علائم خطر در دوران نامزدی

چند روز با شما تماس نمی گیرد
این علامت لزوما نشان دهنده اتمام رابطه نیست، اما اگر او سابقا عادت داشته که همیشه به شما تلفن کند، پس بدانید که یک جای کار اشتباه است.

دعوا کردن
آیا او بتازگی بیش از حد معمول از کوره در میرود؟ آیا به خاطر مسائل جزئی و بی ارزش بحث و مشاجره راه می اندازد؟ این مورد زمانی روی می دهد که طرف شما هیچ گونه تمایلی به ادامه ارتباط ندارد، اما در عین حال نمی خواهد رابطه از طرف او قطع شود. بهتر است خودتان را گول نزنید، اگر احساس می کنید که او به رابطه علاقه مند نیست، خیلی راحت از او در مورد این مطلب سوال کنید.

مرموز می شود
به شما نمی گوید که کجا بوده یا با چه کسی در حال برقراری مکالمه تلفنی است. شما دیگر نمی توانید به حریم شخصی او نفوذ داشته باشید. ممکن است برای چندین ساعت ناپدید شود بدون اینکه هیچ توضیح قانع کننده ای برای کار خود داشته باشد.

"من" جایگزین "ما" می شود
شما سابق بر این می نشستید و با هم در مورد آینده مشترکتان صحبت می کردید: ما این کار را می کنیم، ما آن کار را می کنیم. ولی حالا او به شما می گوید: "من میخواهم این کار را انجام دهم" دیگر شما جزئی از آینده او به حساب نمی آیید.

بیشتر وقت خود را با دوستانش صرف می کند
آیا می خواهید با دوستانش بجنگید، یا با توجهی که به شما ندارد؟ شما قبلا مهم ترین و با ارزش ترین دارایی او بودید، اما حالا دوستانش برایش مهمتر از شما هستند.

با هم اختلاط نمی کنید
شاید قبلا گهگاه می نشستید و در مورد هرچیزی از آب و هوا گرفته تا اینکه چه بلایی بر سر لایه ازن خواهد آمد بحث می کردید، اما دیگر هیچ خبری از آن بحث های طولانی مدت نیست.

اطرافیانتان به رابطه شما مشکوک شده‌اند
دوستان و اطرافیان متوجه وجود تنش و خلاء عاطفی در رابطه شما شده و سوال هایی از این قبیل را از شما می پرسند: "آیا همه چیز خوب پیش می رود؟"

بیش از هر زمانی از شما انتقاد می کند
می گوید "این چه لباش زشتی است؟!" البته این در حالی است که همین چند هفته پیش خود او پیشنهاد خرید لباس را به شما داده بود.

پایان یا نجات رابطه؟
این علائم تنها به عنوان زنگ خطر محسوب می شوند و اگر بتوانید دوباره ارزش های از دست رفته را باز جویید، ارتباط شما کماکان پابرجا خواهد ماند. پیش از آنکه دست به هر گونه اقدامی بزنید، باید بنشینید و با هم صحبت کنید تا بعدها از کرده خود پشیمان نشوید.

با این حال ممکن است بعد از تلاش های بسیار و صحبت با مشاوران، به این نتیجه برسید که چنین رابطه ای دیگر احیا نخواهد شد و تلاش برای آن بی فایده است. در چنین شرایطی چطور باید رابطه بی سرانجام تان را تمام کنید؟
1 - در درجه اول واضحا دلایل خود را با لحنی قاطع اعلام کنید. نه تلفنی نه با نامه بلکه حضوری. خیلی ها لحن قاطع را با لحن عصبی اشتباه می گیرند. در قاطعیت شما صدایی محکم و آرام دارید و صورت شما نیز آرام است و درست می ایستید و شانه های خود را صاف میکنید و با تانی به گفتار خود اقدام می کنید.
2 - موقع اعلام دلایل خود نگویید: تو اینطوری هستی. بلکه بهتر است بگویید ” من اینطور فکر میکنم که کم حوصله هستی ”
3 - بعضی اوقات می توان فرصتهایی داد که فرد در بازه ای مشخص از زمان به تصحیح رفتار خود بپردازد. اگر قاطع مساله خود را گفته باشید مشخص است که چه تغییری مد نظر شماست و فرد را گیج نکرده اید. مثلا کسی می گوید برام جذاب نیستی و باید جذاب تر بشوی. این نحوه گفتن با نگفتنش فرقی ندارد ولی همین فرد می تواند به نامزدش بگوید: «من سلیقه ام طوریه که وقتی فرد لاغر تر باشد برام جذابتر است. برام مهمه تو دو سایز کم کرده باشی تا بعد از ماه رمضان (توقع خود را دقیق بیان کردن).
4 - اگر نمی خواهید فرصت بدهید بهتر است محترمانه رابطه را رسما قطع کنید. بعد از اتمام رابطه بدگویی نکنید. اگر او بدگویی کرد شما وارد این تله نشوید که از خودتان دفاع کنید. هر قدر قاطع تر باشید، زودتر غائله ختم خواهد یافت.
5 - ما مجاز نیستیم موقع جدا شدن از کسی او را تخریب کنیم، مقایسه های سنگین کنیم و او را به بی ارزشی و …بکشانیم. بهتر است موقع ذکر دلایل خود فردی اخلاقی تر باشیم. اگر دلایل شما به علت عدم مطلوبیت فیزیکی یا روحیات خاص طرف است می توانید به او محترمانه بگویید که شما در سلیقه من نیستید. هر چند می دانم برای افراد متعددی جذاب هستید (این خیلی بهتر است از اینکه به فرد بگویید استخاره کرده اید بد آمده یا الان می خواهید ادامه تحصیل بدهید و...)
6 - بعد از اتمام رابطه، دلایل خود را فراموش نکنید زیرا با فراموشی آنها به زودی وجدان دردهای بیهوده ای را تجربه خواهید کرد که مانع زندگی خوبتان خواهد شد.

>> ایران فروم