ناهید کیانی: سهمیه حق من بود، حالا فقط سکوی المپیک

این مدال تقدیم به مردم کشورم و شهدای بی‌ادعا

در وزن منهای ۵۷ کیلوگرم شاهکار کرد؛ ناهید کیانی. تلاش زیادی کرد اما سختی هم زیاد کشید. یک جورهایی انگاربار تکواندوی بانوان را به دوش می‌کشید. حالا اما خیالش راحت است.

کد خبر: ۱۳۱۷۱۳۹

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه جام جم، بلیت توکیو را در جیب دارد و می‌تواند امیدوار باشد
که در المپیک روی سکو قرار بگیرد. شاید خیلی‌ها بگویند که نباید ذهن او را درگیر کرد اما نه زمان زیادی تا شروع رقابت‌های المپیک باقی مانده و نه ناهید دختری است که از زیر کارهای سخت شانه خالی کند.

سهمیه مال من بود، حق من بود

«در زندگی یاد گرفته‌ام مصمم باشم و با اراده. من سهمیه المپیک را می‌خواستم و به خودم می‌گفتم که باید آن را بگیرم. باوری که به خودم داشتم خیلی کمک کرد. من می‌جنگم و برای کسب سهمیه هم جنگیدم. این سهمیه مال من بود، حق من بود. خیلی بی‌پروا بودم و در ذهنم فقط به گرفتن سهمیه فکر می‌کردم. خودم را در المپیک می‌دیدم و این اعتماد به نفس کمک بزرگی به من کرد. من حالا ترسی هم ندارم و فقط به المپیک فکر می‌کنم.»

رفتن روی سکو در المپیک؛ چرا که نه؟

«اصلا هدف همین است. کسب سهمیه خیلی خوب است و اصلا نمی‌توانم حسی که داشتم را توصیف کنم اما مطمئنم که رفتن روی سکو حس عجیب دیگری دارد. می‌خواهم تجربه‌اش کنم.»

این مدال و این سهمیه تقدیم به مردم و شهدا

«به دعا اعتقاد زیادی دارم. می‌دانم که دعای خیر خانواده‌ام و خیلی از مردم پشت سرم بود. اگر حتی یک نفر از این مدال و این سهمیه المپیک خوشحال شده باشد من از کارم راضی‌ام. اگر یک نفر از مردم کشورم به خاطر این اتفاق لبخند زده باشد من راضی‌ام. می‌خواهم از صمیم قلبم این مدال و این افتخار را تقدیم کنم به شهدای کشورم. آنها که باعث عزت و سربلندی این مملکت بوده و هستند و هیچ ادعایی هم نداشتند.»

ممنون خانم سرمربی

«از مهرو کمرانی سرمربی خوبم تشکر می‌کنم. زحمات زیادی برای من کشیده است. اینجا اصلا حس بدی وجود ندارد و قشنگ یک خانواده هستیم. یک تشکر هم باید بکنم از فدراسیون. انصافا بین ما و پسران هیچ فرقی نگذاشتند. تشکر ویژه هم از خانواده‌ام که همیشه پشتم بوده‌اند، حمایت کرده‌اند و از این گفته‌اند که ناهید برو جلو، حتما موفق می‌شوی. ممنونم. »