هشدارهادرباره دلبستگی‌ های اینترنتی

دکتر مهرانگیز شعاع کاظمی افزود: دوستی‌های اینترنتی باعث می‏‌شود که دو طرف تمام فکر و توجه و تمرکز خود را صرف دیدارها و ملاقات‏‌های حضوری و تلفنی کنند و این بزرگ‏ترین مانع برای رشد و ترقی علمی است؛ زیرا تحصیل دانش نیازمند تمرکز نیروهای فکری و روحی است.

وی با بیان اینکه دلبستگی‌های اینترنتی، فرار دختران را به دنبال دارد، گفت: کسانی که چت می‌کنند دانش و آگاهی چندانی به خصوص با جنس مخالف ندارند و نمی‌توانند ارتباط را براساس اصول مشخصی برقرار کرده و بر مبنای آن پیش روند.

وی در ادامه افزود: وقتی شخص ارتباطی را در چت برقرار می‌کند، فرد مقابل در آغاز ارتباط حس می کند که این برقراری ارتباط به زودی قطع می‌شود و تنها برای وقت‌گذرانی است، اما پس از مدتی آغاز این ارتباط شکل می‌گیرد و ابراز احساساتی که بعدا ممکن است از سوی دو طرف مطرح شود و دلبستگی‌هایی را به وجود آورد که این دلبستگی‌ها در درازمدت عوارضی مانند مقوله دختران فراری یا سوء‌استفاده‌های جسمی و جنسی را به دنبال دارد.

این عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا (س) با بیان اینکه معمولا افرادی که جایگاه شغلی مناسبی در اجتماع ندارند وارد اتاق‌های چت می‌شوند و کسانی که ارتباط اجتماعی واقعی در جامعه دارند چندان فرصت نمی‌کنند که چت کرده و خود را درگیر این مسائل کنند، اظهار کرد: کسانی که ترس اجتماعی و افسردگی دارند و نیز گوشه‌گیر هستند و نمی‌توانند با افراد به راحتی ارتباط برقرار کنند، زمینه‌ای در چت می‌یابند که در این موقعیت‌های اجتماعی که هویت‌شان پنهان است خود را معرفی کنند. کسانی که روابط‌شان دچار گسیختگی خانوادگی است و مرد و زن از یکدیگر طرد شده‌اند نیز زمینه ورود در اتاق‌های چت را دارند.

فقدان شناخت درست و واقع بینانه

شعاع کاظمی گفت: معمولا ادعا می‏‌شود این گونه روابط و دوستی‏‌ها به انگیزه ازدواج شکل می‏‌گیرد، اما با کمی دقت مشخص می‏‌شود، روح حاکم بر این گونه دوستی‏‌ها، عشق‏‌ورزی کور است نه خردورزی. تصمیم‏‌گیری درست در مورد ازدواج با فرد خاص، تنها با تکیه بر عقلانیت و خردورزی ممکن است.

وی افزود: دوستی‏‌های قبل از گزینش همسر، راه عقل را مسدود و چشم واقع بین انسان را کور می‏‌کند و اجازه نمی‏‌دهد تا یک تصمیم صحیح و پیراسته از اشتباه گرفته شود. این نوع انتخاب‏ها که در فضایی آکنده از احساسات و عواطف انجام می‏‌گیرد به دلیل نبود شناخت عمیق و واقع‏‌بینانه، زندگی مشترک را تلخ و آینده را تیره و تار می‏‌کند.

این روانشناس با تاکید بر اینکه این گونه دوستی‌ها نه تنها مشکلی را برای دختران و پسران حل نمی‏‌کند، بلکه بر مشکلات آنان می‏‌افزاید، گفت: این گونه دوستی‏‌ها و روابط اگر به ازدواج بیانجامد پس از مدتی از شکل‏‌گیری زندگی جو بدبینی و سوءظن را به دنبال دارد.

وی ادامه داد: پسر به خود می‏‌گوید این دختر وقتی به راحتی با من پیوند و رابطه برقرار کرد، از اعتقاد و ایمان قوی برخوردار نیست. بنابر این از کجا معلوم پیش از ارتباط با من، با فرد دیگری طرح دوستی نریخته است؟ از کجا معلوم که در آینده با این که همسر من است با دیگری ارتباط برقرار نکند؟ دختر نیز همین تصور را نسبت به پسر دارد. بر این اساس این گونه ازدواج‏ها دارای پایه و اساسی سست و متزلزل است و تجربه نشان داده که منجر به طلاق و جدایی می‏‌شود.

شعاع کاظمی اظهار کرد: این گونه روابط و دوستی‏‌ها معمولا به انگیزه تفنن و سرگرمی شکل می‏‌گیرد، نه تشکیل کانون خانواده، اما در خلال آن از خود باوری و زودباوری دختران سوء استفاده می‌شود. متاسفانه در بسیاری موارد بین عشق و هوس تمییز داده نمی‏‌شود. عشق حقیقی و پاک با هوس‏‌های آلوده و زودگذر، تفاوت جوهری دارد.

وی همچنین افزود: برخی از این روابط که مبتنی بر هوسرانی و سرگرمی است، پس از مدتی رو به سردی و افول می‏‌نهد. جاذبه و دل ربایی‏‌ها مربوط به روزها و ماه‏‌های اول دوستی است. اما دیری نمی‌پاید که این روابط عادی شده و به جدایی می‌کشد. حس تنوع طلبی انسان از یک طرف و فقدان عامل بازدارنده از طرف دیگر باعث می‏‌شود برخی سراغ ازدواج و تشکیل خانواده نروند جامعه‌‏ای که از تشکیل کانون خانواده استقبال نکند هیچ‏گونه ضمانتی برای رشد و شکوفایی فضایل انسانی در آن وجود ندارد. عمده خوبی‏‌ها و کمالات والای انسانی در پرتو تشکیل خانواده‌‏ای سالم، به فعلیت می‏‌رسد.

این عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا (س) گفت: در دوستی‏‌های موجود بین دختران و پسران، از آنجا که مقاومتی بسیار قوی از طرف پدر یا مادر یا جامعه برای ممانعت از برقراری این دوستی‏‌ها وجود دارد، این گونه دوستی‏‌ها با مخاطرات روانی گوناگونی از جمله اضطراب و تشویش همراه است.

به گفته وی، وجود افکار دیگری چون احساس گناه، نگرانی از تهدیداتی که توسط پسر برای فاش کردن روابطش با دختر صورت می‏‌گیرد، یک تعارض درونی و اضطراب مستمر را به دنبال خود دارد. بنابر این وجود چنین دلهره‏‌ها و اضطراب‏‌هایی که گاهی لطمه‏‌های جبران ناپذیری بر جسم و روان انسان دارد، از جمله آسیب‏‌های این گونه روابط است.

شعاع کاظمی در پایان گفت: هر انسانی در سرشت و نهاد خویش به دنبال پاکی‏‌ها و نجابت است. دخترانی که در پی این روابط آلوده هستند در حقیقت پشت پا به سرنوشت خود زده‏‌اند و این امر باعث می‏‌شود که آن‏ها به جرم آلودگی به این روابط شرایط ازدواج پاک را از دست بدهند. البته این گونه روابط ناسالم حتی در ازدواج پسران نیز تاخیر ایجاد می‌کند، اما دختران بیش از پسران در معرض این آسیب قرار دارند .

ایسنا