این فوتبال سیاسی زشت!

بازی با بحرین حتی اگر تشریفاتی هم باشد برای ملی پوشان و مردم ایران از اهمیت زیادی برخوردار است. انگار که بردن آنها شبیه یک کار واجب شده که اگر نبریم می‌شود گناه. شاید همه چیز به همان شب لعنتی برگردد. همان شبی که آنها با پرچم عربستان دور افتخار زدند.
همان شبی که مانع از این شدند تا ایران به جام جهانی برسد و همان شبی که حرکات‌شان بدجور روی اعصاب رژه رفت. پس از آن چندبار بحرین را بردیم. حتی یک بار شش‌تایی‌شان کردیم اما تا به حال موفق نشده‌ایم در خانه‌شان آنها را شکست بدهیم. این‌بار می‌خواستیم تاریخ سازی کنیم. با ویلموتس. با سرمربی ای که زیاد علاقه‌ای به فوتبال دفاعی ندارد و همیشه گفته هدفم این است: حمله و حمله. اما ویلموتس احتمالا شناخت زیادی از تیم بحرین نداشت. تیمی که سبک فوتبال بازی کردنش با تیم‌های قوی شهره است؛ ضدفوتبال یا در اصطلاح خودمان: فوتبال بحرینی! آنها که هلیو سوسا، شاگرد کارلوس کی‌روش را روی
نیمکت شان داشتند جنگ روانی را هم از همان ابتدای بازی آغاز کردند، زمانی که سرود ایران در حال پخش بود و هواداران آنها با سوت‌های ممتد به بازیکنان ایران بی احترامی کردند. انگار که با بازیکنان شان هماهنگ هم بودند اگر نه چه دلیلی دارد که وقتی هواداران شان دارند سوت می‌زنند آنها بخندند! کجای دنیا چنین اتفاقی می‌افتد که بحرینی‌ها این وقاحت را به اوج رسانده‌اند؟ سرود ملی و پرچم هر کشور خط قرمز است و شکی وجود ندارد که مسؤولان ورزش ایران در این قضیه کوتاه نخواهند آمد. آن هم مقابل کشوری خود فروخته که یوغ بردگی عربستانی‌ها را بر گردن دارد و آنجا که باید،منافع خودشان را به منافع پدرخوانده ترجیح می‌دهند!
البته این یک بعد قضیه است و اصلا مشخص نیست که فیفا در این مواقع کجای داستان است؟ آیا مثلا اگر رفتاری مشابه از جانب بازیکنان ایران سر می‌زد،آنها به همین راحتی از کنار آن عبور می‌کردند؟مسؤولان فیفا که مدعی عدم دخالت سیاسی در فوتبال هستند، چرا در قبال رفتار توهین آمیز بازیکنان و هواداران ترکیه به‌دلیل کشتار کردها سکوت کرده است؟سلام نظامی بازیکنان تیم‌ملی ترکیه در دیدار با فرانسه و همچنین توهین نژادپرستانه تماشاگران بلغارستان علیه چند بازیکن تیم‌ملی انگلیس فضای ملتهبی را در فوتبال به وجود آورده است.

رئیس فیفا: دستگاه‌های حکومتی ورود کنند
اینفانتینو، رئیس فیفا در این خصوص می‌گوید: بسیاری از مواقع می‌گوییم چنین رفتارهایی جایی در فوتبال ندارد، اما با وجود این ما همچنان با چالش‌هایی برای رفع این مشکل در ورزش مواجه‌ایم. برای کمک به شناسایی و مجازات مجرمان به حمایت مقامات دولتی احتیاج خواهیم داشت، اما باید فکر کنیم چه کاری باید برای رفع این مشکل انجام دهیم. وقتی من در یوفا مشغول کار بودم، در سال 2009 رویه‌ای سه مرحله‌ای را پیشنهاد کردم و بعد از چند سال ما آیین‌نامه را هم سخت‌تر کردیم. اما در آن مقطع تصور نمی‌کردیم پس از مدت کوتاهی دوباره مجبور شویم به فکر چگونگی مبارزه با مشکل و فاجعه‌ای که روز به روز در حال افزایش است باشیم. وی افزود: من از تمامی دستگاه‌های حاکم بر فوتبال می‌خواهم که به ما پیوسته و به روش‌های جدید، قوی و موثر برای
ریشه کن کردن این رفتارها در فوتبال تلاش کنند. به عنوان نقطه شروع، من پیشنهاد می‌کنم همه سازمان‌دهندگان رقابت‌ها مقرراتی را وضع کنند که ممنوعیتی برای افراد قانون‌شکن در ورزشگاه‌ها اعمال شود و فیفا نیز می‌تواند چنین تحریم‌هایی را در سطح جهانی اعمال کند.

مازیار فیروزی

ورزش