بدیهی است کودکان و مادران نیازهایی دارند که در یک شهر دوستدار کودک باید برای این نیازها برنامهریزی شود. بهخصوص در شرایط کنونی که با زندگی آپارتماننشینی مواجهیم که بههیچوجه مناسب بازی و فعالیت بچهها نیستند. پس طبیعی است در چنین محیطی کودکان فضای مناسب برای انجام فعالیتهای کودکانه ندارند که به رشد، تعالی روحی و جسمی آنها کمک کند. در چنین شرایطی نیاز است ساختارهای شهری برای کودکان و خانوادههای دارای فرزند مناسبسازی شود تا این کودکان و خانوادهها بتوانند برای فعالیت و بازی جایگزین مناسبی داشته باشند. زندگیهای آپارتمانی و ملاحظات این سبک از زندگی به خانوادههایی که بچه کوچک دارند، اجازه نمیدهد تا کودکشان، بالا و پایین پریده و بدود یا بازیهای دیگر انجام دهد.در چنین شرایطی است که مدیریت شهری باید ورود کرده و نقش خود را در این شرایط ایفا کند. پارکها، فضای سبز و خانههای بازی مناسب برای این خانوادهها میتواند بخشی از مشکل را حل کند. در واقع خانوادههایی که فضای مناسب برای بازی و فعالیت کودکانشان در خانه ندارند، میتوانند ساعاتی از روز فرزندانشان را به این مکانها برده و از امکانات آن استفاده کنند. بدیهی است چنین مکانهایی بهخصوص در مناطق میانی و پایینی شهر باید هم بیشتر باشد و هم به صورت رایگان یا با حداقل هزینه در اختیار خانوادهها قرار گیرد.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد