بازار داغ پیشنهادهای کلیدی

شایعه کذب محض: طرف هراسان آمده می‌گوید بدبخت شدیم رفت. می‌گویم مگر چی شده؟... می‌گوید مثل این‌که در شلوغی‌های شنبه شب که به خاطر حضور مردم در خیابان‌ها و ابراز شادمانی بود، آقای روحانی کلیدش را گم کرده!... خیالش را راحت می‌کنم که اینقدر زودباور و ساده نباشد. مردم خوشند، لطیفه درست می‌کنند دیگر. همین! حالا هی تو جدی بگیر، دل ما را هری بریز پایین!

پیشنهادهای کلیدی: الان هرجا می‌رویم، صحبت از کلید آقای روحانی است، حتی همین دیروز، جمعی از کارشناسان اقتصادی کشور، از همین الان چهار پیشنهاد «کلیدی» دارای اولویت به دولت آینده دادند که عبارت است از:

کلید اول: احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی (چون بالاخره هم به «مدیریت» نیاز هست و هم به «برنامه‌ریزی»)

کلید دوم: اصلاح قانون هدفمندی به نفع تولید (که عده‌ای همچین خیال نکنند که هدفمند کردن یارانه‌ها یعنی این‌که خود اسکناس را برویم صاف بگذاریم کف دست خرد و کلان ملت که خودشان بروند یک چیزی تولید کنند. مثل تولید نقدینگی!)

کلید سوم: رفع مشکلات ارزی (که ملت و مردم کلا گیج و ویج شده بودند که بالاخره ارز تک‌نرخی چی هست و ارز شناور چه کار می‌کند و ارز مرجع چی می‌گوید و ارز مبادله‌ای یعنی چی و ارز بازار آزاد چه غلطی می‌کند و...)

کلید چهارم: برقراری انضباط پولی(که ما اصلا نمی‌فهمیدیم که نمره انضباط پولی ما چند است؟ و اگر بیست است، پس چرا ارزش پولی‌مان نیست است؟)

یک پیشنهاد کلیدی: از آنجا که در این چند سال اخیر ـ به شهادت آنچه گفته‌ایم و نوشته‌ایم؛ در تلویزیون و در همین روزنامه ـ دادن و پیچاندن«بسته پیشنهادی»، برای جبران وجه انتقادی عرایض معقولی که می‌فرماییم؛ دربست در تخصص ما بوده است و هست؛ فلذا چون یک پا برای خودمان کارشناس همه فنون شده‌ایم، برای این که از قافله ارائه‌دهندگان پیشنهادهای کلیدی عقب نمانیم؛ همین اول کاری دولت منتخبی که بنده‌خدا هنوز روی کار نیامده است، به کمک همکار سابق‌مان «ابن‌یمین‌فریومدی» شاعر، یک پیشنهاد کلیدی تقدیم می‌کنیم:

گر درخُلد را«کلید»ی هست/ بیش بخشیدن و کم آزاری است

باز کردن قفل شعر: اگر می‌خواهیم در قبال خلق این حماسه بزرگ و پیام دار ملت شریف ایران در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، آخر کار، سرفراز و خشنود باشیم و کلید بهشت رضایت خداوند را دریافت کنیم؛ باید که جمیع سیاست‌های دولت آینده، به سمت ایجاد رفاه بیشتر برای این مردم عزیز، بخصوص اقشار متوسط و ضعیف، و ایضا برطرف کردن تمامی چیزهایی باشد که موجب آزار و اذیت روح و روان و جسم و جان آنها می‌شود. از ترافیک و آلودگی هوا بگیر بیا تا تورم و گرانی و بیکاری و مسکن و... غیره، که همه‌اش در اینجا جا نمی‌شود. اشاره می‌کنند که جا هم نیست.

رضا رفیع