«ایستگاه بعد از بحران» برای زنان هندی

قربانیان تجاوز و خشونت خانگی، در این مرکز قادر خواهند بود کمک پزشکی دریافت و از خدمات مشاوره حقوقی و روان‌درمانی نیز استفاده کنند. به استناد آمار جنایی سال 2012، ایالتی که این مرکز در آن تاسیس شده، دارای بالاترین آمار تجاوز در سطح هند است.

امیرخان ـ بازیگر معروف بالیوود- که در برنامه تلویزیونی خود بارها موضوع خشونت علیه زنان را مطرح کرده است، ساعاتی را با کارکنان این مرکز گذراند و با آنها به صحبت و گپ و گفت پرداخت. این بازیگر هندی به خبرنگاران گفت: نگاه ما به زنان و موضوع خشونت علیه زنان باید تغییر کند و این تغییر یکشبه ایجاد نمی‌شود. چند نسل طول می‌کشد تا ما این تغییر را در جامعه خود ببینیم.

رئیس ایستگاه بعد از بحران نیز به خبرنگاران گفت: کاملا مطمئن هستیم این مرکز قادر خواهد بود به زنان آسیب‌دیده کمک کند اما برای جلوگیری از جرایم و خشونت علیه زنان، نیاز به تغییر در طرز فکر اعضای جامعه وجود دارد که کاری بسیار مشکل و دراز مدت است. مردم می‌گویند اوضاع خیلی بد است اما این خود مردم هستند که باید اوضاع را بهتر کنند. آنها باید آگاهی در این خصوص را بیشتر و سعی کنند بهتر عمل کنند.

او در ادامه گفت: وظیفه اطلاع‌رسانی به عهده دولت است اما نمی‌توان به این گفته اکتفا کرد. اگر دولت وظیفه خود را انجام نمی‌دهد ما نمی‌توانیم ساکت بمانیم. هر فردی می‌تواند از خود و خانواده‌اش شروع و تغییری ایجاد کند که دوست دارد در جامعه ببیند. پدران و مادران باید با فرزندانشان با نگرشی جدید رفتار کنند و بدانند پسرانی که تربیت می‌کنند در آینده مردانی خواهند شد که رفتارشان با زنان مهم خواهد بود و ممکن است به فاجعه منجر شود. دختران نیز باید درمورد حقوق خود آموزش ببینند و انجمن‌های غیردولتی باید خلأهای موجود را پر کنند و در راه افزایش آگاهی بکوشند.

برخی کنشگران اجتماعی شک دارند که چنین مراکزی بتواند مفید باشد و براستی تغییری ایجاد کند.

رولی شیواره، فعال حقوق زنان در این‌باره گفت: در این مرکز قرار است کارشناسان حقوقی، پلیس و کارشناسان امر سلامت حضور داشته باشند اما چه کسی بر کار آنها نظارت می‌کند و چه کسی مطمئن خواهد شد که آنها در ساعات اداری سر کار خود حاضر هستند؟ ناظری وجود ندارد. اگر مطمئن نباشیم که همه در این مرکز کارشان را به درستی انجام دهند، این مرکز هم جایی خواهد بود مانند بقیه مراکز؛ یعنی بی‌استفاده و غیرسودمند.

او در ادامه افزود: ایده تاسیس چنین مراکزی بسیار خوب اما مهم‌تر، ضمانت اجرایی است. برای این‌که این مرکز از حالت تشریفاتی ـ که دل افرادی را خوش کند که کاری برای جامعه کرده‌اند ـ خارج شود باید همه دست‌به‌دست هم بدهند. هم مراکز غیردولتی و هم دولت باید در این کار مشارکت کنند. کارهایی مانند در اختیار قرار دادن پلیس و نظارت بر کار آن را باید دولت انجام بدهد و عوامل غیر دولتی باید مطمئن شوند نیروهای داوطلب به دور از فساد کار خود را خوب انجام می‌دهند. باید نظارتی وجود داشته باشد تا زنانی که از این مراکز ترخیص می‌شوند دوباره به شرایط ناامن قبلی بازنگردند.

دولت هند به فکر راه اندازی چنین مراکزی در مناطق دیگر هم هست. 50 محدوده جغرافیایی جرم‌خیز دیگر در هند وجود دارد که فاقد چنین مراکزی است.

منبع: ndtv