گفت‌وگو با محمد حسین ملکیان؛ شاعر آیینی

گریه‌های پدرم مرا شاعر کرد

خاک سردی با خودش می‌آورد، اما چرا / خاک تو آتش به جان شیعیان انداخته
کد خبر: ۱۲۲۶۶۶۸

این بیت شعر حتما به چشم شما هم خورده و آن را خوانده‌اید و شاید چند روزی هم آن را زیرلب زمزمه کرده‌اید. به‌خصوص در ایام محرم. شاعر این بیت شعر عاشورایی، محمد حسین ملکیان است. شاعری جوان و اصفهانی که از بچگی با دستگاه امام حسین‌(ع) آشنا شده و در کنار دوستداران اهل بیت بزرگ شده و راه و رسم عاشقی اهل بیت را آموخته است. ملکیان متولد سال 64 است و پدرش از جانبازان شیمیایی دفاع مقدس بوده که سال گذشته بعد از سال‌ها تحمل درد به جمع دوستان شهیدش می‌پیوندد.ملکیان از سال 88 سرودن شعر را آغاز می‌کند و در سال 89 اولین کتاب شعرش با نام نت‌های گریه‌دار منتشر می‌شود. جمع مکثر، توارد شخصی، تفسیر آه و بدبیاری دیگر کتاب‌های این شاعرند که تاکنون منتشر شده‌اند.
ملکیان درباره ورودش به دنیای شعر می‌گوید: اولین شعرهایم درباره دفاع مقدس بود. احوالات پدرم را می‌دیدم، متاثر می‌شدم و درباره آنها شعر می‌گفتم.
گریه مردانه در دستگاه امام حسین‌(ع)
اولین رودر رویی این شاعر با درون و عمق آدم‌ها، هیات‌های عزاداری امام حسین‌(ع) بوده. هیات‌هایی که او به همراه پدر و مادرش به آنجا می‌رفته. خودش می‌گوید: اولین بار، گریه پدرم را در هیات عزاداری سالار شهیدان‌(ع) دیدم تا آن زمان تصور نمی‌کردم پدرم با آن ابهت، گریه هم بکند، اما کمی که دقیق شدم، دیدم همه مردان در دستگاه امام‌حسین‌(ع) برای او و یارانش گریه می‌کنند. وقتی بچه بودم، هیات‌ها برایم به دوست‌داشتنی‌ترین مکان‌های دنیا تبدیل شده بودند. هیات‌ها سنتی‌تر از امروز مدیریت می‌شدند. ورود و خروج دسته‌ها به هیات‌ها نظم و زیبایی ویژه‌ای داشت. روضه‌خوان‌ها و مداح‌ها با زیباترین شکل شهادت امام حسین‌(ع) و یارانش را روایت می‌کردند و پذیرایی‌ها حال و هوای خاص خودش را داشت. الان هم هیات‌ها و عزاداری‌ها جلوه‌های خاص خودش را دارد، اما پایه‌های اعتقادی من در هیات‌های قدیمی شکل گرفت.
هیات 41 منبر به یاد اسرای کربلا
پدر ملکیان، سال‌ها قبل هیاتی را پایه‌گذاری می‌کند به‌نام هیات 41 منبر. به نیت 41 مکانی که اسرای کربلا از آن مکان‌ها عبور داده می‌شوند. این هیات الان گسترده شده و ظهر تاسوعا در سطح شهر به راه می‌افتد و تا 10 شب ادامه پیدا می‌کند.بیشتر سینه‌زنان و عزاداران هیات پا برهنه مسیر را طی می‌کنند. ملکیان می‌گوید: این هیات به یمن نام سیدالشهدا تا حالا حاجت خیلی‌ها را برآورده کرده و هر سال به تعداد آدم‌های هیات اضافه شده و ان‌شاء‌ا... بیشتر هم می‌شود. این شاعر تاکنون صله‌های زیادی از اهل بیت‌(ع) گرفته. خودش می‌گوید: خیلی از آنها مرا شگفت‌ زده کرده‌اند بس که صریح و نزدیک بوده‌اند و برخی آنقدر در تار و پود زندگی‌ام پیچیده‌اند که گاهی دیر متوجه آنها شده‌ام. بیشترین صله را تاکنون از امام رضا‌(ع) گرفته‌ام. آقا شرمنده‌ام کرده‌اند تا حالا.
ملکیان درباره تصویر ماندگاری که همیشه در ذهنش مرور می‌شود از حادثه کربلا، صحنه شهادت حضرت علی‌اصغر‌(ع) است. او می‌گوید: از لحظه‌ای که طفل شیرخوار امام حسین‌(ع) از آغوش مادر دست به دست می‌شود تا به بغل امام حسین‌(ع) می‌رسد و بعد آن‌گونه به شهادت می‌رسد، اوج مظلومیت امام حسین‌(ع) و اهل بیتش را برای همیشه در تاریخ ماندگار می‌کند. به نظرم تنها وظیفه کنونی ما این است که شخصیت امام حسین‌(ع) را به درستی بشناسیم. روضه و گریه بر حادثه کربلا بخش مهم وظیفه ماست، اما شناخت شخصیت و سبک زندگی سیدالشهدا هم از وظایفی است که از آن غفلت شده‌است.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها