مگر می‌شود از این تیم راضی بود؟!

اما کی؟ پرسپولیس با کالدرون و این همه بازیکن اسمی چه زمان روی غلتک خواهد افتاد؟ آیا با این تعداد باخت می‌توان قهرمان لیگ برتر شد؟ نگرانی هواداران پرسپولیس هم همین است. تیمشان برخلاف چهار فصل اخیر شخصیت برنده بودن را کنار گذاشته و خیلی راحت می‌بازد؛ چه در خانه و چه بیرون از خانه.
فصل گذشته تنها باخت پرسپولیس در هفته هفدهم رقم خورد؛ مقابل فولاد در خوزستان. همان دیداری که پرسپولیسی‌ها کلی بحث داشتند روی داوری بازی و معتقد بودند هر دو گل فولاد مشکوک بود. با این حال تیم افشین قطبی اولین و آخرین باخت پرسپولیس در لیگ هجدهم را به این تیم تحمیل کرد. با وجود تنها یک باخت در 30 بازی، پرسپولیس در پایان فقط با 2 امتیاز اختلاف قهرمان فصل شد.
در لیگ هفدهم هم تیم برانکو عادت به باختن نداشت. پرسپولیس دو فصل پیش، فقط یک بازی را در نیم‌فصل اول واگذار کرد که با نتیجه یک بر صفر مقابل پیکان بود؛ باختی عافلگیرکننده از جنس همان باخت‌هایی که تمام بازی دست پرسپولیس بود اما یک توپ وارد دروازه‌اش شد و نتیجه را به نفع تیم حریف تغییر داد.
همان فصل، پرسپولیس در دور برگشت، مقابل استقلال، سایپا و ذوب‌آهن نتیجه را واگذار کرد، اما این باخت‌ها در شرایطی رقم خورد که پرسپولیس تقریبا هیچ تعقیب‌کننده‌ای در صدر جدول نداشت و می‌توانست حتی قبل از سال جدید و در اسفند قهرمانی خود را مسجل کند. در واقع جز بازی با استقلال که با تک گل وریا غفوری به نفع آبی‌ها تمام شد، دیگر باخت‌های پرسپولیس زمانی بود که این تیم از انگیزه کافی برای بردن برخوردار نبود، اما در همین شرایط هم تعداد باخت‌های این تیم از عدد چهار فراتر نرفت.
برگردیم به سال اولی که پرسپولیس با برانکو قهرمان لیگ برتر شد؛ فصل 96-1395. قرمزها در نیم‌فصل اول لیگ شانزدهم فقط یک بار طعم شکست را چشیدند، آنهم در اصفهان و در مصاف با ذوب‌آهن. پرسپولیس در نیم‌فصل دوم هم سه باخت داشت، یکی به استقلال در هفته 21؛ یکی مقابل صنعت نفت در هفته 25 و دیگری هم مقابل سیاه‌جامگان در هفته آخر و در شرایطی که پرسپولیس قهرمانی‌اش مسجل شده بود.
برانکو در لیگ پانزدهم هم، برای یک فصل کامل هدایت پرسپولیس را برعهده داشت؛ همان فصلی که آنها با تفاضل گل، قهرمانی را به استقلال خوزستان واگذار کردند. در لیگ پانزدهم پرسپولیس بدترین شروع تاریخ خود را با مربی کروات تجربه کرد و در شش هفته نخست چهار بار شکست خورد. اما همان تیم که تا رده پانزدهم جدول هم پائین رفته بود در ادامه، 20 هفته متوالی نباخت تا تبدیل شود به مدعی نخست قهرمانی. تنها باخت بعدی پرسپولیس در لیگ پانزدهم مقابل نفت در هفته بیست و هشتم بود که باعث شد قرمزها قهرمانی را از دست بدهند.
اما تیم این فصل کالدرون، حتی به نیم‌فصل اول برانکو هم که تا هفته یازدهم چهار شکست در کارنامه داشت، شباهتی ندارد. این تیم نه در گلزنی بهترین است و نه در دفاع، بی‌نقص عمل می‌کند. جای خالی کمال کامیابی‌نیا هم در هافبک دفاعی هنوز خالیست. به همه این نقاط ضعف باید ترکیب‌های پر تغییر کالدرون را هم اضافه کرد. مربی آرژانتینی هنوز تیمش را نشناخته و حالا در شرایطی شعارهای هواداران در تشویق برانکو، از روی سکوها شنیده می‌شود، باید خودش و تیمش را از این شرایط نامطلوب خارج کند. آیا پرسپولیس، با وجود تحمل چهار شکست در 11 بازی، می‌تواند دوباره در قامت یک مدعی ظاهر شود؟

رضا پورعالی

ورزش