غنا؛ ستارگان سیاه در آسمان برزیل

غنا کشوری در غرب قاره آفریقا است. نام کشور غنا از کلمه غاته، تمدنی که در اعصار باستانی در آفریقای غربی وجود داشت، گرفته شده‌است. آکرا پایتخت این کشور است. کشور غنا با ۵۳۷، ۲۳۸ کیلومتر مربع وسعت هفتاد و پنجمین کشور جهان از منظر وسعت در نیمکره شمالی در باختر قاره آفریقا، در کنار اقیانوس اطلس و در همسایگی کشورهای ساحل عاج در غرب، ولتای علیا در شمال و توگو در شرق واقع شده‌ است.

جمعیت این کشور بالغ بر ۲۳,۰۰۰,۰۰۰ نفر است. کشور غنا، کشوری نیمه کوهستانی است که نواحی مرتفع آن عمدتاً در نواحی مرکزی و خاوری قرار دارند. جلگه‌های آن عمدتاً در نواحی جنوبی و پیرامون رود ولتا و شاخه‌های آن واقع شده‌اند. غنا تا سالیان سال مستعمره پرتغالی ها و انگلیسی ها بود. در عهد استعمار به ساحل طلا مشهور بود.

در مارس سال ۱۹۵۷ میلادی، ساحل طلا با نام تازه غنا استقلال یافت و از کشورهای همسود بریتانیای بزرگ و دارای حکومت فرمانداری کل گردید. کشور غنا در سال ۱۹۵۷ از بریتانیای کبیر مستقل شده و روز ملی آن ششم مارس است. نوع حکومت غنا جمهوری و جان درامانی ماهاما رئیس جمهور این کشور است.

کاکائو (بزرگ‌ترین تولید کننده جهانی)، قهوه، نارگیل، توتون، دام و ماهی نیز از جمله مهم‌ترین محصولات کشاورزی و دامپروری کشور به شمار می‌آید. فوتبال در غنا متاثر از مشکلات سیاسی و جنگ های قبیله ای به رغم همه استعدادها رشد نکرده اما یکی از تیم های مدعی و درجه یک قاره سیاه محسوب می شود. آنها تاکنون 3 دوره در جام جهانی حضور داشته اند که حضور تا مرحله یک چهارم نهایی دوره قبل در افریقای جنوبی بزرگترین دستاورد آنهاست. 19 دوره حضور در جام ملت های آفریقد و 4 دوره قهرمانی در سال های ۱۹۶۳، ۱۹۶۵، ۱۹۷۸، ۱۹۸۲ از دیگر افتخارات فوتبال غناست. آنها در گروه G با آلمان، پرتغال و آمریکا همگروه هستند.

ستاره: آساموآ ژیان به عنوان یک ستاره بزرگ و درجه اول در سطح قاره سیاه که خیلی زود استعدادش کشف شد و به قاره سبز رفت. او در قامت یک مارکوپولو در قاره اروپا از تیمی به تیم دیگر کوچ کرده و سابقه بازی در سه لیگ معتبر قاره سبز یعنی لاشامپیونه، سری A و لیگ برتر را در کارنامه دارد. هر چند که به خاطر پول دوستنی فراوانش ترجیح داده در دو فصل اخیر برای عرب های حاشیه خلیج فارس طنازی کند!

نیمکت: نام جیمز کوشی آپیا ما را یاد یکی از ستارگان فوتبال غنا می اندازد اما جیمز با استفان هیچ نسبتی ندارد. او برخلاف استفان نه تنها در لیگ های اروپایی بازی نکرده بلکه در عرصه مربیگری هم کارش را از تیم ملی امید غنا شروع کرده و حالا به تیم ملی بزرگسالان رسیده. او یکی از گمنام ترین فرماندهان نیمکت در جام جهانی است.

نحوه صعود: پیروزی در پلی‌آف مقابل مصر؛ در مجموع دو بازی رفت و برگشت 7-3 مصر را شکست داد و به جام جهانی راه یافت.

حضور در جام جهانی: 3 دوره/ بهترین عملکرد: یک‌چهارم نهایی (2010)

لیست بازیکنان

دروازه‌بانان: فاتائو دائودا (اورلاندو پایرتز)، آدام کواراسی (اشترومس‌گودست) و استفان آدامز (آدوانا استارز)
مدافعان: ساموئل اینکوم (پلاتانیاس)، دنیل اوپار (پورتو)، هریسون آفول (اسپرانس)، جان بویه (رن)، جاناتان منساه (اویان) و رشید سومالیا (سان‌دوانز)
هافبک‌ها: مایکل اسین (میلان)، سولی مونتاری (میلان)، رابیو محمد (کراسنودار)، کوادو آساموآ (یوونتوس ایتالیا)، امانوئل آگیمانگ بادو (اودینزه)، آفریه آکوا (پارما)، کریستین آتسو (ویتسه)، آلبرت آدوما (میدلزبورو)، آندره آیو (مارسی) و مبارک واکاسو (روبین‌کازان)
مهاجمان: آساموآ ژیان (العین)، کوین پرینس بوآتنگ (شالکه)، عبدالمجید واریس (والنسین) و جردن آیو (سوشو)