تولد: قندهار، شهادت: مهران ایران

برادران عبدالحسین و محمدحسین معنوی متولد قندهار افغانستان از جمله شهدای جنگ در هشت سال جنگ تحمیلی بودند.

عبدالحسین متولد ۱۳۴۷ محمدحسین متولد ۱۳۴۴ بود. عبدالحسین در ۱۳ تیرماه سال ۶۵ در منطقه جبهه مهران در عملیات کربلای یک به شهادت رسید. همچنین محمدحسین در ۲۶ فروردین‌ماه سال ۶۶ در منطقه عملیاتی به فیض شهادت نائل شد.

شهید عبدالحسین در سال ۱۳۴۷ و شهید محمدحسین در سال ۱۳۴۴ در خانواده‌ای مستضعف و مؤمن در ولایت قندهار افغانستان چشم به جهان گشودند.

شهیدان معنوی هر دو در آغاز کودکی برای آموزش مسائل دینی و مذهبی پا به مکتب خانه زادگاه‌شان گذاشتند. آن‌ها که با هم سه سال تفاوت سنی داشتند، پس از آموزش مقدماتی مسائل دینی، ابتدا محمدحسین و بعدها عبدالحسین به مدرسه رفتند.

هنوز دانش آموز مدرسه ابتدایی بودند که افغانستان مورد اشغال نظامی ارتش سرخ شوروی سابق قرار گرفت. پس از آن بر اثر فشار روز افزون دولت کمونیستی وقت، همراه خانواده خود به دیار غربت دل سپردند و به کشور اسلامی ایران مهاجرت کردند. در آن زمان عبدالحسین ۱۲ سال و محمد حسین ۱۵ سال داشتند.

خانواده شهید معنوی به امید آنکه مشکل افغانستان به زودی حل خواهد شد و به وطن باز خواهند گشت. شهر مرزی زاهدان را برای سکونت انتخاب کردند بعد از مدتی شهیدان عبدالحسین و محمد حسین برای ادامه تحصیل وارد حوزه علمیه زاهدان شدند. در حوزه علمیه هر دو برادر با توجه به علاقه‌مندی که داشتند جذب پایگاه بسیج مرکزی زاهدان شدند.

آنها پس از مدتی به صورت داوطلبانه به جبهه ایران در برابر متجاوزین عراق اعزام شدند. دو برادر دو همرزم و دو همسنگر رشادت‌های زیادی از خود نشان دادند. اما چه می‌توان کرد که چشم و دل دنیا تنگ است و تاب تماشای حضور دو برادر همرزم را نتوانست تحمل کند.

سرانجام این عبدالحسین بود که در عملیات کربلای یک، به سوی معبودش شتافت و به شهادت رسید.

شهید عبدالحسین در قسمتی از وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «پیرو ولایت فقیه باشید و در همه امور از دستورات ولی امر مسلمین حضرت امام خمینی اطاعت کنید».

شهید محمدحسین بعد از شهادت برادر همرزمش دوباره به جبهه شتافت. او این بار منطقه عملیاتی سردشت را برای نبرد انتخاب کرد. محمدحسین هر زمان که یاد برادر شهیدش می‌شد می‌گفت: «برادرم در روز عملیات در صحنه جنگ روحیه‌ای شاد و شجاعانه داشت».

او نیز با چنین روحیه‌ای به صف دشمن زد و بعد از کارزاری به یاد ماندنی بر اثر اصابت گلوله دشمن به سرش به شهادت رسید.

شهید محمدحسین معنوی، خطاب به خانواده و دوستان خود در بخشی از وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «ما باید به جمهوری اسلامی ایران کمک کنیم زیرا این نظام اسلامی با تمام استکبار جهانی روبه‌رو است. باید در برابر تمام دشمنان از آن دفاع کنیم».(تسنیم)