گوش‌های سنگین و درمان‌های سبک

جام جم سرا: خانم سالمندی می‌گفت خوشحالم که گوشم سنگین شده و سروصدای خیابان را نمی‌شنوم. اما او فراموش کرده بود که صدای رادیوی محبوبش، تلویزیون، زن همسایه که گاه گاه سراغش را می‌گیرد تا از سلامتش مطمئن شود و صدای رفت و آمد ماشین‌ها را که می‌تواند برایش هشداردهنده باشند را نیز نمی‌شنود. او مدتی بعد سمعک گرفت ولی به سرعت سمعک او خراب شد و آن را دور انداخت.

اگر از سمعک استفاده می‌کنید دانستن نکات نگهداری و مراقبت از آن برایتان بسیار مفید است.

لازم است در مورد سمعک‌های پشت گوشی این نکات را به کار ببندید:

‌ با یک پارچه خشک، سمعک و قالب آن را تمیز کنید . هرگز خود سمعک را نشویید!

‌ مطمئن شوید که هیچ جرمی، داخل دهانه سمعک و یا قالب نشده باشد زیرا این مساله موجب کاهش تأثیر و عملکرد سمعک می‌شود.

هنگام عدم استفاده از سمعک خصوصاً شب‌ها، در باتری را باز بگذارید تا جریان هوا در آن برقرار گردد.

چگونگی شستشوی قالب گوش

قالب سمعک باید به طور منظم شستشو شود.

قالب گوش را از سمعک جدا کنید.

قالب را با صابون و آب نیمگرم بشویید. از مواد شوینده قوی برای این منظور استفاده نکنید.

‌ قالب را با آب شستشو داده و آبکشی نمایید.

ممکن است قطراتی از آب، داخل قالب گوش و یا لوله آن باقی بماند. در این موارد، وسایل خاصی برای دمیدن هوا در اختیار متخصص سمعک شما قرار دارد که قطرات آب را خارج می‌نماید.

قبل از اتصال مجدد سمعک به قالب گوش و لوله آن، اطمینان حاصل کنید که قالب و لوله کاملاً خشک شده باشند.

مگسی در گوش‌های شما

وزوز یک اصطلاح پزشکی به معنای زنگ زدن است که مربوط به احساس انواع مختلفی از صداها در گوش یا سر می‌باشد. وزوز پدیده شایعی است، بررسی‌ها نشان می‌دهد که از هر 5 بزرگسال یک نفر وزوز را تجربه کرده است.
وزوز به ندرت یک شکایت منفرد است و بیشتر همراه با افت شنوایی، گیجی و حساسیت فوق‌العاده به سروصدا می‌باشد.

علل وزوز

وزوز می‌تواند در اثر وقوع اصوات ناگهانی شدید (مانند شلیک گلوله و ترقه)، قرارگیری طولانی‌مدت در معرض اصوات (موزیک با صدای بلند، سروصدای ناشی از آلات در محیط کار، ترافیک مستمر) و همچنین به همراه دسته‌ای از بیماری‌های گوش خارجی، میانی، داخلی و عصب گوش باشد. در اکثر اوقات وزوز به دلیل آسیب به سلول‌های مویی و افزایش فعالیت آنها در حلزون (گوش داخلی) به وجود می‌آید. وجود وزوز در غالب موارد نشانه یک بیماری خطرناک نیست.

اقدامات درمانی و توانبخشی

قدم اول مراجعه به پزشک گوش و حلق و بینی می‌باشد. توصیف شما از وزوزتان، اطلاعات باارزشی را در اختیار پزشک قرار می‌دهد. پزشک متخصص پس از معاینه کامل در صورت نیاز شما را به شنوایی‌شناس (ادیولوژیست) ارجاع می‌دهد. ادیولوژیست ضمن انجام آزمایش شنوایی، وزوز گوش شما را (از نظر شدت، فرکانس، کیفیت) قرار می‌دهد. تیمی ‌متشکل از پزشک خانواده، متخصص گوش و حلق و بینی، شنوایی‌شناس، فیزیوتراپیست،
روان‌شناس برنامه درمانی را به عهده دارند.

روش‌های درمانی عبارتند از:

1 - استفاه از دارو

2 - استفاده از وسایل پوششگر و سمعک

3 - مشاوره و روان درمانی

لازم به ذکر است یک روش واحد برای تمام مبتلایان به وزوز توصیه نمی‌شود. اگر روش خاصی موفقیت‌آمیز نبود درمان دیگری را به کار می‌گیرند. مشارکت در این برنامه مستلزم بردباری است.

