ناپدید شدن مونولیت اسرارآمیز صحرای یوتا+عکس

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از زومیت، کشف مونولیت نقره‌ای‌رنگ بسیار براق در یکی از درّه‌های کم‌عمق صحرای سرخ یوتا گمانه‌زنی‌های زیادی در فضای مجازی به‌وجود آورده بود و حتی برخی ماجراجویان و کوه‌نوردان هم سعی کردند خود را به محل نصب آن برساند. حال خبر می‌رسد که این مونولیت مرموز همان‌طور‌که به‌طرز مشکوکی از صحرا سر درآورده بود، بدون به‌جا‌گذاشتن نشان و ردپایی ناپدید شده است.

 

به‌گفته‌ دفتر مدیریت زمین‌های یوتا، این مونولیت روز جمعه در زمانی نامشخص از محلی برداشته شده است که در آن گذاشته شده بود. در بیانیه رسمی این اداره آمده است:
طبق گزارش‌های معتبر، سازه‌ای که به‌صورت غیرقانونی نصب شده بود و از آن به‌عنوان «مونولیت» نام برده می‌شد، از اراضی عمومی اداره مدیریت زمین‌های یوتا برداشته شده است... ازآنجاکه این سازه جزو اموال خصوصی محسوب می‌شده، دفتر مدیریت زمین‌های یوتا نقشی در برداشتن آن ایفا نکرده است.
مأموران اداره ایمنی عمومی یوتا این مونولیت ۳/۶ متری را اولین‌بار ۱۸ نوامبر (۲۸ آبان) کشف کردند. آنان به‌همراه بالگرد در حال سرشماری هوایی گوسفندهای بزرگ‌شاخ منطقه در جنوب‌شرقی یوتا بودند که متوجه شیء براقی شدند. بِرت هاچینگز، خلبان بالگرد، در‌این‌باره به شبکه محلی کی‌اس‌ال تی‌وی، از زیرمجموعه‌های شبکه تلویزیونی CNN گفت:
درحالی‌که مشغول پرواز بر فراز این شیء براق بودیم، یکی از زیست‌شناسان حاضر در بالگرد متوجه‌اش شد و با هیجان گفت «بایست بایست... برگرد آنجا چیزی است که باید نگاهی به آن بیندازیم».
آنچه در میان صخره‌های سرخ‌رنگ خودنمایی می‌کرد، مونولیت یا تک‌سنگ نقره‌ای بسیار براقی بود. هاچینگز حدس زد بلندی آن را بین ۳/۳ تا ۳/۶ متر اعلام کرده بود. او به کی‌اس‌ال تی‌وی گفت به‌نظر نمی‌رسید این شیء تصادفا روی زمین افتاده باشد؛ بلکه کاملا کاشته شده بود. این خلبان بالگرد افزود تصور می‌کند مونولیت کار جنبش هنری موج نو یا یکی از هواداران فیلم سینمایی «۲۰۰۱: ادیسه فضایی» بوده باشد. مونولیت پرابهت و سیاه‌رنگ فیلم مشهور استنلی کوبریک یکی از عناصر اصلی این فیلم سینمایی بود.
با این‌حال، اداره امنیت عمومی یوتا در بیانیه‌ روز دوشنبه هفته گذشته‌اش اعلام کرد نصب هرگونه سازه یا اثر هنری به هر عنوانی در اراضی عمومی دولت فدرال غیرقانونی است. همچنین، مقام‌ها محل نصب این مونولیت را نیز فاش نکردند؛ چرا‌که بیم آن می‌رفت بسیاری از افراد ماجرا تصمیم بگیرند خودشان به محل نصبش بروند و باتوجه‌به ناهمواری راه‌های منتهی به مونولیت، گم شوند و بعدا به نجات نیاز پیدا کنند.
افشانشدن محل دقیق مونولیت از حدس‌و‌گمان‌های کاربران اینترنتی مانع نشد. مختصات GPS محل مونولیت در شبکه اجتماعی رِدیت دست‌به‌دست می‌گشت؛ ولی هیچ‌کدام از کاربران نتوانستند صحت آن را تأیید کنند. به‌گفته سه نفری که به محل نصب مونولیت رفته‌اند، برای رسیدن به محل نصب آن باید شبانه‌ رانندگی می‌کردند و با عبور از مسیری ناهموار و سنگلاخی خود را به محل نصب مونولیت می‌رساندند. دست‌کم یک نفر از این افراد ماجراجو در ابتدا راهش را گم کرد؛ ولی به‌گفته این ماجراجوان، حتی اگر مونولیت کار موجودات فضایی نبوده باشد، بازهم سفر سخت و پرمخاطره‌ این‌چنینی ارزشش را داشت.

