بدون تحلیل بازی می‌کنم

این سریال را با علاقه پیگیری می‌کنم. زمانی که فیلمنامه را خواندم، تصور نمی‌کردم تا این میزان منسجم شود، چون تعداد شخصیت‌ها و قصه‌های فرعی زیاد بود. مرتب نگران این پراکندگی بودم و با خودم می‌گفتم این کار قرار است چگونه جمع شود. حال که نتیجه کار را روی آنتن می‌بینم، متوجه می‌شوم که تدوینگر با چه ظرافتی این صحنه‌ها را تدوین کرده است. ضمن این‌که کارگردان هم به کار اشراف داشته و می‌دانست خروجی چگونه خواهد شد. برخی معتقدند که سریال‌های 10 تا 15 سال گذشته نسبت به سریال‌هایی که هم‌اکنون ساخته می‌شود، بهتر و دیدنی‌تر است اما من معتقدم سریال‌های اکنون شسته و رفته است. اکنون فیلمسازان ما به تجربه زیادی در ساخت سریال دست پیدا کرده‌اند و تجربیات خوبی در این زمینه کسب کرده‌ایم.

این سریال چیزی را به کسی دیکته نمی‌کند. ارزش‌ها هنوز هم وجود دارد اما ما آنها را به فراموشی سپرده‌ایم. من بازیگر هستم و به اندازه‌ای که فیلمنامه به من اجازه داد، نقشم را بازی کردم. تجربه‌ام به یاری‌ام آمد تا نقش وکیل را باورپذیر دربیاورم. رسالت اصلی بر دوش فیلمنامه‌نویس و کارگردان بود و ما هم به عنوان بازیگر تلاش کردیم وظیفه‌مان را انجام بدهیم.

فیلمنامه سریال راستش را بگو خیلی گسترده بود و شخصیت‌ها زیاد بودند. قبل از بازی در این سریال با محمدرضا آهنج کارگردان صحبت کردم و با جنس دیالوگ‌ها آشنا شدم. البته وقتی داستان کلی را خواندم تا ده قسمت شخصیت‌ها معرفی می‌شد. روزی که قرار بود به گفت‌وگو بنشینیم، همه درباره این‌که این حرف‌ها چگونه گفته شود، صحبت کردند اما من بحث نکردم، چون من بازیگر چون و چرا نیستم. فقط نقشی را که به من سپرده شده به بهترین شکل بازی می‌کنم. من نقش را تحلیل نمی‌کنم، بلکه به نقش جان می‌دهم تا آن را برای مخاطب باورپذیر کنم.

فاطمه عودباشی - گروه رادیو و تلویزیون