جاذبه غیرقابل تحلیل مرد چند میلیاردی سینما

فیلم‌های مسعود ده‌نمکی بفروش هم هست؛ فرقی هم نمی‌کند چه فیلمی بسازد. آمار فروش سه‌گانه اخراجی‌ها و همین «رسوایی» که در بدترین شرایط سینما، توانسته سه میلیارد تومان فروش کند؛ به خیلی از تئوریسین‌ها و ایده‌پردازهای سینما، نشان داده که جذب مخاطب ایرانی روش و معیاربردار نیست.

اما آنچه بیش از جاذبه غیرقابل تحلیل ده‌نمکی، توجه‌برانگیز است؛ دیدن بارقه‌های رشد سواد سینمایی در کسی است که ابتدا از سینما صرفا برای بیان نظریاتش استفاده کرد.

کارگردان «رسوایی» در نشست رسانه‌ای فیلمش در جشنواره فیلم فجر، با اهالی رسانه از کتابی نامعلوم حرف می‌زد که برای یادگیری سینما می‌خواند. هر چند بین شوخی و جدی‌های این محفل و حواشی‌های فراوانش، این نکته پوشیده ماند که ده‌نمکی با وجود جذب مخاطب میلیاردی(که آرزوی خیلی از سینماگران است) و در اختیار گرفتن بیشترین سالن‌های اکران، چه نیازی به خواندن کتاب سینمایی دارد؟ او بدون داشتن اطلاعاتی بیشتر از زیر و بم سینما هم می‌تواند به کار خود ادامه دهد، کاری که خیلی‌های دیگر می‌کنند.

سخن از ستایش یا قدردانی از این حرکت نیست، ولی بد نیست مخالفان او بدانند؛ نادیده گرفتن رقیب یا به حاشیه بردنش درمان کار نیست.

خیلی از سینماگران ما هستند که به دلیل تسلطی که به سینما دارند؛ سال‌هاست که حتی یک کتاب سینمایی را باز نکرده‌اند و هنوز همان حرف‌های قدیمی‌شان را نثار پرده سینماها می‌کنند.

چه اشکالی دارد یک هنرمند، هر چقدر هم شناخته شده و کاربلد، به دانش خود بیفزاید و از ندانستن نترسد؛ ترسی که شاید همه اقشار جامعه ما به آن دچارند و فقط به دانشی که از قبل کسب کرده‌اند، اکتفا می‌کنند.

مسعود ده‌نمکی با وجود همه انتقادها و مخالفت‌ها، راهی را در پیش گرفته که اغلب با وجود همه تحسین‌ها و همراهی‌ها نسبت به آن بی‌توجهند.

آزاده کریمی - گروه فرهنگ و هنر