کودک خود را حرف شنو بار بیاریم

چگونه بچه ای حرف گوش کن داشته باشیم؟

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از هنر زندگی ، کودک حرف شنو چگونه کودکی کیست؟

آیا حرف شنو بودن کوک به معنای کودک مطیع و رام است؟

امروزه با توجه به تغییر سبک زندگی خانواده ها و در دسترس بودن ابزار های ارتباطی و شبکه های مجازی، شاهد تغییر رفتار و علایق کودکان نسبت به زمان گذشته هستیم. این تغییر رفتار در کودکان امروزی سبب به بوجود آمدن مشکلاتی از جمله حرف نشوی کودکان از والدین می شود.

گوش ندادن کودکان به حرف های والدینشان دلیل های زیادی دارد که از جمله آنها می توان به تحت تاثیر قرار گرفتن آنان از شبکه های اجتماعی، کانال های ماهواره ای یا در اثر مبتلا بودن کودکان به بیش فعالی، اتوسیم یا اختلالات رفتاری باشد. حرف شنو نبودن کودکان اگر از یک حدی فراتر رود نیاز به درمان و توجه کامل والدین دارد.

چگونه کودک حرف شنو داشته باشیم

ژان ژاک روسو در این خصوص رهنمودی دارد شاید این سخن در نگاه اول چندان خوشایند نباشد اما برای داشتن کودکانی حرف شنو میتوانیم آنها را در موقعیت هایی دشوار که ناشی از حرف گوش نکردنشان باشد قرار دهیم، بعنوان مثال اگر بطور مرتب بخواهیم با کودکان خود در خصوص استفاده از لباس گرم به مشاجره بپردازیم در نهایت ممکن است نه تنها به مقصود خود نرسیم بلکه حالتی از لجبازی و سرکشی را در آنها تقویت کنیم حال آنکه اگر اجازه دهیم آنان با عواقب ناشی از حرف گوش نکردن روبرو شوند ممکن است در دراز مدت به نتایج بهتری دست پیدا کنیم. اگر به کودک یاد آوری کنیم که درد و رنج اکنون خود در اثر بیماری سرماخوردگی ناشی از حرف گوش نکردن در چند روز قبل و نپوشیدن لباس مناسب است احتمال آنکه در مراتب بعدی کودک به درجات بالاتری از فرمانبرداری و حرف گوش کردن برسد بالاتر است.

چه موقع از روش فوق میتوانیم استفاده کنیم

البته آنچه ذکر شد تنها در مواردی صدق می کند که صدمات احتمالی کودک به خود و یا دیگر کودکان محدود و کنترل شده باشد، در مواردی که نافرمانی کودک به میزانی باشد که بیم خطرات و آسیب های جدی وجود داشته باشد استفاده از خدمات مشاوره گریز ناپذیر است.

لزوم تغییر در نگرش و دیدگاه ها

آنچه که توجه به آن برای والدین لازم و ضروری به نظر میرسد، آنست که امروز دیگر انتظار داشتن کودک کاملا مطیع و فرمانبردار در حقیقت انتظاری نابجا ست، علاوه بر اینکه این امر عملا امکان پذیر نیست اصرار بر انجام آن میتواند صدماتی جدی به روابط کودک و والدین درآینده وارد کند.

باید به خاطر داشته باشیم که خاطرات دوران کودکی جزئی مهم از خاطرات در کل دوران زندگی هر شخصی هستند، خاطرات دوران کودکی قسمتی مهم از آن چیزی هستند که در آینده ضمیر ناخودآگاه کودک ما را می سازند.

بیگمان هیچکدام از ما دوست نداریم کودکانی فاقد اعتماد به نفس داشته باشیم اینگونه کودکان مشکلاتی جدی در خصوص ساختن زندگی و آینده خویش خواهند داشت. نوجوان و یا جوانی که دوران کودکیش پر از خاطرات تحکم آمیز پدر و مادر خود باشد یقینا نمی تواند ادعا کند دوران کودکی خوبی را پشت سر گذارده است.

افرادی که دوران کودکی مناسبی را پشت سر نگذارده باشند با انواع مشکلات در آینده مواجه خواهند بود بهترین دلیل برای صحت این ادعا میتواند رجوع به دوران کودکی خودمان باشد، بیگمان هیچکدام از ما نمی توانیم تاثیراتی که کودکی ما در شکل دهی به زندگی آینده ما داشته است را انکار کنیم.

ذهن خود را از پیش داوری ها پاک کنیم

برای داشتن کودک حرف شنو قبل از هر چیز لازم است ذهن خود را از هرگونه پیش داوری و باورهایی که در صحیح بودن آنها تردید وجود دارد پاک کنیم لازم است این نکته را در نظر داشته باشیم که این ما هستیم که کودک خود را وارد این جهان خاکی با تمامی دشواریها و نا ملایمت هایش کرده ایم ما در مقابل کودک خود مسئول هستیم و می بایست در برابر وی رفتاری شایسته از خود نشان دهیم نمی توانیم انتظار داشته باشیم صاحب کودکانی باشیم که مطیع و فرمانبردار و رام باشند این انتظاری بیهوده است حرف شنو بودن کودک معنایی متفاوت از این مفاهیم دارد.

وقتی کودک سخت مشغول انجام کاری است بهتر است به او دستور ندهید 

نکته بعدی که می بایست به آن اهمیت بدهیم آن است که آنچه که ما علاقمند به آن هستیم لزوما مسائلی نیستند که کودک ما نیز علاقمند به انجام آن باشد ابتدا باید از صحت و سقم درخواست هایی که از کودک خود داریم اطمینان کامل داشته باشیم بعنوان مثال کودکی که در طول روزهای متمادی در محیط بسته آپارتمان حبس بوده است و به دلیل مشخصات زندگی های شهری کمتر موفق به دیدار همسالان خود میشود زمانی که همسالان و سایر کودکان فامیل را می بیند طبیعی ست که میل به بازی و انجام جنب و جوش با آنها را داشته باشد البته این احتمال هست که سر و صدای ناشی از بازی کودکان برای ما بزرگسالان ناخوشایند باشد بنابراین از کودک خود خواهیم خواست که سر و صدا نکند و همچون ما بزرگسالان بر روی مبل نشسته و در خصوص اقتصاد یا مسائل سیاسی به بحث و گفتگو بنشیند.

احتمالا زمانی که وی این درخواست ما را اجابت نمی کنند بسیار متعجب میشویم و آنرا به حساب این می گذاریم که کودک حرف شنو نداریم حتی شاید لازم بدانیم به یک مشاور روانشناس مراجعه کنیم.

البته در خصوص مراجعه کردن به یک مشاور ما نیز با شما هم عقیده هستیم ولی در این مورد و یا مواردی مشابه این بیشتر باید در مورد بهبود و ارتقاء رفتار خودمان به مشاور مراجعه کنیم.