جذابیت انسان برای پشه‌ها از بین رفت

«لسلی وسهال» از موسسه پزشکی «هاوارد هاگز» در آمریکا و مجری این تحقیقات گفت: اکنون زمان آن فرا رسیده است تا از ژنتیک در این حشرات مهم ناقل بیماری استفاده شود.

هدف نخست «وسهال»، ژنی موسوم به «اورکو» بود که 10 سال پیش اعضای تیمش توانستند آن را با استفاده از فناوری مهندسی ژنتیکی از پشه ها حذف کنند.

وی افزود: می دانستیم این ژن به پشه ها کمک می کند به عطر و بویی که به مشامشان می رسد واکنش نشان دهند و می دانستیم که پشه ها با بوهایی که در محیط شان وجود دارد تعامل دارند.

«وسهال» و همکارانش از نوعی ابزار مهندسی ژنتیک برای جهش خاص ژن «اورکو» در پشه «Aedes aegypti» که ناقل تب دانگی است استفاده کردند.

آنها با استفاده از فناوری مهندسی ژنتیک جنین پشه را دستکاری کرده و منتظر ماندند تا جنین ها بالغ شوند، سپس بالغین را شناسایی کرده و گونه های بالغ را تولید کردند که به آنها امکان می داد تا نقش ژن اورکو را در زیست شناسی پشه مطالعه کنند.

این پشه های مهندسی شده فعالیت کاهش یافته را در نورون های مرتبط با حس بویایی کاهش دادند. سپس آزمایش های رفتاری از تغییرات بیشتری پرده برداشت.

وقتی این پشه ها می توانستند بین انسان و حیوان یکی را انتخاب کنند پشه های طبیعی «Aedes aegypti» به سوی انسان جذب می شدند اما پشه هایی که دچار جهش در ژن اورکو بودند انسان را کمتر ترجیح داده و بیشتر به سوی خوکچه هندی تمایل می یافتند حتی در حضور دی اکسید کربن که گفته می شود به پشه ها کمک می کند بوی انسان را بهتر تشخیص داده و واکنش نشان دهند.

وسهال تاکید کرد: با مختل کردن یک ژن منفرد می توانیم به طور اساسی پشه را از جستجوی انسان منحرف کنیم.

با این حال دانشمندان هنوز نمی دانند آیا این پشه های مهندسی شده دیگر نمی توانند بوی خوش انسان را درک کنند یا بوی بد خوکچه هندی برای آنها جذاب می شود، یا هر دو.(مهر)