نوستالژی؛ یاریگر شبکه نسیم

از طرف دیگر، شبکه‌های اصلی رسانه ملی نمی‌توانند بخش کوچکی از کار مهمی که شبکه نسیم قصد انجامش را دارد به عهده بگیرند، در نتیجه راه‌اندازی شبکه مستقلی که مخاطب را با برنامه‌های طنز سرگرم ‌کند، لازم است.

همچنین این شبکه هنوز در مرحله آزمایش است، بنابراین مشخص نیست مدیران، برنامه‌ریزها و سیاستگذاران این شبکه با چه برنامه‌هایی مردم را سرگرم خواهند کرد. آیا فقط با پخش برنامه‌های کلیشه‌ای مانند دوربین مخفی یا نشان‌دادن تصاویری از کودکان می‌توان مخاطب را جذب کرد؟ ما باید به تعریف مشخص، دقیق و منسجمی از طنز، کمدی، سرگرمی و ایجاد خنده برسیم و بعد شروع کنیم برای تولیدات شبکه‌ای با محور خنده و شادی برنامه‌ریزی کنیم.

در کشورهای پیشرفته نیز شبکه‌های مختلف تاسیس می‌شوند، اما پیش از رونمایی، برنامه‌ریزی و کارشناسی لازم را برای تولید برنامه‌های یک شبکه انجام می‌دهند. به همین دلیل عموم برنامه‌های آنها متنوع است و به تکرار و کلیشه نمی‌رسند.

آنها حداقل برای یک سال آینده برنامه تولید کرده‌اند و با دست پر به سمت افتتاح یک شبکه‌ می‌روند، امیدوارم شبکه نسیم نیز با چنین برنامه‌ریزی و رویکردی وارد گود شده باشد.این پیشنهاد که به بهانه ایجاد شبکه‌ای تخصصی، دیگر شبکه‌ها تولیدات، برنامه‌ها و سریال‌های طنز خود را کاهش دهند و تولید چنین برنامه‌هایی به شبکه نسیم انتقال یابد قابلیت اجرا دارد، اما به نظرم اتفاق خوشایندی نیست، زیرا شبکه‌های دیگر که بخش عمده‌ای از مخاطبان خود را از طریق نمایش برنامه‌ها و فیلم‌های طنز به دست می‌آورند یکباره با افت مخاطب روبه‌رو می‌شوند. خلاصه‌کردن تمام برنامه‌های طنز در یک شبکه برون‌مرزی که امکان دسترسی به آن برای همه مردم در سراسر ایران زمین امکان‌پذیر نیست، شکست دیگر شبکه‌ها را به دنبال دارد و در این صورت آنها نیز باید رویکرد تخصصی پیدا کنند، در‌حالی که ساختار شبکه‌هایی مانند یک، دو و سه چنین تغییری را نمی‌پذیرد.

به نظر می‌رسد بتوان کار جالبی در شبکه تازه‌تاسیس نسیم انجام داد؛ این که سریال‌ها، بخش‌‌ها و برنامه‌های طنز قدیمی بویژه برنامه‌هایی که کمتر دیده یا این که فراموش شده‌اند و نسل جدید هیچ خاطره‌ای از آنها ندارد، یا برای برخی دیگر از افراد مملو از خاطره هستند، باز‌پخش‌ شوند. این اتفاق دو کارکرد خواهد داشت. ابتدا این که تلویزیون به وظیفه خودش یعنی نمایش آثار طنز از شبکه نسیم عمل کرده و دیگر آن که فضای نوستالژیک و خاطره‌انگیزی به وجود آورده است؛ مثلا برای من جالب است سریال‌ها و کارتون‌های طنزی را که در کودکی دیده‌ام دوباره ببینم.

احمدرضا حجارزاده