خیّرانِ بی نام و نشان

برخلاف تصور برخی‌ها، دست این زوج نیکوکار نه در بودجه دولتی است و نه از جای خاصی حمایت می‌شوند. هرچه که خیرات می‌کنند، همه از مال و اموال و درآمد شخصی خودشان است که چشم دنیایی خود را به روی آن بسته‌اند. آنها می‌گویند: «نعمتی که در اختیارمان قرار گرفته، از آن خداست و کسانی که باید از این انفاق بهره‌ ببرند، نیازمندان و بدهکاران هستند. در آموزه‌های دینی و اخلاقی توصیه شده که انفاق باید با طیب خاطر و برای به دست‌ آوردن رضای خدا صورت گیرد. بنابراین همیشه سعی کرده‌ایم بدون روبه‌رو شدن با افراد درمانده و نیازمند یا حتی به خاطر سپردن کمک‌هایمان، ببخشیم و بگذریم.»
چشمه‌ای از دریای نیکوکاری
کمک‌های این زوج نیکوکار البرزی حد و مرز ندارد و شامل همه‌جور آدمی شده است. هزینه تمام این نیکوکاری‌ها از موسسه خیریه‌شان به نام «فردوس برین» تامین می‌شود. از زندانی و اعدامی بگیرید تا کاسبکاران درشت و حتی دستفروش‌ها. از هنرپیشه تلویزیونی که در تامین هزینه درمانش مانده بود تا زوج جوانی که گرفتار چند میلیون تومان برای شروع زندگی مشترکشان بودند. از نوجوان 17 ساله‌ای که در زمین فوتبال مرتکب قتل شد و روزهای سیاه زندگی‌اش را می‌شمرد تا بالای طناب دار برود تا پدر پنج دختربچه ایلامی که به خاطر قتل پسرعمویش در انتظار قصاص بود.
آنها حتی زندانیان غیرایرانی را هم فراموش نکرده بودند. وقتی ماریای فرانسوی، 17 سال پیش، دختر همسایه‌شان را کشت و دادگاه حکم قصاص برایش صادر کرد، در خواب هم نمی‌دید حکم آزادی‌اش را این زوج البرزی با پرداخت دیه به خانواده مقتول، مهر و امضا کنند.
زلزله کرمانشاه که آمد، خیلی‌ها رفتند و عکس و فیلم گرفتند تا نامشان را بر سرزبان‌ها بیندازند، اما این زوج البرزی، بی‌سروصدا و بدون دوربین و عکاس، حدود 150 کانکس و سرویس بهداشتی و حمام موقت با پرداخت 200 میلیون تومان خریدند و به زلزله‌زده‌‌ها تحویل دادند. سیل‌زده‌ها هم از تیررس نگاه این زوج دور نماندند. علاوه بر 200 میلیون کمک به سیل‌زدگان استان گلستان، سه محموله لوازم و نیاز‌های عمومی به ارزش 300 میلیون تومان برای سیل‌زدگان پلدختر و لرستان تهیه کردند و فرستادند.
حمایت مالی صد میلیون تومانی از هزینه درمان یک‌بازیگر مطرح تلویزیون، پرداخت 23 میلیون تومان هزینه شیمی‌درمانی یک پدر جوان، حمایت مالی از یک بیمار ریوی و پرداخت ماهانه یک میلیون تومان هزینه دارو برای او،تنها گوشه‌ای از کارهایی است که این زوج البرزی برای حمایت از مستمندان انجام داده‌اند.
پناه زندانیان بی‌پناه
زندانیان یکی از مهم‌ترین قشرهایی بودند که این زوج خیر به آنها توجه داشتند. به گفته آنها، چون زندانیان از سوی خانواده و آشنایان خود طرد می‌شوند، یارو یاور دیگری ندارند و نباید آنها را تنها گذاشت.
از نمونه زندانیانی‌که این زوج نیکوکار به آنها توجه داشتند، تعداد زیادی از مردان بدهکار بودند که به خاطر نفقه و مهریه زندانی شده بودند، چوپانی که به دلیل گم شدن یک گوسفند با یکی از روستاییان درگیر و به پرداخت هشت میلیون و 400 هزار تومان جریمه محکوم شده بود، تخمه‌فروش دوره‌گردی که بدهی سه میلیون و 200 هزار تومانی‌اش، زندگی را برایش جهنم کرده بود، مرد افغانستانی که 760 هزار تومان به طلبکارش بدهکار بود، کمک مالی به زن بارداری که از شدت فقر یک جفت گوشواره دزدید و پس از زایمان در زندان با کودک شیرخواره‌اش تنها مانده بود و... از جمله افرادی بودند که این دو نیکوکار، ضامن آزادی‌شان شد.
مرد خیر البرزی در پایان صحبت‌هایش می‌گوید: هرانسانی برای رسیدن به آرامش درون، راه و روشی دارد. ما نیز افتخار می‌کنیم که در این 17 سال، با انجام کارهای خیر توانسته‌ایم به آرامش درون که هدفمان بوده است، دست پیدا کنیم. خدا را شاکریم که ما را لایق دانسته تا همراه همسرم اموالمان را صرف محرومان و زندانیان‌کنیم.