نفس، چاهی است که هیچ گاه پر نمی‌شود

خدایا زینت ده مرا در آن با پوشش و پاکدامنی و بپوشانم در آن جامه قناعت و خودداری و وادارم نما در آن بر عدل و انصاف و آسوده‌ام دار در آن از هر چیز که می‌ترسم به نگاهداری خودت ای نگه‌دار ترسناکان.

شرح دعا

بزرگ‌ترین گنج، قناعت است و قناعت سرمایه‌ای بی ‌پایان. قناعت، یعنی نخواستن، کم ­خواستن، راضی بودن به داشته و کندن دندان طمع. وقتی به خواهش‌های بی مورد دل جواب «نه» ندادی و به دام خواسته‌های حرص افتادی، اسیر گنداب «دنیا» می‌شوی باتلاقی که هرچه بیشتر در آن دست و پا می ­زنی و تلاش می ­کنی، بیشتر در آن گرفتار می‌شوی. نتیجه آن مشخص است!

نفس، چاهی است که هیچگاه پر نمی ­شود. درد «تکاثر» و «افزون طلبی»، زخم ناسور بشریت بوده و هست و تنها مرهم آن «قناعت» است.

قناعت، افسار شتر نفس است و مهار دیو حرص.

آنچه آدمی را به ذلت بردگی می‌رساند و از بندگی او دور می‌کند.

آنچه بشر را از خود منزجر و در نگاه دیگران منفور می‌سازد و آنچه انسان را از انسانیت و مرام الهی بودن دور می­ کند حرص و طمع و شهوت است.

و اگر می‌خواهد از همه این­ها عریان شود باید لباس قناعت بر تن کند.

بهترین فرصت برای رسیدن به این قله انسانی، روزهای آسمانی رمضان است لحظه­ هایی که می‌شود با خدا هم‌نفس شد و تا قاف حقیقت دوید و به او رسید.(مهر)