 

دیوید سوربر ۳۳ ساله، افسر سابق ارتش آمریکا، یکی از اولین کسانی بود که شخصا خود را به مونولیت رساند و مختصات دقیق محل نصب مونولیت را تأیید کرد. سوربر پس از اینکه توانست درستی مختصات را تأیید کند، نتیجه یافته‌های خود از بازدید محل مونولیت را با کاربران ردیت به‌اشتراک گذاشت. ازجمله یافته‌های سوربر این بود که مونولیت آهن‌ربایی یا مستحکم نبود؛ بلکه بیشتر شبیه جعبه مقوایی بود. او همچنین دستورالعمل‌های گام‌به‌گامی برای رانندگی تا محل مونولیت به‌اشتراک گذاشت.
سوربر در ایمیلی به CNN گفت:
نهایتا چه این مونولیت کار موجودات فضایی بوده یا جنبه هنری داشته باشد، فرصتی برای هزاران نفر فراهم کرد تا دوباره بر سر موضوعی مثبت گردهم بیایند. این ماجرا انحراف مناسبی از تمام اتفاقات ناخوشایند و منفی بود که در سال ۲۰۲۰ تجربه کردیم.
پس از اعلام خبر گم‌شدن مونولیت، اداره امنیت عمومی یوتا در پستی اینستاگرامی به آن واکنش نشان داد و گفت: «تقریبا به همان سرعتی که ظاهر شده بود، ناپدیده شد.» مقام‌های اداره امنیت عمومی در‌ادامه پست به شوخی نوشتند: «حدس می‌زنیم برداشتن مونولیت کار موجودات فضایی بوده باشد!»
دیوید سوربر، افسر سابق ارتش آمریکا، از اولین کسانی بود که خود را به محل مونولیت در صحرای سرخ یوتا رساند
نحوه نصب بی‌سروصدای مونولیت خودش راز سربه‌مُهری بود که حالا با ناپدیدشدن ناگهانی مونولیت هیچ‌گاه روشن نمی‌شود. ستوان نیک استریت، سخن‌گوی اداره امنیت عمومی یوتا، درباره نصب مونولیت گفته بود این شیء کاملا در سنگ فرورفته بود. او بیان کرد:
کسی وقت گذاشته بود و با نوعی ابزار برش سنگ و بتن یا ابزارآلات دیگر گودالی با ابعاد دقیق در زمین حفر کرده و مونولیت را داخلش گذاشته بود. این موضوع واقعا عجیب است. البته جاده‌هایی در نزدیکی محل مونولیت وجود دارد؛ ولی حمل ابزارآلات برش سنگ و ورقه‌های فلزی با ابعاد ۳/۵ متری به چنین نقطه‌ی دورافتاده‌ای واقعا شگفت‌انگیز است.
درحالی‌که گمانه‌زنی‌ها درباره ماهیت این مونولیت اسرارآمیز ادامه داشت، بسیاری حدس می‌زدند این سازه اثری هنری است. به‌عقیده کارشناسان هنری، سازه ذکرشده به آثار مجمسه‌ساز مینیمالیست، جان مک‌کراکن، شباهت زیادی داشت که خودش از علاقه‌مندان داستان‌های علمی‌تخیلی بود. مک‌کراکن در سال ۲۰۱۱ در گذشت. بااین‌حال، پاتریک، پسرش، هفته گذشته در گفت‌وگو با نیویورک‌تایمز اعلام کرده بود پدرش در سال ۲۰۰۲ به او گفته بود می‌خواهد برخی از آثار هنری‌اش را در مکان‌های دورافتاده بگذارد تا بعدها کشف شوند.
دفتر مدیریت زمین‌های یوتا اعلام کرده است درباره ناپدید‌شدن این مونولیت تحقیق نمی‌کند؛ چون کلانتری‌های محلی به جرایم مرتبط به اموال خصوصی باید رسیدگی کنند. تا‌به‌حال، مقام‌های دفاتر کلانتری سن‌خوان و گراند کانتی، نزدیک‌ترین حوزه‌های کلانتری به محل نصب مونولیت، درباره این موضوع اظهارنظری نکرده‌اند.
شب گذشته، سوربر پس از اعلام خبر ناپدید‌شدن مونولیت در استوری اینستاگرامی نوشت: «مونولیت ظاهرا گم شده است. گمان می‌کنم طبیعت دوباره به همان حالت دست‌نخوردگی خود بازگشته باشد.»