شیش‌ماهه، بازگشت مدیری به خانه

تلویزیون برای مهران مدیری فقط یک قاب مستطیلی نیست. خانه‌ای است که سال‌های طلایی عمر حرفه‌ای‌اش را در آن گذرانده؛ جایی که با آن خاطره ساخته، خندیده و خندانده و هنوز به گفته خودش باور دارد بهترین و اثرگذارترین کارهایش در این قاب شکل گرفته‌اند. بازگشت او به تلویزیون، آن هم نه با یک پروژه که با چند اثر و چند چهره‌ آشنا بیش از آن‌که یک خبر ساده باشد، نشانه‌ احیای دوره‌ای است که بسیاری آن را «دوران طلایی کمدی تلویزیون» می‌دانند.
تلویزیون برای مهران مدیری فقط یک قاب مستطیلی نیست. خانه‌ای است که سال‌های طلایی عمر حرفه‌ای‌اش را در آن گذرانده؛ جایی که با آن خاطره ساخته، خندیده و خندانده و هنوز به گفته خودش باور دارد بهترین و اثرگذارترین کارهایش در این قاب شکل گرفته‌اند. بازگشت او به تلویزیون، آن هم نه با یک پروژه که با چند اثر و چند چهره‌ آشنا بیش از آن‌که یک خبر ساده باشد، نشانه‌ احیای دوره‌ای است که بسیاری آن را «دوران طلایی کمدی تلویزیون» می‌دانند.
کد خبر: ۱۵۳۵۵۹۴
نویسنده اویس عبدی - گروه رسانه
 
مهران مدیری در گفت‌وگوی اخیرش‌ بی‌پرده و صریح‌ از علاقه‌اش به تلویزیون گفته و نام سریال‌هایی را به زبان آورده که نه‌تنها برای مخاطبان بلکه برای خودش هم عزیزترینند. «پاورچین»، «شب‌های برره» و «مرد هزارچهره» هنوز بعد از سال‌ها بازپخش می‌شود و همچنان مخاطب دارد. حالا همان کارگردان و بازیگر، با همان حافظه جمعی سنگین روی دوشش دوباره به تلویزیون برگشته؛ بازگشتی که تنها به خودش ختم نمی‌شود.  

مدیری و تلویزیون؛ یک رابطه‌ قدیمی پرفراز و نشیب 
کمتر هنرمندی در تلویزیون ایران پیدا می‌شود که نامش تا این اندازه با یک دوره‌ خاص گره خورده باشد. مدیری در دهه‌ ۸۰ نه‌تنها کمدی تلویزیونی را متحول کرد بلکه زبان تازه‌ای به طنز اجتماعی داد. شوخی‌های او فقط برای خنداندن نبود. نقد می‌کرد، آینه می‌گذاشت و گاهی بی‌رحمانه واقعیت را نشان می‌داد. با این حال، این رابطه در سال‌های اخیر دچار فاصله شد. مدیری به شبکه نمایش خانگی رفت، به صحنه‌ کنسرت، به اجرا و تجربه‌های تازه اما تلویزیون با همه‌ محدودیت‌ها و پیچیدگی‌هایش همیشه در ذهن او به‌عنوان «رسانه‌ اصلی» باقی ماند. خودش بارها گفته تاثیرگذاری واقعی را هنوز در همان قاب می‌بیند. اما بازگشت مدیری این ‌بار فرق دارد. نه یک حضور مقطعی است و نه یک تجربه‌ کوتاه. صحبت از چند پروژه، چند بازیگر قدیمی و چند مسیر تازه است. 

«شیش‌ماهه»؛ کمدی از دل اضطراب زندگی 
بازگشت مدیری به قاب تلویزیون با سریال «شیش‌ماهه» است؛ اثری که در ظاهر کمدی اجتماعی است اما در عمق، با مفاهیمی جدی و انسانی سروکار دارد. داستان «شیش‌ماهه» درباره تنها فرزند یک خانواده با بازی نیما شعبان‌نژاد است که به بیماری سختی مبتلا می‌شود و پزشکان تنها شش‌ماه فرصت زندگی برای او پیش‌بینی می‌کنند؛ موضوعی که خانواده را بر آن می‌دارد تا این مدت را به خاطره‌انگیزترین روزهای زندگی او تبدیل کنند. 
علاقه‌مندان به سریال‌های طنز می‌توانند این مجموعه را از شبکه سه تماشا کنند. در این سریال ترکیبی از بازیگران قدیمی و جدید کنار هم قرار گرفته‌اند. حضور محمد شعبان‌پور در نقش اصلی انتخابی متفاوت است. بازیگری که مخاطبان او را بیشتر با صدا و اجراهای خاصش می‌شناسند حالا باید بار یک نقش محوری را به‌دوش بکشد اما نکته‌ قابل ‌توجه‌تر، بازگشت چهره‌هایی است که سال‌ها از تلویزیون دور بوده‌اند یا کمتر دیده شده‌اند. 
در «شیش‌ماهه» جمعی از بازیگران شناخته‌شده و توانمند به ایفای نقش پرداخته‌اند. محمد شعبان‌پور، مهران مدیری، علیرضا خمسه، سیدجواد رضویان، حسن معجونی، مریم سعادت، ناهید مسلمی، سحر زکریا و نیما شعبان‌نژاد از جمله هنرمندانی هستند که در این مجموعه حضور دارند و ترکیب بازیگران آن، توجه مخاطبان را به‌خود جلب کرده است.  
مهران مدیری علاوه بر بازی، کارگردانی «شیش‌ماهه» را نیز بر‌عهده دارد وجواد فرحانی تهیه‌کننده آن است. درخصوص نویسنده یا نویسندگان سریال برخی منابع نام‌هایی را مطرح کرده‌اند اما این اسامی مربوط به سریال «مرد سه‌هزار چهره» است و تا زمان انتشار این خبر، اطلاعات رسمی و معتبری درباره نویسنده سریال «شیش‌ماهه» اعلام نشده است.  
   
