بهترین شرایط برای کودک از بدو تولد تا پایان سال چهارم زندگی، این است که در خانواده و در دامن مادر باشد.
در این دوران کودکی، دسترسی به مادر در هر لحظه که کودک به او نیاز دارد، بسیار مهم است بنابراین پیشنهاد و توصیه کارشناسان این است که در ۴ سال اول زندگی کودک در کنار او باشید اما برای همه مادرها این امکان وجود ندارد. مثلا مادران شاغل به دلیل شرایط شغلیشان نمیتوانند در خانه بمانند بنابراین فرزندشان را به مهدکودک میسپارند یا برای نگهداری او از افراد دیگری مانند مادربزرگ، خاله، عمه و گاهی پرستار کودک کمک میگیرند و از آنجا که برآورده نشدن نیاز کودک به دسترسی به مادر در هر لحظهای که میخواهد، میتواند احساس اضطراب مزمنی را در او ایجاد کند شاید کمک گرفتن از دیگر اعضای خانواده یا پرستار کودک (قطعا پرستاری که صلاحیت این کار را دارد) که بتوانند وقت بیشتری را بهطور خاص به کودک اختصاص دهند، گزینه بهتری باشد.
به هر حال مادران عزیز باید در نظر داشته باشند در زندگی آنها، اولویت چیست و آگاهانه و بر مبنای آنها تصمیم بگیرند و مسوولیت تصمیم خود را نیز بپذیرند.
در سال چهارم زندگی کودک و ورود او به سال پنجم، فعالیتهای اجتماعی، بازی با کودکان همسن و سال و یادگیری برخی مهارتهای پایه برای ورود به فضای آموزشی اهمیت پیدا میکند.مهدکودکها از پاسخهای مناسب برای رفع این نیاز کودک هستند.
برای اینکه کودک به مهد عادت کند، رعایت چند نکته ضروری است:
۱) والدین باید در اجرای تصمیم خود قاطع باشند چون کودکان به راحتی اطمینان نداشتن والدین را درک میکنند و سعی خواهند کرد با روشهای مختلف مثل گریه و بیتابی و... آنها را منصرف کنند پس اگر مطمئن نیستید، فعلا اقدام نکنید.
۲) مهدکودکی انتخاب کنید که پذیرش بالایی نسبت به کودک و توان جذب او داشته باشند.
۳) از چند ماه قبل از اینکه کودک را به مهد بسپارید، زمانهای مشخصی را برای بازی با او اختصاص دهید تا نیازش به حضور شما به خوبی برآورده شود.
۴) با روشهایی مثل قصه گفتن یا بازیهای نمایشی آرامآرام ذهن کودک را برای رفتن به مهدکودک بهعنوان یک فعالیت جذاب و لذتبخش آماده کنید.
۵) هر زمان که موعد مهد رفتن کودک فرارسید، به او توضیح دهید: «میخواهی بری مهد که اونجا دوست پیدا کنی و... من هم پیش تو در مهد میمانم.»
۶) ابتدا با زمانهای کوتاه، کودک را به آنجا ببرید و کمکم زمان را افزایش دهید.
۷) ابتدا در کلاس بمانید، بعد در راهرو یا حیاط بنشینید و بعد فضای مهد را ترک کنید.
۸) او را مطمئن کنید که میروید و به زودی برمیگردید.
۹) اگر قاطعانه تصمیم گرفتهاید در مقابل گریههای او صبوری کنید.
>> نرگس خداخانی (پژوهشگر حوزه خانواده)
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
گروسی: مشکل تیم روحی و روانی است
شاهین بیانی در گفتوگو با «جامجم»: