سه درس بزرگ از زندگی حضرت خدیجه(س) 

1⃣ ایمان در غربت
وقتی که تعداد بی دینان و یا سر و صدای آنها بلند شد ممکن است خیلی ها در دین و ایمان شان سست شوند ولی حضرت خدیجه الگوی ایمان مداری در چنین شرایطی است.

2⃣ حفظ ایمان در اوج ثروت
ثروت ذاتا امر مذموم نیست اما ممکن است آثار منفی در  روح و روان انسان به بگذارد.
اما حضرت خدیجه(س) در اوج ثروت، حفظ دین و معنویت و غلبه بر  آثار منفی ثروت می نمود.

نه تنها ثروت او باعث طغیان و بی دینی او نشد بلکه همه ثروت خود را در جهت آرمان مقدس دینش فدا کرد. 

3⃣ پاکدامنی در جامعه فساد
این بانوی بزرگ، در دوران جاهلیت، که پاکدامنی جایگاهی نداشت، به دلیل عفّت و دامن پاکش، طاهره نامیده می شد.

♦️ آری این ویژگی های منحصر به فرد حضرت خدیجه(س) آن هم در عصر جاهلیت باعث شد وی یکی از چهار بانوی برتر عالم، اولین مسلمان در زنان، مادر دوازده امام، همدم و همراه و حامی رسول الله(ص) شود، تا جایی که خداوند از طریق جبرئیل امین چندین بار برای او سلام میفرستد و در آیه ۶ سوره احزاب او را ام المؤمنین لقب می دهد. 

🔷 و هنگامی که نزد پیامبر(ص) از ایشان یاد شد حضرت گریست و فرمود:

کجا مثل خدیجه(س) پیدا می شود؟
زمانی که همه مرا تکذیب نمودند، مرا تصدیق کرد؛ در مسیر دین خدا مرا همراهی نمود و با مال و ثروتش مرا کمک کرد.

◾️خدیجه کبری(س) در سن ۶۵ سالگی (براثر رنج های دوران محاصره در شعب ابی‎طالب) بیمار شد و به فاصله کوتاهی بعد از وفات ابوطالب(ع) عمو و سرپرست پیامبر(ص) از دنیا رفت.

به همین دلیل پیامبر(ص) آن سال را عامُ الحُزْن به معنای سال غم و اندوه نامیدند .

🔘 وصیت خدیجه کبری(س): 

1⃣ یا رسول الله! چند وصیت دارم ؛ من در حق تو کوتاهی کردم ، مرا عفو کن.
پیامبر(ص)فرمود؛ هرگز از تو تقصیری ندیدم و نهایت تلاش خود را به کار بردی. در خانه ام بسیار خسته شدی و اموالت را در راه خدا مصرف کردی.

2⃣ یا رسول الله! وصیت دوم من این است که مواظب این دختر باشید، و به فاطمه زهرا(س) اشاره کرد.
چون او بعد از من یتیم و غریب خواهد شد. پس مبادا کسی از زنان قریش به او آزار برساند. مبادا کسی به صورتش سیلی بزند. مبادا کسی بر او فریاد بکشد و با او برخورد غیر ملایم و زننده‌ای داشته باشد. 

3⃣ اما وصیت سوم را شرم می‌کنم برایت بگویم. آن را به فاطمه(س) عرض می‌کنم تا او برایت بازگو کند.
سپس فاطمه(س) را فراخواند و به وی فرمود: 

نور چشمم! به پدرت رسول الله بگو، مادرم می‌گوید: 
من از قبر در هراسم.
از تو می‌خواهم مرا در لباسی که هنگام نزول وحی به تن داشتی، کفن کنی.

پس زهرا(س) از اتاق بیرون آمد و مطلب را به پیامبر(ص) عرض کرد.
🔺پیامبر(ص) آن پیراهن را برای خدیجه(س) فرستاد و او بسیار خوشحال شد. 

🔻پس از وفات حضرت، جبرئیل در حالی که کفنی از بهشت همراه داشت ، نازل شد و گفت: 

یا رسول الله! خداوند به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید:

او اموالش را در راه ما صرف کرد و ما سزاوارتریم که کفنش را بر عهده بگیریم.

◼️شهادت بانوی بزرگ اسلام، حضرت خدیجه کبری(س) بر همه مسلمانان جهان تسلیت باد.