خانه و خانواده در سینما و تلویزیون

در تلویزیون هم یا سوژه‌ها تکراری بوده یا این‌که با پرداخت نامناسب موضوعات خوب، ابتر مانده یا به نابودی کشانده شده، به همین دلیل مدت‌هاست استقبال چندانی از سریال‌های خانواده محور در تلویزیون نمی‌شود.
طی این سال‌ها سلیقه مخاطبان بیشتر به سمت فیلم‌ها و سریال‌های طنز رفته و مردم از این سریال‌ها استقبال خوبی داشته‌اند. سریال‌هایی مثل «پایتخت» و «نون خ» با استقبال مردم مواجه شدند و توانستند به‌درستی به خانواده و مشکلات آن بپردازند. به دلیل ملموس بودن زندگی خانواده معمولی بود که مردم، پایتخت را دوست داشتند و بازپخش این سریال هنوز هم با استقبال مواجه می‌شود.
نون‌خ، دیگر سریالی بود که سال‌های گذشته در تلویزیون مورد استقبال قرار گرفت. این سریال هم پایه و اساس خانواده بود که با طنازی بازیگران و کارگردانش توانست جایی در دل مخاطبان برای خود باز کند و مردم این سریال را دوست داشته باشند.
نون خ با روایت‌های روز و به چالش کشیدن مسئولان به نوعی حرف دل مردم را بر زبان آورد و در همان فصل اول توانست نظر مخاطبان را به خود جلب کند. این سریال در برخی سکانس‌ها حتی به‌شدت غمبار بود اما نوع زندگی خانواده خانزاده و اهالی روستا  یا محله‌ای که در تهران در آن زندگی می‌کردند برای مردم قابل باور بود و این رمز موفقیت این سریال و قبل‌تر از آن سریال پایتخت بود.
اما در کدام یک از فیلم‌های سینمایی  یا سریال‌های نمایش خانگی می‌توان زندگی واقعی مردم را دید؟ یا به قدری تلخ و چرک است که معدود آدم‌هایی آن را درک می‌کنند یا به قدری زندگی‌ها را لاکچری نشان می‌دهند که برای افراد بالانشین هم قابل باور نیست.
سینمای ما امروز در ژانر خانواده به تنها چیزی که نپرداخته، خانواده بوده و همیشه خانه و خانواده را سست و متزلزل نشان داده است.
فیلم‌های سینمایی خانوادگی در این سال‌ها فقط تلخ و بر‌اساس خیانت بوده که این نه‌فقط باعث فرهنگسازی نمی‌شود، بلکه باقیمانده فرهنگ شرقی و ایرانی را نیز از خانواده‌های ما خواهد برد.
تلویزیون نیز به تنهایی نمی‌تواند تمام بار ساخت فیلم و سریال را درباره خانه و خانواده به دوش بکشد و باید در این راه سینما و به‌تازگی شبکه نمایش خانگی را همراه خود داشته باشد. بارها گفته شده سینما به کلی در دهه گذشته از ساخت فیلم در ژانر خانواده عقب افتاده و مردم و مخاطبان کمتر فیلمی را به یاد دارند که به کانون گرم خانواده پرداخته باشد.
چند سالی است که شبکه نمایش خانگی بیشتر از سینما و تلویزیون مورد توجه قرار گرفته اما آخرین سریال یا اصلا سریالی که بر اساس خانواده و فرهنگ ایرانی ساخته شده باشد یا ندیده‌اند یا اصلا ساخته نشده است. تم و زمینه بیشتر فیلم‌های سینمایی و سریال‌های نمایش خانگی خیانت، جنایت و زندگی سست و بی‌محتواست. روابط نادرست در خانواده‌ها را به تصویر می‌کشند که فقط بنیان خانواده را نشانه گرفته و باعث ایجاد اختلاف و مقایسه نادرست در خانواده‌ها می‌شود. باید فکری عاجل برای تولید فیلم و سریال‌سازی در ژانر خانواده داشته باشیم در غیر این صورت اوضاع خوبی را برای آینده خانواده‌ها نخواهیم دید.
باید فیلمسازان و نویسندگان متعهد و معتقد را به کار بگیریم که به قیمت دیده شدن، پررنگ شدن خانه و خانواده را متزلزل نکنند و آینده زندگی ایرانی برایشان از اهمیت برخوردار باشد. سینماگرانی که به واقع متعهد باشند، نه این‌که فقط در زبان و اینستاگرام دم از خانواده و فرهنگ ایرانی بزنند.

منبع: ضمیمه چاردیواری روزنامه جام‌جم