جولان گرانی در پاساژ های لاکچری / اجاره هایی که از جیب مشتری پرداخت می شود

به گزارش جام  جم آنلاین، رقابت برای عرضه نزد مغازه داران زیاد است. یکی کارهایش را از استانبول می آورد و دیگری از ایتالیا. لوکس بودن و برند بودن از ویژگی های بارز اجناس این مرکز خرید است. طبیعتا خانواده ای با سطح درآمد پایین برای خرید گذرشان به اینجا نمی افتد مگر اینکه بخواهند برای وقت گذرانی سری به اینجا بزنند و فقط نظاره گر ویترین هایی باشند که اجناس درون آنها قیمتی سرسام آور دارند. تقلبی یا غیرتقلبی همه اجناس به عنوان برند معرفی می شوند. ردیفی از مشهورترین برندها نیز ورد زبان فروشندگانی است که جنس به مشتری عرضه می کنند. از انواع پالتو گرفته تا کیف و کفش و ساعت و سایر لباس های مجلسی و غیرمجلسی و حتی اکسسوری های غیرضروری.

حتی کافی شاپ مستقر در این مرکز خرید قیمت بالاتری نسبت به سایر کافی‎شاپ ها دارد.

گران فروشی در این مرکز خرید آنچنان به موضوعی عادی تبدیل شده که کسی به آن اعتراض نمی کند. حتما این جمله را بارها شنیده اید:‌«فروشنده ها باید کرایه مغازه خود را دربیاورند». بله، درست است. خوب می دانیم رهن و اجاره یک باب مغازه حتی با متراژ کم در یک مرکز خرید مطرح چه هزینه سنگینی دربردارد. این هم درست است که برخی از مغازه ها واقعا اجناسی با کیفیت بالا و برندهای مشهور می فروشند اما باز هم دلیل نمی‎شود تا گران‎فروشی به اوج برسد. البته برخی از فروشنده‎ها با استفاده از شرایط موجود و به کار بردن دم دستی‎ترین و نخ‎نماترین بهانه‎ها گران فروشی خود را توجیه می کنند. کار غیرقانونی آنها فقط به همین جا خلاصه نمی شود. آنها جنسی را که قبلا به یک قیمت دیگر عرضه می‎کرده‎اند اکنون با قیمت بیشتری به فروش می‎رسانند. بهانه‌شان هم قیمت بالای ارز و تحریم‎هاست و اصلا هم چیزی از این نمی گویند که چرا باید تلافی همه اینها را با گران فروشی سر مشتریان دربیاورند.

افزایش 2 برابری

وارد مغازه که می شوی پیش از هر چیز دکور خلاقانه و البته عجیب آن جلب توجه می کند. بعد نگاهت کشیده می شود روی انواع کفش‎ها اسپورت. خوب یادمان است که قیمت یک جفت کتانی خاص را همین چند سه هفته پیش از فروشنده پرسیدیم و او هم گفت 400 هزار تومان. حالا همان کتانی شده 800 هزار تومان. هیچ مارک و برندی هم روی آن نیست. دو برابر کردن قیمت یک جفت کتانی به هنر فروشنده‎هایی تبدیل شده که بهانه‎های مختلفی برای این گران‎فروشی غیرقانونی دارند. مانعی هم در برابر خود نمی بینند چون در اینجا هیچ تعرفه ای هم وجود ندارد. فرد به بهانه اینکه جنس از ایتالیا و ترکیه می‎آورد قیمتی برای خود تعیین می کند. شاید هم اصلا ترکیه و ایتالیایی در کار نباشد، شاید همه اینها جنس هایی چینی هستند که به قیمت نازلی خریداری کرده‎اند و چون طراحی خاص و ظاهری پررنگ و لعاب دارند می توانند به عنوان برند به ما معرفی کنند.

پرداخت 800 هزار تومان برای کفشی که تا همین سه هفته پیش 400 هزار تومان بود یعنی اینکه شما به معنای واقعی کرایه مغازه‎ای را می‎پردازید که هرگز اجاره نکرده‎اید. اما این چرخه آنقدر تکرار شده که حالا دیگر اتفاقی عادی محسوب می‎شود. در واقع شما با خرید از این مرکز معروف در واقع خرید نمی‎کنید، اجاره مغازه یکی دیگر را پرداخت می کنید و لابد هم از خریدتان خیلی راضی هستید چون برند معروف فلان کشور است! این فروشنده‎ها نیز اجازه دارند سر شما را به راحتی کلاه بگذارند، جنس تقلبی به عنوان برند به شما بفروشند و قیمت آن را هر طور که خواستند تنظیم کنند.

