دوپینگ کجا وجود ندارد آقای رییس ؟

به گزارش جام جم ورزشی ، دوپینگ در کارکردهای نامناسب ورزش تعریف شده است یعنی جایی که ورزشکار می خواهد بدون زحمت چند سال تمرین و تلاش برای ایستادن در سکوهای برتر ، راحت ترین روش ها را انتخاب کند ؛ قرص و آمپول و ....

در این بین حتما با هر بار اعلام دوپینگ ورزشکاران ایرانی از قول آنها شنیده اید که ناآگاهی آنها از مصرف داروهای ممنوعه موجب اعلام و معرفی نام آنها به عنوان ورزشکاران دوپینگی شده است. دوپینگ با خردک اراده ای در کنترل و ریشه کن کردن آن هر بار ورزشکاران ایرانی را قربانی می کند که نمونه های ملی اخیر آن محمد پراش در دوچرخه سواری و امیر علی اکبری در کشتی هستند با این حال پرسشی که مطرح می شود این است که آیا می توانیم همه موارد دوپینگ در ورزش ایران از رده های سنی پایه تا بزرگسالان و ملی را شناسایی کنیم؟ رییس کمیته مسابقه‌های فوتبال ایران می گوید مشاهداتش در وجود سرنگ در رختکن یکی از تیم‌های باشگاهی مربوط به لیگ دسته یک بوده است. او همچنین اعتراف می کند که همه ما می‌دانیم دوپینگ در لیگ دسته یک و حتی لیگ برتر وجود دارد و با نگفتن حقایق، نباید خودمان را گول بزنیم.در سایر ورزش ها نیز کسی نمی تواند وجود ورزشکاران دوپینگی را کتمان کند.در راهروهای برخی از ورزش های سالنی نیز نمونه مشاهدات رییس کمیته مسابقه های فوتبال ایران دیده شده است اما کو برخورد با این پدیده مذموم!برای شناسایی داروهای ممنوعه کلاس هایی تشکیل می شود و در برخی موارد افرادی آگاه در کنار تیم ها قرار می گیرند اما همچنان دوپینگ است که قدرت خود را به رخ کارهای انجام شده می کشد!  افسران مبارزه با دوپینگ چند نمونه از چند ورزشکار می گیرند و تا هفته ها در تالارهای برگزاری رقابت ها خبری از آنها نیست.نمونه های خون هم که وعده آن داده شده بود ظاهرا به دلیل هزینه بر بودن به ندرت انجام می شود تا راه رسیدن به قله قهرمانی برای نوجوانی که  رویای آن را برای درآمدزایی درسر دارد، کوتاهتر شود اما قهرمانی به چه قیمتی؟