کلاسیک‌ها به چه درد می‌خورند؟

حالا مشیت علایی که از منتقدهای کاردرست ادبیات ماست، با خبرگزاری ایسنا به گفت‌وگو نشسته و در مضمونی مشابه، وضع رجوع ما به ادبیات کلاسیک را بررسی کرده است. او گفته: «جریان کلاسیک‌گریزی بیشتر در شکل و فرم و اغلب در حوزه شعر ادبیات مدرن دیده می‌شود.»
این منتقد ادبی و مترجم درباره میزان تاثیر ادبیات کلاسیک بر آثار ادبی معاصر اظهار کرده: «این اثرپذیری به جریان‌های ادبی بستگی دارد؛ جریان‌هایی که خودشان را مدرن می‌دانند و دست‌کم به لحاظ فرم معتقدند که هیچ‌ارتباطی با ادبیات کلاسیک ندارند.»
او با اشاره به این‌که ادبیات پست‌مدرن هم ادعایی برای ارتباط با ادبیات گذشته ندارد، گفته: «آنها بر این باور هستند که به لحاظ مفهومی، مضمون‌های قدیمی کهنه شده یا اصالت لازم را نشان نمی‌دهد و چه به لحاظ فرم و چه محتوا مانعی سر راه خود نمی‌بینند که بخواهند از ادبیات کلاسیک فاصله بگیرند.»
مشیت علایی افزوده: «شاید حرف نظریه‌پردازان درست است که مضمون جدیدی وجود ندارد که گذشته‌ها به آن نپرداخته باشند، حالا شاید نحوه پرداختن‌شان با ادبیات مدرن متفاوت باشد. موضوعات انسانی محدود هستند؛ آزادی، عشق، اسارت، مرگ و... که از همان ابتدا در ادبیات کلاسیک سراسر جهان وجود داشته است؛ فقط شاید نحوه پرداختن قدیمی‌ها به این مسائل متفاوت بوده است.