با حشمت مهاجرانی این اتفاق افتاد. او هم مثل همه درگیر گذر زمان شده و گرد پیری در چهرهاش مشهود است ولی هنوز با صلابت حرف میزند. حشمتخان فراز و نشیبهای زیادی را سپری کرده و امروز بدون شک، با تجربهترین مرد فوتبال ایران به حساب میآید. با او که این روزها در دبی است، دقایقی درباره تیمملی، فوتبال ایران و آیندهاش صحبت کردیم که مثل همیشه نکات خوبی داشت.
آقای حشمت مهاجرانی بعد از صعود تیمملی به جامجهانی، خیلیها به این نکته میپردازند که قلعهنویی بعد از شما دومین مربی ایرانی است که به جامجهانی راه یافته است.
در تاریخ فوتبالمان چقدر هزینه کردیم و پول دادیم برای جذب مربیان خارجی؟ از شما میخواهم نتایجی را که این مربیان به دست آوردهاند، بگویید. البته نمیخواهم منکر زحماتشان شوم. ما با برانکو و کیروش به جامجهانی صعود کردیم ولی آیا قهرمانی به دست آوردیم؟ من مخالف حضور مربیان خارجی نیستم. اتفاقا موافقم که همین حالا مربیان خوب خارجی را به عنوان دستیار به فوتبالمان بیاوریم و از پتانسیل آنها استفاده کنیم. مربیان خارجی خوب باید کنار دست مربیان ایرانی باشند و با تیم ملی کار کنند. اتفاقا این را افتخار برای خودمان میدانم.
البته در همین موضوع صعود به جامجهانی شایدقیاس شود ولی میگویند به هر حال دوره شما خیلی سختتر بوده است.
بله، آن موقع یعنی در جامجهانی ۱۹۷۸ فقط یک تیم از آسیا به جامجهانی صعود میکرد و کار خیلی خیلی سخت بود. الان ولی قوانین فرق کرده و ۸ تیم میتوانند از آسیا عازم رقابتها شوند. با این حال نباید منکر تلاشهای بازیکنان تیمملی برای حضور در جامجهانی شد. من معتقدم حالا که زود به جامجهانی صعود کردهایم باید از فرصت استفاده لازم را ببریم و تیممان را با قدرت برای حضور در این تورنمنت آماده کنیم.
نگرانیهایی درباره تیمملی وجود دارد، به ویژه در خط دفاعی. در سه بازی آخر این مسأله مشهود بود. به نظر شما باید دست فرمان امیر قلعهنویی تا جامجهانی چگونه باشد؟
راستش من هم این نگرانی را احساس میکنم. درحال حاضر در نقاط زیادی ضعف داریم، به خصوص در خط دفاعیمان. به جرات میگویم هم در هوا و هم در زمین آسیبپذیر هستیم و این اصلا اتفاق خوبی نیست. آیتمهای دیگر هم هست که باید روی آنها کار کنیم. اول، بازیکنی که بازیسازی کند. متاسفانه این یکی از ضعفهای فوتبال ماست و امیر قلعهنویی باید بازیکنان را تست کند تا بتوانیم در این پست ضعفمان را از بین ببریم. مورد بعدی سن بالای بازیکنان است. میانگین سنی تیم بالاست و این اصلا در جامجهانی خوب نیست. حساب کنید سال آینده یکسال دیگر به سن بازیکنان اضافه شده است. ما باید تیم را جوانتر کنیم که البته قلعهنویی حق دارد بگوید باید در زمان مناسب این کار انجام شود. باید بپذیریم که جامجهانی جای بزرگان است. در آنجا دیگر خبری از یمن، قرقیزستان، ازبکستان یا کرهشمالی نیست. تیمهای بزرگی آنجا منتظر ما هستند. به نظرم تیمملی خیلی کار دارد.
به نظرتان مربیان تیمملی باید برای حل این مشکلات چه کنند؟
ما نیاز به دو نوع برنامهریزی داریم. کوتاهمدت و بلندمدت. باید پلن بریزیم و روی نقشه پیش برویم. ما احتیاج به بازیهای دوستانه داریم. همه باید کمک کنند تا کارهای تیمملی به بهترین شکل ممکن انجام شود. قرار است این بچهها نماینده فوتبال ایران و آسیا باشند.
پیشبینی شما از حضور تیمملی در جامجهانی چیست؟ این تیم پتانسیل رسیدن به مرحله دوم را دارد؟ چون آرزوی بچهها همین است.
حوادث فوتبال در زمین رقم میخورد و همیشه در طول تاریخ دیدهایم که اتفاقات بزرگی در فوتبال افتاده. این یک چیز مشخص است. درجامجهانی هم ممکن است هزاراتفاق بیفتد. اگربازی پرتغال و اسپانیا درجام جهانی روسیه ۳ بر ۳ نمیشد و رونالدو هتتریک نمیکرد، ما به مرحله دوم میرفتیم یا در جامجهانی قطر از آمریکا یک مساوی میگرفتیم، صعود میکردیم. مهمترین چیز این است که ما بتوانیم تیممان را آماده به مسابقات بفرستیم که این با اردوها و بازیهای دوستانه خوب امکانپذیر است. هیچ نسخه جادویی هم ندارد. هرچه آمادهتر باشید امکان موفقیتتان بیشتر است. همین.
یکی از اتفاقاتی که اخیرا فوتبالیها را ناراحت کرده، موضوع عجیب خاکسپاری فرامرز ظلی بود که با تاخیر انجام شد. شما هم گویا از این موضوع به شدت ناراحت شدید.
فرامرز خیلی خیلی آدم خوب و با احساسی بود. ما با هم در پاس، تیم ارتش و همینطور تیم منتخب ایران بازی کردیم. او برای فوتبال ایران زحمتهای زیادی کشید و به هیچ وجه، به حقش نرسید. به نظرم به فرامرز ظلی ظلم شد. او خدمتگزار فوتبال و ملت ایران بود. همین الان برایم سخت است که درباره فرامرز صحبت کنم. از اینکه دیدم با تاخیر پیکر او را خاک کردند خیلی ناراحت شدم. فدراسیون فوتبال هم هیچ واکنشی نشان نداد و کلامی نگفت. افسوس.
سؤال آخر درباره حذف نمایندگان ایرانی از آسیاست. کمکم باید به این مسأله عادت کنیم، درست است؟
بله، نمایندگان ما در لیگ نخبگان خیلی راحت اوت شدند. دلیلش را میدانید؟ چون کار ازاساس خراب است. ما لیگی نداریم که درباره آن حرف درست و حسابی بزنیم. عدم برنامهریزی هم ما را به طور کامل از اهدافمان دور کرده است. در آینده ما نه تنها در آسیا که در غرب آسیا هم مشکلات عدیدهای خواهیم داشت. یعنی در منطقه خودمان هم نمیتوانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم. خدا آخر عاقبت فوتبالمان را به خیر کند. تا وقتی ضعف برنامهریزی و تشکیلاتی داریم موفق نمیشویم.