وقتی از اکران و مخاطب خبری نیست، در شرکت‌ها و استودیوهای انیمیشن‌سازی ایران چه می‌گذرد؟

بله. این همکاری‌ها به دو شکل می‌تواند باشد یکی این‌که فیلمنامه، دکوپاژ، طراحی کاراکترها و سایر مقدمات فراهم شده‌باشد و فقط اجرای آنها را به شرکت‌های ایرانی بسپارند و شیوه دوم این است که شرکت‌های ایرانی در محتوای انیمیشن‌ها سهیم باشند. به‌عبارتی در شیوه دوم بر اساس قرارداد با کشورهای دیگر برای آنها صفر تا صد یک اثر را تولید کنیم. ما گرافیک خیلی خوبی داریم،‌ موسیقی فوق‌العاده‌ای داریم و داستان‌های جذاب و تازه که بسیاری از کشورها طرفدارش هستند.بسیاری از فیلم‌های برگزیده ایرانی را در جشنواره‌های کودک نگاه کنید، سلامت موضوعی دارند، خوش‌تکنیک هستند، موسیقی فوق‌العاده‌ای دارند، از مینیاتور و نقاشی و گرافیک و نگارگری ایرانی بهره برده‌اند و به همین دلایل خواهان دارند. درست است که در تمام جهان کمپانی‌های انیمیشن‌سازی اهداف خودشان را دنبال می‌کنند اما کم نیستند شرکت‌ها و تلویزیون‌هایی که به دنبال آثار سلامت هستند و ما می‌توانیم این آثار را به بازار انیمیشن صنعتی جهان عرضه کنیم.
همه اینها درست اما تا وقتی که سالی دو سه فیلم انیمیشن خوب و با کیفیت روی پرده سینما نداشته‌باشیم به نظر می‌رسد این صنعت رشد نکرده‌است!
دو سال گذشته اگر کرونا نبود، شما فیلم‌های خیلی خوبی روی پرده می‌دیدید. فیلشاه اثر موفقی بود و حالا شرکت سازنده فیلشاه دارد برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بچه زرنگ را می‌سازد. در یکی از شرکت‌های شهر کرمان یک فیلم سینمایی خیلی خوب در دست ساخت است که به زودی اطلاعاتش منتشر خواهدشد. برادران نکویی در حال تولید یک سریال خیلی خوب و حرفه‌ای برای کانون هستند، گروه سازنده بچه زرنگ در کنار ساخت انیمیشن سینمایی، سریال بچه‌زرنگ را می‌سازند و قرار است همزمان با آن لوازم جانبی این انیمیشن هم وارد بازار شود. اگر این صنعتی شدن نیست، پس چیست؟اگر کرونا اجازه می‌داد برنامه اکران‌ در سینماها درست پیش برود، شاهد چند فیلم سینمایی خیلی خوب بودید که در دنیا هم می‌درخشیدند. سینمایی فیلشاه به چند کشور فروخته شده و این اعتماد در بازار انیمیشن جهان به شرکت‌های ایرانی وجود دارد که هر شرکت ایرانی می‌تواند هر دو سال یک فیلم انیمیشن خیلی خوب تولید کند. این سرعت برای تولید انیمیشن بسیار خوب است، یعنی شرکت‌های ایرانی کنترل پروژه‌ها را دست گرفته‌اند، کار کردن با ابزار را خوب می‌دانند. شاید ۱۰ یا ۱۵ سال پیش هم فیلم سینمایی می‌ساختیم اما خطاهایی داشتیم اما حالا تولیدکننده جدی انیمیشن محسوب می‌شویم و با وجود همه مشکلات در حال رقابت هستیم؛ مشکلاتی مانند تحریم‌های مالی و ضعیف شدن اقتصاد کشور. با این همه تولید ادامه دارد و همین حالا در کانون، ۱۹ انیمیشن کوتاه در دست تولید است که به امید فروش‌های خارجی و حضورهای بین‌المللی و جوایز بین‌المللی با قدرت پیش می‌روند. مثلا هفته پیش انیمیشن «خرچنگ» خانم شیوا صادق‌اسدی ۵۰۰۰ یورو جایزه گرفت. کانون این جوایز را در اختیار انیمیشن‌سازها قرار می‌دهد که تولیدات بعدی را کلید بزنند.این خیلی مبارک است که انیمیشن ایران دارد برای کشورهای صاحب انیمیشن کار می‌کند اما به شرط آن‌که هوشمندانه پیش برویم، هدف داشته‌باشیم.
اما هنوز به صنعت سودآور، فرهنگ‌ساز و یک جریان فرهنگی تاثیرگذار در انیمیشن دست پیدا نکرده‌ایم.
برای این اتفاق نیاز به زمان داریم. کمپانی‌های مطرح جهان حداقل صدسال از ما جلوتر هستند و ما فقط ۱۰سال است که صنعتی‌شدن انیمیشن را جدی گرفته‌ایم.
امروز دنیای فناوری فرصت جهیدن و رشد سریع را فراهم می‌کند. شاید به جز زمان به چیزهای دیگری نیاز باشد.
دیگر دوره حمایت‌های مالی گذشته، تجربه نشان داده در هر زمینه‌ای پای پول و حمایت مالی دولتی به میان آمده و سرمایه تزریق شده، مسائل دیگری ایجاد شده‌است. تولیدکنندگان انیمیشن دنبال گرفتن بودجه نیستند، نیاز به زیرساخت‌های عرضه و نمایش آثارشان دارند تا چرخه صنعتی‌ شدن کامل شود و بتوانند خودشان پول در بیاورند. شاید تولیدکنندگان مستقل آثار کوتاه نیاز به حمایت داشته‌باشند چون فیلم کوتاه اکران ندارد، نمایش آثارشان سخت است و باید به جشنواره‌های جهانی راه پیدا کنند اما فیلم‌های سینمایی انیمیشن نیاز به فرصت خوب برای اکران دارند. کمی صبور باشیم تا فرصت‌های خوب اکران به انیمیشن ایران اختصاص پیدا کند، سالن‌های ویژه نمایش انیمیشن داشته‌ باشیم، مدارس بازگشایی شوند، سالن‌های مراکز دولتی فعال شوند، خانواده‌ها به سینماها بیایند و فیلم‌هایی که این روزها مراحل تولید را پشت سر می‌گذارند به اکران برسند، آن‌وقت خواهید دید جه اتفاقات خوبی در انیمیشن ایران رخ داده‌ است.