مرگ‌های جاده‌ای در راه است

جام جم سرا: ناگفته پیداست اجرای مقررات و امر آموزش نیز در این زمینه باید پیوسته مدنظر مسئولان با اولویت قرار گیرد و صرف ایجاد تجهیزات و قابلیت‌ها و توسعه کارساز نخواهد بود، کما این‌که با تعبیه GPS روی تعدادی اتوبوس یا نصب دوربین در معابر، برداشت و دیدگاه بر این بود که ادامه این روند می‌تواند در آتیه تلفات را به حد قابل قبول کاهش دهد. در صورتی که با وجود تصادفات رو به ازدیاد، این دیدگاه نه تنها تأمین نمی‌شود بلکه کارساز نخواهد بود. بر این اساس اقدامات کنترلی وسایل نقلیه بویژه اتوبوس‌های مسافربری باید مورد تأکید قرار گیرد تا با آن دسته از رانندگان ناقض مقررات که در واقع خدمات و زحمات دیگر همنوعان خود را تباه می‌سازند برخورد جدی معمول شود که متعاقباً در اثر این برخورد هر از چند گاهی شاهد حوادث ناگوار با تلفات انسانی بالا نباشیم. واضح است با شناخت علل مستقیم اثرگذار در تصادفات یا با تحلیل دقیق آن می‌توان با برنامه‌ریزی دقیق نتایج آن را به دستگاه‌های ذی‌ربط منعکس کرد والا با بروز تصادفات به جای قبول خلأهای موجود نباید با فرافکنی، دیگر بخش‌ها را مسئول قلمداد کرد که این نحوه اقدامات نه تنها اخلاقی نیست بلکه رافع مشکل نخواهد بود و خود بی‌اعتمادی را در پی خواهد داشت. البته در تبیین و تحلیل این مطلب شایان ذکر است تمامی سازمان‌های متولی ترافیک اعم از پلیس، سازمان پایانه، شهرداری، راه و شهرسازی و مراکز درمانی سعی خود را دارند ولی هماهنگی، همکاری و برنامه‌ریزی دقیق در این زمینه می‌تواند کافی باشد و آن نتیجه کلی در جهت جلوگیری از وقوع تصادف مؤثر واقع شود. بنابراین در جهت جلوگیری از تصادفات و کاهش تلفات بویژه تصادف اتوبوس، راهکارهایی متصور و پیشنهاد می‌شود تا به همراه دیگر اقدامات مورد توجه مسئولان قرار گیرد.

1-از حمل هرگونه بار تجاری در اتوبوس خودداری شود که متأسفانه در بروز تصادفات به ماهیت بار توجه نمی‌شود.
2-نزدیک‌ترین و اصلی‌ترین ناظر در اتوبوس یعنی مسافر آموزش داده شود تا با قوه کلام و گفتار مراقبت از تخلف راننده را نمایندگی کند و دیگر مسافران به وی کمک کنند و انیمیشن لازم نیز در این زمینه ساخته شود.
3-در جهت اصلاح هندسی معابر بویژه راستگردها یا چپگردها و نقاط حادثه‌خیز با اولویت‌بندی اقدام و تابلو و علائم لازم نیز نصب شود. شایان ذکر این‌که با توجه به تصادف ساعت 9 صبح روز 8 اردیبهشت ماه در آزادگان تهران که موجب تلفات قابل توجه داخل شهر شده در بستر خود ظاهراً نقیصه هندسی را دارا است و در صورت عدم امکان اصلاح هندسی با هماهنگی پلیس راهور مسیر جایگزین برای اتوبوس تعیین شود.
4-افسران ارشد پلیس راهور در درون شهر و برون شهر با لباس شخصی و تحت عنوان مسافر داخل اتوبوس، نحوه رانندگی راننده اتوبوس و تبعیت‌پذیری ایشان از مقررات را کنترل کرده و در خاتمه مسیر پس از معرفی خود به مسافران و بیان اهمیت مأموریت با راننده درخور عملکرد آن برخورد شود، به نحوی که بازتاب لازم چه از بعد برخورد با متخلف و چه از بعد تشویق راننده اثرگذار باشد.
5-با توجه به حساسیت موضوع رانندگی اتوبوس و تصادف آن در بعد اجتماعی، ملی حتی فراملی و با در نظر گرفتن ابعاد این وسیله و احیای مهارت‌های نهفته لازم در امر رانندگی اتوبوس و کسب تجارب رانندگی تدافعی سعی شود تا با دریافت گواهینامه به راننده متقاضی دفترچه ساعت‌زنی اتوبوس داده نشود بلکه این رانندگان برای دریافت این قابلیت‌ها به عنوان کمک‌راننده حداقل به مدت یک سال ایفای وظیفه کرده سپس تحویل و ارائه دفترچه موکول به تأیید مبادی ذی‌ربط در این زمینه باشد. بدیهی است خلأ قانونی را می‌شود با مراجعه به قانونگذار محترم مرتفع ساخت.
6-اجرای ماده 11 قانون بار و مسافر درخصوص برخورد با مؤسسه و شرکت ذی‌ربط مدنظر باشد و اقدامات در این زمینه نباید کمرنگ شود.
7-در امر ارائه معاینه فنی به هر نوع جابه‌جایی سیستمی در بدنه اتوبوس توجه ویژه شود.
8-آموزش رانندگان اتوبوس به صورت تخصصی درون شهر و برون‌شهر از سوی پلیس راهور، سازمان پایانه و شهرداری مدنظر قرار گیرد.
9-شرایط تعیین راننده نمونه که در واقع جنبه تبلیغی دارد فعال شود و به رانندگان نمونه با تسهیلات ویژه مثلاً به هر سه نفر راننده اتوبوس تابع قانون و مقررات، وسیله نقلیه عمومی داده شود.(سرهنگ محمدعلی پوراقدم- کارشناس رسمی دادگستری در امور وسایط نقلیه موتوری و زمینی/ایران)