه ساله صرب‌ها در گلدن استیت، به دلیل مصدومیت امکان همراهی این تیم را در جام جهانی ندارد. درباره رقبای ایران باز هم گفته می‌شود تیغ فرانسه بدون تونی پارکر و جواکیم نوا چندان نمی‌برد و برزیل با بازیکنان پا به سن گذاشته صلابت گذشته را در این دوره ندارد. هرچند درباره صعود ایران به دور دوم اظهار نظرهای متفاوتی وجود دارد و برخی این کار را غیرممکن و عده‌ای صعود تیم ملی با برد مصر و یکی از رقبا را محتمل می‌دانند، اما صرف‌نظر از این اظهارات باید گفت بسکتبال ایران قابلیت خود را برای ایجاد بحث‌های مختلف نشان داده است که باید آن را یک نقطه قوت برشمرد.

اینها نشانه‌های خوبی است برای تیمی که در بازی‌های جهانی گرانادی اسپانیا حس جاه‌طلبی دارد. بعد از بازی‌های تیم ملی والیبال در لیگ جهانی و موفقیت‌های ارزشمند این تیم، انتظارات از تیم‌های توپ و توری به طور محسوسی افزایش پیدا کرد و اینک در نگاه عمومی، بدون توجه به ماهیت ورزش‌ها، همگان از بسکتبال انتظار خلق حماسه دارند. با توجه به آمار، تیم بسکتبال ایران از نظر درصد پیروزی در بازی‌های تدارکاتی برای جام جهانی در بین 24 تیم، پانزدهم است.

سایت فیبا بازی‌های ویلیام جونز را که تیم (ب) ایران در آن شرکت کرده بود در این آمار لحاظ کرده است. ایران در راه آماده‌سازی برای جام جهانی 2014 اسپانیا، 19 بازی انجام داده که 8 پیروزی و 11 شکست، نتیجه آن بوده است. بسکتبال ایران به دلیل ضعف در آینده پژوهی تا پنج سال آینده شرایط مبهمی دارد، اما تیم کنونی ثمره 12 سال فعالیت‌های پیگیرانه مجموعه و عناصر مختلف بسکتبال است و طبیعی است کوچک‌ترین حق آنها طی این سال‌ها صعود تیم ملی از دور مقدماتی رقابت‌های جهانی بسکتبال باشد.

شرایط منحصر به فرد

تیم ملی بسکتبال برابر تمام تیم‌های جام جهانی شرایط منحصر به فردی دارد که آن بازی حامد حدادی زیر سبدهاست. معمولا حامد در پیکارهای بین‌المللی و جهانی بیشتر از آنچه در کاپ آسیا از او دیده بودیم، تلاش می کند. بازیکنانی مانند مارک گسول در تیم اسپانیا یا اسپلیتر در برزیل، انگیزه‌های خوبی برای حامد حدادی هستند، چون هر دو بازیکن در NBA با مدل بازی های سنتر ایرانی آشنا شده‌اند. حدادی نقطه اطمینان تیم ملی در رویارویی با رقبای جهانی است که بسکتبال را بسیار دقیق و منظم بازی می‌کنند و در تمامی ابعاد مسابقه بازیکنانی با توانمندی‌های منحصر به فرد دارند. بازی حدادی وجه تمایز بسکتبال ایران با دیگر تیم‌ها حتی تیم‌های با سبک دنیاست. او با تمامی انتقادهایی که گاه از بابت کند بودنش در زمین می‌شود، باز هم یک استعداد فیزیکی با 218 سانتی‌متر قد و باعث افزایش روحیه تیمی است.

محمد رضاپور / گروه ورزش