در طول مدت اجرای برنامه توانبخشی نباید فراموش کنید که مهم‌ترین هدف، حذف وزوز نیست بلکه هدف رفاه نسبی شماست.

استفاده از دارو

در برخی موارد دارو توسط پزشک گوش و حلق و بینی متناسب با بیماری تجویز می‌شود. آمار نشان می‌دهد که گروهی از افراد به دارو درمانی پاسخ مثبت داده‌اند.

استفاده از سمعک یا وسایل پوششگر

برای گروهی از افراد که به همراه وزوز، کم شنوایی نیز دارند، استفاده از سمعک بهترین وسیله برای پوشش صدای وزوز است و نسبت به دستگاه‌های مولد نویز و پوششگر ارجحیت دارد.

برای آن دسته از افراد که امکان استفاده از سمعک وجود ندارد و یا کم‌شنوایی آنها در حدی نیست که لازم باشد از سمعک استفاده کنند از وسایل پوششگر و مولد نویز استفاده می‌شود. تجویز سمعک و وسایل پوششگر توسط شنوایی شناس و متناسب با ویژگی‌های فردی هر بیمار تنظیم می‌شود.

وسایل پوششگر شبیه به سمعک هستند و اصوات خاصی را تولید می‌کنند تا فرد با وزوز خود سازگار شود. هر چه این وسایل مدت زمان بیشتری مورد استفاده قرار گیرند فرد رضایت بیشتری را کسب می‌کند. نویز تولید شده از این تجهیزات به قدری عالی است که هیچگونه احساس ناراحتی برای فرد ایجاد نمی‌کند.

مشاوره و روان درمانی

وزوز باعث تولید احساس رنجش، اضطراب و یا استرس، انزوا، خستگی و بی‌خوابی می‌شود و این عوامل نیز به نوبه خود باعث توجه بیشتر فرد به وزوز می‌شود. مشاوره و روان درمانی کمک موثری در جهت آرامش فرد می‌شود. بهبود سبک زندگی، فعالیت بدنی مناسب، مبارزه با افسردگی، خواب مناسب و آرامش تاثیر زیادی روی وزوز دارند.

توصیه‌ها

تا حد امکان اطلاعات بیشتری را در مورد وزوز خود به دست آورید. این اطلاعات شما را از نگرانی و ترس ناشی از عدم آگاهی رها می‌کنند.

عواملی که باعث وخامت وزوز می‌شوند را شناسایی و کنترل کنید. در مواقع بروز استرس شدید، وزوز افزایش می‌یابد. استرس‌ها و نگرانی‌ها باعث بروز وزوز نمی‌شوند، اما تاثیرات آن را تشدید می‌کنند. تمرین کنید از استرس‌های غیرضروری اجتناب ورزید.

هر آنچه که باعث خشنودی و رضایت شما شود، می‌تواند وزوز را کنترل کند.

هر گاه وزوز به هر نحو اهمیت خود را از دست دهد، در این صورت فرد می‌تواند وزوز خود را نادیده بگیرد. برای نمونه ما به طور طبیعی سروصدای ناشی از یخچال منزل خود را در آشپزخانه نمی‌شنویم در حالی که آن صدا معمولا همیشه وجود دارد. این پدیده بدان علت است که مغز ما آن صدا را مهم تلقی نکرده است.

از قرار گرفتن در محیط های ساکت دوری کنید:

وزوز می‌تواند هر روز و حتی در هر ساعت تغییر کند. اصوات جدیدی می‌توانند ظاهر شده و شنیده شوند و یا اصوات قبلی تغییر کند. حتی اگر وزوز را بلندتر از قبل درک می‌کنید جای نگرانی نیست.

بسیاری از افراد از این‌که ممکن است وزوزشان بیشتر غیرقابل تحمل شود، ترس دارند هر چند آمار نشان می‌دهد که در ارزیابی‌های بعدی، هیچگونه افزایش در بلندی وزوز دیده نشده است.

اگر توجه خود را به کارهای دیگر معطوف کنید، دیگر وزوز شما قابل درک نخواهد بود.

از مصرف زیاد چای، قهوه، نوشابه، مشروبات الکلی، سیگار و دخانیات پرهیز کنید.

به هنگام خواب موزیک ملایم گوش دهید.

گوش دادن به صدای پمپ آکواریوم، فن، پنکه، دستگاه بخورو همچنین نوار کاست یا سی دی حاوی اصوات طبیعی (امواج دریا، باران، رودخانه و...) در پوشش وزوز بسیار موثر هستند.