حسن معجونی؛ بازگشتی آرام اما معنادار 
حضور حسن معجونی در این مجموعه، یکی از اتفاقات قابل ‌توجه این فصل تلویزیون است. معجونی بازیگری است که مخاطبان تلویزیون او را با سریال «مسافران» رامبد جوان به‌خاطر دارند؛ سریالی که خودش بارها از علاقه‌اش به آن گفته. او بعد از آن، حضور کمتری در تلویزیون داشت. حالا معجونی نه‌تنها با «شیش‌ماهه» بازگشته بلکه قرار است در ماه رمضان با سریال «اسباب زحمت» به کارگردانی سعید آقاخانی روی آنتن باشد. این بازگشت همزمان نشان می‌دهد تلویزیون دوباره در حال جذب چهره‌هایی است که مخاطبان با آنها خاطره دارند.  
   
چرا این بازگشت مهم است؟ 
بازگشت مهران مدیری فقط بازگشت یک کارگردان یا بازیگر نیست. بازگشت یک جریان است؛ جریانی که زمانی مخاطب میلیونی را پای تلویزیون می‌نشاند و باعث می‌شد کمدی صرفا سرگرمی نباشد. البته باید پذیرفت با تعدد رسانه‌ها و گستردگی محتوا دیگر نمی‌توان انتظار تک‌انتخاب بودن مخاطبان را داشت. تلویزیون در سال‌های گذشته تلاش کرده با تنوع ژانر، بخشی از رقبای خود را از میدان به‌در کند. حضور دوباره‌ مدیری و همراهی بازیگرانی مثل حسن معجونی می‌تواند نشانه‌ای از تغییر رویکرد برای جذب مخاطبان بیشتر باشد. 
   
یک فصل تازه، با حافظه‌ای قدیمی 
شاید مهم‌ترین نکته این باشد که مهران مدیری با همه‌ تجربه‌های جدیدش، هنوز به تلویزیون باور دارد و هنوز فکر می‌کند بهترین کارهایش آنجا ساخته شده‌اند و شاید هنوز می‌توانند ساخته شوند. بازگشت او، بازگشت به خاطره است اما اگر این خاطره با نگاهی تازه همراه شود، می‌تواند چیزی فراتر از نوستالژی باشد. تلویزیون حالا در آستانه‌ فصلی تازه ایستاده؛ فصلی که موفقیتش، بیش از هر چیز، به همین بازگشت‌ها گره خورده است. 
   
مسعود شصت‌چی هنوز تمام نشده است  
اما اگر «شیش‌ماهه» تجربه‌ای متفاوت و انسانی است، «مرد سه هزار چهره» بازگشت مستقیم به نوستالژی است. بازگشت مسعود شصت‌چی برای بسیاری‌ نماد طنز سیاسی_اجتماعی مهران مدیری است.شصت‌چی، همان مرد ساده‌ای که ناخواسته در موقعیت‌های پیچیده قرار می‌گرفت و هر بار چهره‌ای تازه از او ساخته می‌شد حالا قرار است در جهانی پیچیده‌تر از قبل نفس بکشد. مدیری خودش گفته این شخصیت را از پدرش الهام گرفته و شاید به همین دلیل است که هنوز برایش زنده و قابل ادامه است. گمانه‌زنی‌ها درباره‌ محتوای این سریال زیاد است؛ از شوخی‌های سیاسی گرفته تا نقدهای اجتماعی تندتر. هرچند هنوز اطلاعات رسمی زیادی منتشر نشده اما همین انتظار‌ نشان‌دهنده‌‌ جایگاه ویژه‌ این مجموعه در ذهن مخاطب است. قرار است «مرد سه هزار چهره» برای نوروز آماده شود؛ زمانی طلایی که همیشه میدان رقابت اصلی سریال‌های تلویزیونی بوده است.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها