عایق صوتی که با قارچ درست شد!

به گزارش جام جم آنلاین و به نقل از ایسنا؛ عایق‌های صوتی در حال حاضر از مواد مصنوعی یا مبتنی بر مواد معدنی ساخته می‌شوند که هیچ یک از آنها به راحتی قابل بازیافت نیستند. فرآیندهای تولید آنها نیز اغلب چندان با محیط زیست سازگار نیست. در عوض، دانشمندان موسسه فناوری محیط زیست، ایمنی و انرژی "فرانهوفر"(Fraunhofer) در آلمان به دنبال "میسیلیوم"(mycelium) یا "جُلینه" رفتند.

در گیاه‌شناسی به توده‌ای از نخینه‌های یک قارچ، جُلینه یا میسیلیوم گفته می‌شود. جلینه بیشتر در زیر خاک قرار دارد ولی در قارچ‌های انگلی همچون سفیدک و کپک خاکستری، جلینه در خود گیاه و بیشتر در میان سلول‌های گیاه قرار می‌گیرد.

جلینه گاه به صورت حلقوی می‌روید و حلقه‌ای درست می‌کند که اصطلاحاً "حلقه پریان" نامیده می‌شود. این پدیده زمانی رخ می‌دهد که نخینه‌های قدیمی توسط خودکافت(اتولیز) بمیرند. از آنجا که نخینه‌های قدیمی بیشتر در میانه جلینه قرار دارند شکلی حلقوی به ‌وجود می‌آید.

"میسیلیوم" جزو گیاهی و رویشی قارچ است و از ساختارهای رشته‌ای مانند معروف به نخینه(Hyphae) تشکیل شده است. نَخینه که ریسه هم نامیده شده، رشته‌ای لوله‌ای‌شکل است که واحد ساختمانی همه قارچ‌ها به جز مخمرها و آکتینوباکتری‌ها است و توده‌های نخینه، جُلینه یا میسیلیوم نامیده می‌شود.

محققان آلمانی میسلیوم پرورش یافته در آزمایشگاه را برداشت کردند و سپس آن را به یک بستر متشکل از کاه، الیاف چوب و مواد زائد صنعتی در تولید مواد غذایی اضافه کردند. سپس این مخلوط به شکل دلخواه چاپ سه بعدی شد.

سپس نخینه‌ها در سرتاسر این ماتریس سه‌بعدی رشد کرده و آن را به یک ماده جامد پابرجا تبدیل می‌کنند. پس از رسیدن به این نقطه، مواد در کوره‌ای با درجه حرارت بالا خشک شده و قارچ از بین برده می‌شود تا رشد بیشتری نداشته باشد. نتیجه این کار، یک ساختار سلول باز متخلخل است که برای اهداف عایق صدا ایده آل است.

این مواد نه تنها به طور کامل از مواد تجدیدپذیر و قابل تجزیه بیولوژیکی ساخته شده‌اند که بعضی از آنها در غیر این صورت دور ریخته می‌شوند، بلکه به دلیل بکارگیری روش چاپ سه بعدی، می‌توان آنها را با ساختارهای داخلی بهینه شده برای جذب بیشتر صدا نیز تولید کرد. محققان می‌گویند تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود کدام ساختار بدین منظور بهتر کار می‌کند.