یک ماجرای بودار!

به فاصله کمی وقتی فرماندار تهران دربرابر پرسش خبرنگاران اعلام کردکه«نظری در این رابطه ندارد» بحث بالا گرفت، خیلی زود شهرداری تهران این اتفاق را تأیید کرد تا بحث به پارلمان شهری برسد.جایی که سوده نجفی،عضو شورای شهر تهران به‌صراحت اعلام کرد: «زباله‌های شهرهای دیگر را به تهران نیاورید.» در میانه حرف‌های او می‌شد به آمارهایی هم در این ماجرا پی برد، از جمله این‌که طی چند روز گذشته «۱۲کامیون زباله ازساری به تهران آمد.» شهرهای شمالی مدت‌هاست که با چالش امحای زباله‌های تولید شده رو‌به‌رو هستند. در همه این سال‌ها سیاست‌گذاری‌ها پیرامون این موضوع هم عموما فاجعه‌بار بوده، از رهاسازی زباله‌ها در مناطق جنگلی گرفته که هم باعث جمع‌شدن حیوانات وحشی شده وهم شیرابه پسماند آن جنگل‌ها ثبت شده هیرکانی را می‌خشکاند تا سوزاندن آن که باعث آلودگی هوای این شهرها شده است. در مقابل سرانه تولید زباله در شهرهای شمالی هم به‌طور معناداری از میانگین سرانه زباله در کشور بیشتر است. مسئولان محلی دلیل آن راحجم بالای مسافران شمال می‌دانند که البته خیلی هم بیراه نیست. به‌عنوان مثال حالا می‌دانیم که زباله روزانه تولید شده در بندر‌انزلی ۱۲۰تا۱۳۰ تن است اما در تعطیلات نوروزی این عدد به حدود ۲۰۰ تن رسیده است. نگاهی به وضعیت سرانه تولید زباله در ایران ومقایسه آن به کشورهای دیگر نشان از این دارد که میانگین تولید زباله در ایران بالاتر از میانگین جهانی است، هر چند فاصله معناداری به کشورهایی همچون چین، عربستان و آمریکا دارد. به‌عنوان مثال سرانه تولید زباله در آمریکا بیش از چهار برابر ایران به ازای هر‌ فرد است.با همه این اوصاف اما ایران در رتبه هفدهم کشورهایی با بیشترین میزان تولید زباله جهان قرار دارد. نزدیک‌ترین آمار پیرامون این موضوع مربوط به ماه گذشته است. به گواه این آمارها در کشور روزانه ۶۰ هزار تن زباله تولید می‌شود که حدود ۱۰‌درصد بازیافت می‌شود اما در کشوری مانند آلمان که به صورت روزانه ۱۰۰ هزار تن زباله تولید می‌شود میزان بازیافت زباله ۹۰‌درصد است. سرانه استاندارد تولید زباله در دنیا برای هر ‌فرد حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ گرم در هر روز است. سرانه تولید زباله در ایران اما حدود ۶۰۰گرم در روز است که این میزان در شهر‌های گیلان ۸۵۰ گرم و در روستا‌های گیلان ۶۵۰ گرم است.