شما وقتی از کنار مغازه‎ای رد می شوید طبیعتا وارد آن نمی شوید که از فروشنده بپرسید اجاره آنجا چقدر است تا آن را بپردازید. اما به صورت غیرمستقیم این اتفاق هزاران بار در مراکز خرید می‎افتد. در طول روز هزاران نفر به جای اینکه به صورت واقعی خرید کنند، به صورت غیرمستقیم اجاره مغازه یکی دیگر را می‎پردازند. مثلا پالتویی را که قیمت واقعی‎اش نباید بیشتر از 400 هزار باشد به قیمت 800 هزار تومان می‎خرند و 400 هزار تومان اضافه می پردازند، مبلغی که بدون دلیل منطقی به جیب فروشنده می رود و هیچکس هم از این اتفاق غیرقانونی به جز خود فروشنده با خبر نیست.

گران و بی‎کیفیت

جنس پالتو جوری است که این اطمینان وجود دارد در مترو و در ازدحام جمعیت یا پاره می‎شود یا با توجه به جنس آن قطعا رویش خط می‎افتد! با کوچک‎ترین لمس متوجه می‎شوید چقدر بی‎کیفیت است و چقدر عمر کوتاهی دارد و با یک بار شستن منهدم تار و پود پارچه بی‌کیفیتش از هم می‌پاشد. این پالتو نه تنها بی‎کیفیت است که کارایی چندانی هم ندارد و قرار نیست در سرمای زمستان کسی را در برابر سرما حفظ کند. فروشنده می‌گوید این کارها را در رگال تخفیف ویژه گذاشته است. تخفیف ویژه یعنی اینکه قبلا 650 هزار تومان بوده‎اند و اکنون 200 هزار تومان کمتر از قیمت واقعی به فروش می‎رسند. فروشنده می‎گوید این پالتو «کار ترک است». این جمله «کار ترک است» ورد زبان بسیاری از فروشنده‎ها و صاحبان مغازه‎هاست. انگار همگی دسته‎جمعی هر هفته می‎روند ترکیه و کلی اجناس ترک با خودشان می‎آورند. هر چند حتی اگر ترک هم باشند این ترک بودن ضامن کیفیت آنها نیست. گرانی و بی‌کیفیتی دو چیزی است که با هم ترکیب شده و فروشنده این ترکیب را با هم به فروش می‎رساند. امسال در میان اجناس مختلفی که در مراکز خرید اعم از پوشاک و لباس عرضه می‎شوند انواع پالتو و قیمت‎های عجیبشان جایگاه خاصی دارند. مشکل این نیست که چون برند هستند باید قیمت بالایی داشته باشند، مشکل این است که جنس صد در صد تقلبی محسوب می شوند اما باز هم خریدار دارند. اکثر مشتریان به دنبال لباس، کیف و یا کفش خاصی هستند که کسی دیگر نداشته باشد. در میان انبوه بنجل هایی که به عنوان برند عرضه می شود آنها می توان چیزی مطابق سلیقه خود پیدا کنند.

جولان گرانی

بی‎کیفیتی واقعا مسئله مهمی در مراکز خرید است. این بی‎کیفیتی تمام اجناس را دربرمی گیرد. حتی با یک نگاه هم می توان متوجه شد با چه اجناسی روبرو هستیم. قیمت بالای لباس های مهمانی و مجلسی و شومیزها هم بخش دیگر ماجراست. قیمت برخی از اجناس آنچنان بالاست که حتی ارزش نگاه کردن هم ندارند.

آنچه که در این مراکز خرید واضح به نظر می رسد این است که نظارت و کنترل چندان دقیقی بر روی این گران فروشی ها وجود ندارد. اجناس بی کیفیت و درجه سه چینی به عنوان برندهای مشهور اروپایی در مغازه های لوکس با قیمتی گزاف به فروش می رسد. هنوز هم فروشنده ها گران فروشی می کنند، هنوز هم خریداران اجاره مغازه دیگران را می پردازند و هنوز هم نظارت دقیقی بر روی این مسئله وجود ندارد.

برای اطلاع‌رسانی درباره گران‌فروشی، احتکار یا امتناع از عرضه کالا می‌توان با سامانه ۱۲۴ سازمان صنعت و معدن و تجارت نیز تماس گرفت. در این سامانه تماس‌گیرنده با اپراتور صحبت می‌کند یا باید پیغام بگذارد. برای ارائه گزارش تخلف به این سامانه به نشانی دقیق فروشگاه متخلف ازجمله منطقه شهرداری، خیابان اصلی، کوچه، پلاک و نام فروشگاه نیاز است. پس اگر با گران‌فروشی مواجه شدید نشانی دقیق و نام فروشگاه را به خاطر بسپارید. اطلاع‌رسانی به این سامانه از طریق پایگاه اینترنتی ۱۲۴.ir و اپلیکیشن آپ نیز ممکن است.