مدتهاست تاکید جامعه بینالملل، ارتقای آگاهیهای جمعی، پیرامون تغییر اقلیم و یافتن راهکارهای مناسب در مواجهه با آن است. البته عمده سیاستگذاریها و تلاشها در راستای کربنزدایی از چرخه تولید انرژی و محدود کردن کشورها در استفاده از سوختهای فسیلی است. این در حالی است که مستندات فراوانی مبتنی بر ارتباط میان سبک تغذیه مردم و فقدان الگوهای صحیح مصرف و گرمایش زمین وجود دارد. صنعت دامپروری و فعالیتهای کشاورزی در راستای تامین خوراک دام و آفتکشی به قصد تولید گوشت و محصولات لبنی، پدیده تغییر اقلیم را سرعت میبخشد.
براساس آماری که سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) ارائه کرده است، سالانه حدود ۱۰۰میلیارد گونه جانوری برای تامین غذای بشر کشته میشوند. همچنین دامپروری ۱۴.۵درصد از حجم کل گازهای گلخانهای جهان را که عامل گرمایش زمین است، تولید میکند و البته ۴۱ درصد از آلایندههای دامداری مرتبط با گوشت گاو است. زیرا مصرف هر کیلوگرم گوشت گاو، تولیدکننده ۲۷ کیلوگرم گاز کربندیاکسید است. این میزان در قیاس با مصرف هر کیلوگرم از پروتئینهای گیاهی که تنها دو کیلوگرم کربندیاکسید تولید میکنند، فاجعهآمیز است. خروجی متان از دستگاه گوارش گاو و نیتروژن موجود در مدفوع و بهرهگیری از کود حیوانی، سرعت واکنشهای منجر به گرمایش زمین را افزایش میدهد. مطابق با دادههای هیات بینالدولی تغییر اقلیم نیز افزایش مصرف روزافزون گوشت و لبنیات، کربن موجود در خاک را آزاد کرده و سبب بالا رفتن تصاعدی دمای زمین میشود. از طرفی شاخصی تاثیرگذار بر بحران آب، فرسایش خاک و نابودی پوششهای گیاهی و تنوع زیستی تلقی میشود.
افزایش جمعیت بدون اصلاح الگوی مصرف و تغذیه و تقاضای بیشتر برای محصولات دامی، فرصت اندک باقیمانده را نیز از بشر خواهد گرفت. با ادامه روند کنونی تا سال۲۰۵۰ میزان غذای مورد نیاز بشر تا ۷۰درصد افزایش مییابد. اکنون علاوهبر جنگلزداییها به طور عادی ۶۷درصد از پنج میلیارد هکتار زمینهای زراعی به صنعت دامپروری و چرای دام اختصاص یافته، جدا از آن که جنگلزدایی به خودی خود، تولیدکننده حدود یک میلیارد تن کربن در جو است. پس شاید با نگاهی دقیقتر دریابیم که الگوهای تغذیه گیاهخواری یا مبتنی بر مصرف کمتر گوشت بهویژه گوشت قرمز، بتواند از شدت بحران تغییر اقلیم برای آیندگان بکاهد. البته حذف کامل فرآوردههای حیوانی، شرایط را بیشتر بهبود میبخشد.
زیرا آزادسازی زمینهای اختصاص دادهشده به دامپروری و تبدیل آن به علفزارها، میزان زیاد کربن را جذب کرده و از گرمای زمین میکاهد. اختصاص کمتر از یک درصد این زمینها به کاشت محصولات زراعی، میتواند غذای مردم جهان را تامین کند. پس بهتر است برای تعدیل آثار سوء تغییر اقلیم، رژیم را از بشقاب خود آغاز کنیم.
روزنامه جام جم